สวัสดีค่ะ วันนี้หนูมาเล่าความรึ้สึกของหนูวันนี้ให้ฟังนะคะ
หนูมีแฟนค่ะ คบกันมาได้ 1ปี7เดือน วันที่8มิถุนาเดือนหน้าครบ1ปี8เดือนค่ะ เมื่อวานที่ผ่านมาหนูกับแฟนทะเลาะกันเล็กน้อยค่ะ แต่ก็ดีกันค่ะ เพราะด้วยอารมณ์ของแฟนที่มันขึ้นลงบ้าง ทะเลาะกันเรื่องแฟนกระโดเชือกกระโดดไม่ได้ในบ้าน แล้วแฟนก็หัวร้อน ละเราก็หัวเราะ แต่ตีด้วยเชือกกระโดดเบาๆแบบแกล้งงๆเพื่อเรียกสติว่าอย่าคลั่งให้มาก แล้วแฟนก็บอกเลิก และไล่ให้กลับบ้านอีกครั้งค่ะ เราก็ไม่คุยกับเขารอเขาใจเย็น เขาก็ใจเย็น ละหนูก็บอกให้เขาขอโทษหนู เขาก็ขอโทษตามที่หนูขอค่ะ ก็หายกัน ดีกัน แต่พอดีกันใช่มั้ยคะ มันมีความรู้สึกที่ว่าเหมือนเราไม่ได้รักกันแล้วค่ะ เหมือนอยู่ด้วยกันเพราะผูกพันมากกว่า หนูคิดว่าเขาเองก็รู้สึกแบบนั้นมาตั้งแต่วันอาทิตย์ค่ะ หนูไม่อยากเลิกนะคะ แต่เขาคงไม่อยากคบกับหนูต่อแล้ว
มาวันนี้ หนูก็ปกตินะคะ ตื่นมา เห็นเขานอนหน้าบ้านเพราะเขาตื่นก่อนค่ะ เล่นกันปกติ แต่เขาหงุดหงิดเป็นพิเศษ แค่ทำอาหารไม่ถูกสูตรตามเขา เขาก็งอน
แบบเขารำคาญ แต่พอเขาดี เขาก็มาอ้อนมานู้นี้ นอนตอนกลางวันก่อนนอนหนูก็คุยว่า เธออยากเลิกกับเค้ามากเลยใช้มั้ย? เธอไม่รักเค้าแล้วใช่มั้ย? แบบถามตลอดแต่เขาก็ตอบ ไม่ รักเธอ แบบปกตินะคะ ตื่นมาเย็นๆหลังนอนกลางวันด้วยกัน หนูถามเขาอีกว่ายังอยากไปกันต่อมั้ย? เขาก็เงียบและบอกว่า ไม่รู้ เค้ากลัว หนูก็ถามเขาอีกว่า แล้วยังอยากมีกันมั้ย? ยังอยากเป็นแฟนมั้ย? เขาตอบ ไม่รู้ แล้วยังรักมั้ย? เขาตอบ รัก และก็อาบน้ำก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยจนถึงตอนนี้ผ่านมา3ชมแล้วค่ะ แต่เขาก็มีแบ่งขนมที่แม่เขาซื้อมาให้เขานะคะ พอป้อนก็บอกกินเลยไม่ต้องป้อนรำคาญตอนเขาเล่นเกมส์ และหนูก็เลือกเงียบเลยค่ะ
.
.
.
ทุกคนว่า หนูควรจะขอโทษเขาที่หนูถามจุกจิกหรือก็เลิกกันไปเลยดีคะ? มันค้างคาในใจหนูมาตั้งแต่วันอาทิตย์ค่ะ หนูเหมือนกลัวอะไรไม่รู้ เอาแต่ถามเรื่องแบบนี้ ทุกคนช่วยบอกให้หนูรู้มีว่า ตอนนี้หนูควรไม่ต้องถามหรือเลิกกันดี เพราะถ้าไม่ถามก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ
จะทำยังไงคะ? T-T
หนูมีแฟนค่ะ คบกันมาได้ 1ปี7เดือน วันที่8มิถุนาเดือนหน้าครบ1ปี8เดือนค่ะ เมื่อวานที่ผ่านมาหนูกับแฟนทะเลาะกันเล็กน้อยค่ะ แต่ก็ดีกันค่ะ เพราะด้วยอารมณ์ของแฟนที่มันขึ้นลงบ้าง ทะเลาะกันเรื่องแฟนกระโดเชือกกระโดดไม่ได้ในบ้าน แล้วแฟนก็หัวร้อน ละเราก็หัวเราะ แต่ตีด้วยเชือกกระโดดเบาๆแบบแกล้งงๆเพื่อเรียกสติว่าอย่าคลั่งให้มาก แล้วแฟนก็บอกเลิก และไล่ให้กลับบ้านอีกครั้งค่ะ เราก็ไม่คุยกับเขารอเขาใจเย็น เขาก็ใจเย็น ละหนูก็บอกให้เขาขอโทษหนู เขาก็ขอโทษตามที่หนูขอค่ะ ก็หายกัน ดีกัน แต่พอดีกันใช่มั้ยคะ มันมีความรู้สึกที่ว่าเหมือนเราไม่ได้รักกันแล้วค่ะ เหมือนอยู่ด้วยกันเพราะผูกพันมากกว่า หนูคิดว่าเขาเองก็รู้สึกแบบนั้นมาตั้งแต่วันอาทิตย์ค่ะ หนูไม่อยากเลิกนะคะ แต่เขาคงไม่อยากคบกับหนูต่อแล้ว
มาวันนี้ หนูก็ปกตินะคะ ตื่นมา เห็นเขานอนหน้าบ้านเพราะเขาตื่นก่อนค่ะ เล่นกันปกติ แต่เขาหงุดหงิดเป็นพิเศษ แค่ทำอาหารไม่ถูกสูตรตามเขา เขาก็งอน
แบบเขารำคาญ แต่พอเขาดี เขาก็มาอ้อนมานู้นี้ นอนตอนกลางวันก่อนนอนหนูก็คุยว่า เธออยากเลิกกับเค้ามากเลยใช้มั้ย? เธอไม่รักเค้าแล้วใช่มั้ย? แบบถามตลอดแต่เขาก็ตอบ ไม่ รักเธอ แบบปกตินะคะ ตื่นมาเย็นๆหลังนอนกลางวันด้วยกัน หนูถามเขาอีกว่ายังอยากไปกันต่อมั้ย? เขาก็เงียบและบอกว่า ไม่รู้ เค้ากลัว หนูก็ถามเขาอีกว่า แล้วยังอยากมีกันมั้ย? ยังอยากเป็นแฟนมั้ย? เขาตอบ ไม่รู้ แล้วยังรักมั้ย? เขาตอบ รัก และก็อาบน้ำก็ไม่ได้คุยกันอีกเลยจนถึงตอนนี้ผ่านมา3ชมแล้วค่ะ แต่เขาก็มีแบ่งขนมที่แม่เขาซื้อมาให้เขานะคะ พอป้อนก็บอกกินเลยไม่ต้องป้อนรำคาญตอนเขาเล่นเกมส์ และหนูก็เลือกเงียบเลยค่ะ
.
.
.
ทุกคนว่า หนูควรจะขอโทษเขาที่หนูถามจุกจิกหรือก็เลิกกันไปเลยดีคะ? มันค้างคาในใจหนูมาตั้งแต่วันอาทิตย์ค่ะ หนูเหมือนกลัวอะไรไม่รู้ เอาแต่ถามเรื่องแบบนี้ ทุกคนช่วยบอกให้หนูรู้มีว่า ตอนนี้หนูควรไม่ต้องถามหรือเลิกกันดี เพราะถ้าไม่ถามก็ไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ