ผมคบกับแฟนผมมา16ปีเราคบกันมาตั้งแต่ ปวช.3เทอม2จนปัจจุบันตอนคบกันยังไมม่ได้อยู่ด้วยกันไม่เคยทะเลาะกันเลย และผมก็ไม่เคยนอกใจ ไม่เคยคุยกับใครเลยนอกจากเขาแต่เขาก็มีบาง แต่เราเลือกให้อภัยเพราะรักเขามากเขาเป็นเหมือนรักแรกผมเลยผูกพันมากเรียนจบปวส.เขาก็ไปทำงานผมก็บวด บวดเสร็จก็ได้ทำงานที่เดียวกันก็ยังไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ จนทำงานอยู่พักหนึ่แต่ก็ยังไม่ได้อยู่รวมมกันต่อมาเขาได้มีปัญหาทางบ้านเราก็เลยเสอนให้ออกมาจากที่บ้านเขาแล้วก็มาใช้ชีวิตด้วยกัน โดยท้ายบ้านเราไปคุยกับทางบ้านเขา ว่าจะจัดขอขมาทางบ้านเขาแล้วก็ผูกข้อไม้ขอมือแม่เราก็บอกเขาไไปว่ามีไม่เยอะประมาณสองหมื่นเพราะเราหาได้แค่นั้นซึ่งเป็นตังเราสองคนเรามาทำงานที่ให้ค่าห้องก็ไม่มีเราเลยหาตังได้แค่นั้น ทางเขาก็บอกกับเขาว่ามีค่าแค่สองหมื่นนะ เขาอึ้งไปเลยแล้วคิดดูนะพ่อแม่เราจะขนาดไหน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรกันก็กลับบ้านเรามาทำงานต่อ สองคนระหว่างรอจัดงาน แต่เเเราจับได้ว่าเขาแอบคนกับคนที่โรงงานเก่าก่อนจัดงาน2วันเราเสียใจมากนะ แต่ก็ตามเคยเราเลือกให้อภัยตอนอยู่ด้วยกันตอนนั้นก็ทะเลาะกันเรื่องเงินนะเพราะที่บ้านเขาให้เท่าไหร่ก็ไม่พอ เราก็ให้ที่บ้านเรานะ แต่เพราะเราบคุยกันแล้วว่าจะให้ทั้งสองบ้านเท่าๆกัน ทะเลาะกันบ่อย ด้วยความที่เราเป็นเด็กทั้งคู่อายุเท่าไรกันที่แฟนเราให้ที่บ้านบ่อยเพราะเขารู้สึกผิดกับที่บ้านที่ออกมาอยู่กับเรา ตอนนั้นเราก็คิดไม่ได้ ก็อยู่มาเลื่อยเขาก็แอบไปคุยกับคนใหม่เราจับได้อีกเราก็เลือกให้โอกาศเขา ถามเหตุผผลเขาว่าทำไม่ถึงทำกับเราแบบนี้เขาบอกเขาเหงาเพราะเราทำงานคนละที่เขาเลิกงานมาเขาเหงา ไปกินเหล้าไปเที่ยวเราก็มีนอยๆนะแต่เขาก็ไม่สนใจ อยู่มาอีกเขาออกจากงานเราก็ไปว่านะเพราะเรารึว่าเขาเครียดเรื่องงานมาก  ที่นี้แม่เรามาขายก๋วยเตี๋ยวก็เลยให้เขาไปช่วยที่แรกเขาก็เต็มใจนะแต่อยู่ไปเข้าตำราแม่ผัวกับลูกสะใภ้ เขาก็มาบอกเราเราก็บอกเขาว่าแม่เราเป็นยังงี้แหละแต่เขาก็นอยๆแต่ร้านก็ไปไม่รอดก็แยกย้าย เขาก็ไปสมัครงานที่ใหม่ เราก็ไปด้วยได้ทำที่เดียวกัน แต่ทำได้ไม่นานเขาท้องเราก็ให้ออกมาเลี้ยงลูก ที่นี้แแม่เราว่างงานเขาก็จะช่วยเลี้ยง แต่บ้านเขาอยากได้หลายไปเลี้ยงย่าเขาพูดใส่แม่เราอีกว่าจะไปพากลูตพากแม่เขาทำไมแม่เราก็ไม่ว่าอะไรตอนนั้นตอนหลังเขาเดินมาบอกเราซึ่งแม่เราก็โมโหแหละแต่เก็บอาการ เราเลยตัดปัญหาให้แฟนเราเลี้ยงเอง ตอนท้องเราก็ทะเลาะกันอีกและ เราก็ง้อเขา ต่อมาพ่อเราออกจากงานไปรับเหมางานตามกรมทางหลวงเขาก็ให้เรามาช่วยโดยจ้างเราขับรถ และช่วยดูคนงาน เขาก็เลี้ยงลูกแล้วลูกโตก็ให้มาอยู่บ้านเราเขาก็ทำงานช่ววยเราและก็เกิดการไม่พอใจกับเมียลุงเราซึ่งทำงานด้วยกันเขาก็บอกเรา ว่าไม่อยากอยู่เราก็บอกเขาว่าของงานเสร็จก่อนเราจะเลิกทำงานนี้พ่อแม่เราเขาก็รู้และให้เราไปคุยกับแฟนเรา เราก็ออกตัวแทนแฟนเรา และเราก็ทะเลาะกับพ่อเรา โกรธไม่คุยกันนานจนพ่อเราต้องมาง้อเรา เเพราะมันไม่ใช้แค่เรื่องแฟนเรา เราก็เลยกลับมาหาทำงานกับแฟนเราก็ทะเลาะกันอีก ซึ่งเราก็ง้อเขาอีก เรามีลูกเพิ่มมาอีกคนตอนนี้เราทะเลาะกันอีกแต่เราง้อแล้วนะ  ยิ่งง้อเขายิ่งง้อนเขาบอกเราว่ากี่ครั้งแล้วที่เป็นแบบนี้ ส่วนมากทะเลาะกันเขาจะะเก็บของหนี้กลับบ้านเราก็ตามกลับมาแต่ครั้งนี้เราว่าเราจะพอแล้วแต่บางที่เราว่าเขาหมดรักเราแล้ว เราแค่น้อยใจนะที่เราไม่เคยนอกใจ ไม่เคยไปกินเหล้าเมายาพวกนี้เลยไม่เคยลงมือทำลายเขาเลยที่ทะเลาะทุกครั้งที่เราทำผิดส่วมมากจะเป็นการตะคอกใส่เขาแต่ไม่ได้ด่าคำหยาบนะ แต่ของเขาทั้งนอกใจทิ้งเราไปกินเหล้า ให้เราทำกลับข้าวแล้วไปกินเหล้าเรากินข้าวคนเดียวกลับบ้านดึก เราเลยพูดแรงๆ เขารับคำพูดเราไม่ได้แต่ก็เลือกทำ ทุกที่เราโกรธะเราเลือกให้อภัยเขานะ