เราเป็นพี่ึคนโต และก็มีน้องที่ทำงานแล้ว  และมีน้องเล็กๆที่ยังเรียนอยู่ มีแม่ที่ทำงานได้ไม่เต็มที่แล้ว แต่ก็ดูแลตัวเองได้ หาเงินเองได้ 

ปัญหาคือ เราเหนื่อยกับปัญหาเดิมๆ ที่ทุกคนไม่คิดจะแก้ไข อะไรที่ไม่มี เราซื้อให้  ตอนตกลงซื้อของกัน พูดกันดิบดีว่าจะช่วยกันผ่อน สุดท้ายก็มาลงที่เราคนเดียวที่ต้องจ่าย ค่าน้ำดื่ม ค่าเน็ต ค่าผงซักฟอก ยาสํฟัน น้ำยาปรับผ้านุ่ม น้ำยาล้างจาน บลาๆ เราซื้อทุกคนพร้อมใจกันใช้ พอเราจะใช้คือดูอีกที หมดแล้ว เรสก็ต้องซื้ออีก มันวนลูปอยู่แบบนี้ และน้องเราเราสอนให้จัดการเรื่องงานบ้าน แค่รับผิดชอบหุงข้าวกับล้างจาน ก็ยังเกี่ยงกัน ทุกคนพร้อมใจกันทำครัวเลอะ บ้านก แต่ไม่มีใครทำความสะอาด ก็ต้องเป็นเราที่ทำ พอเราทำสะอาด ก็กลับมาเลอะอีก เค้าทนใช้แบบเลอะกันได้ แต่เราทนไม่ได้ ปัญหาเรื่องแมว เราไม่ชอบแมว (ถึงขั้นกลัวแมว) ก็เอาเข้ามาเลี้ยงในบ้าน เริ่มแรกแค่ 2 ตัว เอามาเลี้ยงก็ไม่จัดการ ปล่อยให้ถ่ายเพ่นพ่าน ไม่ทำหมัน จนตอนนี้มีแมว 15 ตัว บ้านมีกลิ่นขี้แมว เยี่ยวแมว เราเหนื่อยมากกับปัญหาเหล่านี้ เราพยายามบอกแล้ว แต่พวกเขาไม่รับผิดชอบให้ดีขึ้นซักอย่างเลย เราทำงานกลับมาต้องเจอเรื่องแบบนี้ทุกวัน เราควรทำยังไงดี ตอนนี้มันเริ่มส่งผลกับสุขภาพจิต