ขอเกริ่นก่อน​ ทั้งชีวิตเราไม่เคยมีแฟนเลยนี่คือแฟนคนแรกของเรา​ เราเลยอยากพยายามทําสิ่งต่างๆที่ทําให้เขากังวลใจน้อยที่สุดและมีความสุขที่สุดแบบพยายาทเตมที่มากๆ​ แต่​นับตั้งแต่เรารู้ว่าเขามีเพื่อนเป็นแฟนเก่า​ แล้วสนิทกันมาก​ เราก็เปลี่ยนไป​ เราเริ่มรู้สึกไม่อยากพยายามอีกแล้วเลย​ เรารู้สึกว่าเราไม่สบายใจมาก​ และไม่ชอบความรู้สึกนี้เลย​ พักหลังแฟนเริ่มเห็นเราแปลกไปจึงได้มาถาม​ เราจึงตอบไปว่า"เราไม่ชอบที่เขามีเพื่อนเป็นแฟนเก่า" เขาดูเหมือนจะไม่เข้าใจเราและมักพูดเสมอว่า​ ก็จบแล้ว​ ตอนนี้เป็นเพื่อนกันแล้ว​ มันไม่มีอะไร​ แต่เราก็ไม่สบายใจอยู่ดี(เขามีเพื่อนพี่น้องเปนแฟนเก่าหลายคน)  เอาจริงๆเราจะรู้สึกดีใจมากถ้าเขาไมาไปยุ่งกับเหล่าๆแฟนเก่าพวกนั้น​ เพราะที ของเรา​ เราแค่มีเพื่อนผ.ญ เขาก็ให้เราลบเพื่อนแล้ว​  เราที่เปนห่วงความรู้สึกแฟนเลยไม่สนใจเพื่อนลบทันทีด้วยความที่กลัวแหนไท่สบายใจ​ หลังจากนั้นเราเริ่มเงียบ​ ด้วยรอดูท่าทีว่าเขาจะรู้ตัวว่าเขาจะลบเหบ่าๆแฟนเก่าของเขาบ้างไหมเพื่อทําให้เราสบายใจคืนบ้าง​  แต่กลับไม่เลยพวกเขามักไปติวภาษาอังกฤษ​ด้วยกันบางวัน3ชม​ ในวิดิโอคอล  เริ่มแรกเราอดทนมาตลอด​ด้ววความที่นึกว่าเขาจะรู้ตัวและคิดว่านี่เปนรักครั้งแรกอยากอดทนมากๆ​แต่นานไปๆ​ เราเริ่มเหนื่อยแล้วหล่ะ​ พูดไปกี่ครั้งเขาก็ไม่เข้าใจ​ เราไม่อยากบังคับเขาไปลบเพื่อนๆ(แฟนเก่า)​ของเขาด้วยล่ะนะ​ สีกพีกผ่านไปๆเราเริ่มไม่เหมือนเดิม​ เวลาเขาเหนื่อยท้อต้องการกําลังใจอะไร​ เรารู้สึกไม่อยาก​ เวลาอยากคุยเราไม่อยากคุย​ เพราะเรารู้สึกว่าเจาไม่เคยเห็นควาทพยายามของเรา​เลย​ อยู่กับเราเขาแทบไท่ต้องกังวลเรื่องอื่นๆ​ เพราะเราคิดไว้ว่าอยากมีแฟนแค่คนเดียว​ เลยอยากทําให่ดีที่สุด​ ไม่ต้องทําให้เขาเสียใจ​ ผ่านไปไม่กี่เดือนเราเบยหาเหตุผลทําให้แต่เองแย่มากๆและให้เขาบอกเลิกเราไป​ "เพราะเราพูดไว้ว่าจะไม่บอกเลิกเขาก่อน"  เราผิดไหมที่ไม่อดทนไม่อะไร​เราใจแคบเกินไปหรอ​