สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 1
อายถเพียงเพิ่ง 33 ปีเท่านั้น ไม่ได้ผ่านร้อนหนาวมามากมายอะไรเลยนะครับ ชีวิตเพียงเพิ่งเข้าสู่ช่วงดำเนินไปตามเส้นทาง
คุณเพิ่งพ้นจากการเป็นวัยรุ่นมาไม่นานนี้เอง
คุณเพิ่งเริ่มตั้งรกราก ครอบครัว มาได้ไม่นานเลย
ชีวิต ยังอยู่ต่อไปอีกเท่านึงของตอนนี้ได้ ถามคุณม้วยไปตอน 66 อีก ตั้ง 33 ปีเต็มๆ ที่ไม่ต้องตัดช่วงแรกที่จำไม่ได้ ไม่ต้องตัดช่วงวัยเด็กที่เรียนรู้ ไม่ต้องตัดช่วยผู้เยาว์ในการปกคริง
ชีวิตของคุณ มีอีกเท่านึง ที่จะเลือกดำเนิน และ มีชีวิตของคุณเองต่อไป
ยังไม่นับว่าหากคุณอยู่นานกว่านั้น ตามสังคมสูงวัย ตามการแพทย์ที่เจริญขึ้นเรื่องๆ ไปจน 80 ปี คุณเพิ่งใช้ชีวิตของคุณเองจริงๆมาสิบปีนิดๆ กับอีกสี่สิบกว่าปีที่ยังรออยู่ ลองคิดดีๆครับ
"ใช่" หรือ "ม่ใช่"
ของคนเรา ไม่ได้ตั้งอยู่ มีอยู่ ถาวร ตลอดไป ใจคน เปลี่ยนไปตามเวลา คนๆนั้น ก็เปลี่ยนได้ ตามวันคืนที่ผ่านไป คุณยังบังคับตัวเองให้เป็นเหมือนเดิมตลอดกาลไม่ได้ แล้วคุณ จะบันดาลอะไรให้ใจคน อีกคน ทต้องเหมือนเดิมตลอดไป
สัจธรรมเพียงข้อนี้ ที่ต้องเข้าใจ
สิ่งที่ใช่วันนี้ อาจไม่ใช่ในวันหน้า และ เมื่อไม่ใช่ ก็ดีกว่าที่จะยอมรับมันให้ได้
ทีนี้ ต้องเลือกครับว่า ไม่ใช่ แล้วจะยังไงต่อ ส่วนตัวคุณเอง ก็ต้องหาคำตอบว่า ถ้าเราไม่ใช่สำหรับเค้า เราจะทำยังไงต่อ เราจะปรับเปลี่ยนตามให้"ใช่" ได้หรือเปล่า สิ่งที่ไม่ใช่ จริงๆมันคืออะไร
แล้วถ้าปรับให้ตาย ก็ไม่ใช่ ล่ะ? จะทำยังไงต่อ จะขอ อ้อนวอน หใ้อยู่ด้วยกันต่อไป เพราะสงสารคุณ ที่ไม่อยากเสียเขา หรือ จะปล่อยให้เค้า ไปพบกับสิ่งที่ใช่ต่อไป เพื่อสุข ประโยชน์กับตัวเค้าเอง
คุณรักสามีคุณมากแค่ไหน? รักมากพอที่จะให้เค้าได้ในสิ่งที่ใช่หรือเปล่า
อย่าถามหาว่า เขา รักคุณมากแค่ไหน แต่ถามตัวเราก่อน ว่าใจเรานั่นแหละครับ แค่ไหน
คุณเพิ่งพ้นจากการเป็นวัยรุ่นมาไม่นานนี้เอง
คุณเพิ่งเริ่มตั้งรกราก ครอบครัว มาได้ไม่นานเลย
ชีวิต ยังอยู่ต่อไปอีกเท่านึงของตอนนี้ได้ ถามคุณม้วยไปตอน 66 อีก ตั้ง 33 ปีเต็มๆ ที่ไม่ต้องตัดช่วงแรกที่จำไม่ได้ ไม่ต้องตัดช่วงวัยเด็กที่เรียนรู้ ไม่ต้องตัดช่วยผู้เยาว์ในการปกคริง
ชีวิตของคุณ มีอีกเท่านึง ที่จะเลือกดำเนิน และ มีชีวิตของคุณเองต่อไป
ยังไม่นับว่าหากคุณอยู่นานกว่านั้น ตามสังคมสูงวัย ตามการแพทย์ที่เจริญขึ้นเรื่องๆ ไปจน 80 ปี คุณเพิ่งใช้ชีวิตของคุณเองจริงๆมาสิบปีนิดๆ กับอีกสี่สิบกว่าปีที่ยังรออยู่ ลองคิดดีๆครับ
"ใช่" หรือ "ม่ใช่"
ของคนเรา ไม่ได้ตั้งอยู่ มีอยู่ ถาวร ตลอดไป ใจคน เปลี่ยนไปตามเวลา คนๆนั้น ก็เปลี่ยนได้ ตามวันคืนที่ผ่านไป คุณยังบังคับตัวเองให้เป็นเหมือนเดิมตลอดกาลไม่ได้ แล้วคุณ จะบันดาลอะไรให้ใจคน อีกคน ทต้องเหมือนเดิมตลอดไป
สัจธรรมเพียงข้อนี้ ที่ต้องเข้าใจ
สิ่งที่ใช่วันนี้ อาจไม่ใช่ในวันหน้า และ เมื่อไม่ใช่ ก็ดีกว่าที่จะยอมรับมันให้ได้
ทีนี้ ต้องเลือกครับว่า ไม่ใช่ แล้วจะยังไงต่อ ส่วนตัวคุณเอง ก็ต้องหาคำตอบว่า ถ้าเราไม่ใช่สำหรับเค้า เราจะทำยังไงต่อ เราจะปรับเปลี่ยนตามให้"ใช่" ได้หรือเปล่า สิ่งที่ไม่ใช่ จริงๆมันคืออะไร
แล้วถ้าปรับให้ตาย ก็ไม่ใช่ ล่ะ? จะทำยังไงต่อ จะขอ อ้อนวอน หใ้อยู่ด้วยกันต่อไป เพราะสงสารคุณ ที่ไม่อยากเสียเขา หรือ จะปล่อยให้เค้า ไปพบกับสิ่งที่ใช่ต่อไป เพื่อสุข ประโยชน์กับตัวเค้าเอง
คุณรักสามีคุณมากแค่ไหน? รักมากพอที่จะให้เค้าได้ในสิ่งที่ใช่หรือเปล่า
อย่าถามหาว่า เขา รักคุณมากแค่ไหน แต่ถามตัวเราก่อน ว่าใจเรานั่นแหละครับ แค่ไหน
สมาชิกหมายเลข 6314792 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2066414 ถูกใจ, stevanovic ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1394741 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4902724 ถูกใจ, fungjai ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1658989 ถูกใจ, คัพเค้กสีชมพู ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 1518563 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 4965857 ถูกใจรวมถึงอีก 8 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
อยู่กินกันมาสิบกว่าปีมาถึงวันหนึ่งบอกว่าเราไม่ใช่