เราเป็นคนผิวเข้มผิวคล้ำ เเละเป็นสิว ที่สำคัญเลยคือเราไม่สวย โดนเพื่อนๆล้อตั้งเเต่เด็กมันก็พอจะชิน เเต่โตมาได้เรามักจะได้ยินคำบูลลี่จากคนเเปลกหน้าหรือคนอื่นๆเสมอ มีเหตุการ์ณที่เรานั้งชิลที่สวนสาธารณอยู่กับเพื่อนA เเละมีคนกลุ่มนึงเดินผ่านหนึ่งในคนกลุ่มนั่นที่เป็นสาวประเภทสองพูดขึ้นว่า"หุ่นสวย ผมสวย มองข้างๆสวย รูปร่างสวย แต่หน้าไม่สวย" เค้าพูดตรงเราพอดีเราได้ยินทำให้รู้เลยว่าเค้าพูดถึงเราเพราะตรงนั่นมีเรากับเพื่อนAเเค่2คน ซึ่งเพื่อนเราเป็นคนขาวสวย อีกเหตุการ์ณนึง เรามานั้งกับเพื่อนB มีผู้ชายกับผู้หญิงวิ่งออกกำลังกายผ่าน จังหวะผ่านหลังเรา คนผู้ชายเค้าพูดว่า"ทรวดทรงดี เเต่หน้าไม่ได้" เราชะงักนึกถึงเหตุการ์ณเเรกทันทียิ่งมั่นใจว่าว่าเราเเน่นอน เเละอีกเหตุการ์ณเราเดินเล่นกับเพื่อนBมีกลุ่มผู้ชายนั้งอยู่ เเล้วพวกเค้าพูดว่า"อู้หู้ววว เสียดายไม่หน้าดำเลย" เราต้องเจอเหตุการ์ณเเบบนี้บ่อยๆ ตราบใดที่เราออกไปเจอสังคมเราจะต้องได้รับประสบการ์ณเเบบนี้กลับมาตลอด ความมั่นใจเราติดลบเลยค่ะ พยามปล่อยวางคำเเย่ๆพวกนั่นเเต่ก็นั่นเเหละค่ะ มันมีมาตอกย้ำเรื่อยๆ คนเหล่านี้เค้าพูดเบาๆไม่เป็นกันหรอคะต้องพูดให้เราได้ยินเเต่ละครั้งถ้าเค้ามาตะโกนใส่หูเราได้เราว่าเค้าทำเเน่ๆระยะเเนบชิดเหลือเกิน เห้ออออออ T_T จะรับมือยังไงดี ไม่ให้มันมากระทบความคิดเเละจิตใจ ปลอบใจตัวเองจนเหนื่อยยยยTT