เรื่องต่อไปนี้เป็นประสบการณ์ความรักของเราเอง....จนเรามีฉายาว่า...อีตัวกินเพื่อน....
   เริ่มกันตรงที่ มีเด็กเทพหนุ่มหล่อ ขาว สูง ย้ายเข้ามาเรียนที่ รร ห้องเรา วินาทีนั้น เพื่อน ผญ ในห้องทุกคนต่างจับจ้องมองระนาว แต่เราไม่ชอบ เก๊กอะ ไม่สนด้วยซ้ำ เเต่เวลาผ่านมาสักพักความไม่ชอบทำไมโลกชอบเหวี่ยงมาเจอ.. โดนจัดเวรห้องอยู่กัน งานกลุ่มอยู่ด้วยกันทุกงาน ยิ่งนางไปมีเรื่องกับเด็กรุ่นน้องชกต่อยกัน เราเห็นกับตา เลือดนี้อาบปากเลยน้องคนนั้น ใช่ ไอ้ขี้เก๊กมันเป็นนักมวย พอต่อยกันเสร็จนางเดินมาตรงหน้าเราและมองหน้า และเดินหนีไป...แต่เชื่อมั๊ยย จุดนั้นเป็นจุดที่ทำให้เรามองนางเปลี่ยรไป เราอยากเปลี่ยนให้เพื่อนไม่เกเร ไม่ชกต่อย ตั้งใจเรียน ไม่อยากให้โดนครูด่า อยากเตือนเพื่อน มีวันหนึ่งที่นางหายไป ไม่มาเรียน 3 วัน และคือเราต้องตามงานกลุ่ม เลยตัดสินใจทักไปถาม..นั่นก็คือจุดที่ได้คุยกัน มีการบ้านอะไร เราก็บอก แต่สำคัญตรงที่นางให้เราสอน โทรสอนด้วยนะ จนนางมา รร นางนิ่งใส่เรามากๆเหมือนไม่เคยคุยกัน ครูสอนอะไร อังกฤษ คณิต ไทย นางอ่าน คิด คล่องมาก เหว่อเลยยย เรานี้อายๆ นางมีแอบยิ้มมาเบาๆนะ แต่ฉันอายไง ไง คือคุณเก่งกว่าเรา แต่มาให้เราสอน คาบพละ เล่นเดาะวอลเลย์ใครทำตกโดนเตะ ซึ่งนางเล่นเเรงมากๆ เตะ ผญ เเรงด้วย แต่คนอื่นเตะนางเบา อาจจะกลัว ใช่กลัว>> ถึงทีเราเตะนางเราก็ใส่ไม่ยั้ง นางขู่จะเอาคืนและก็คืนจริงๆ นางตั้งท่าจะเตะ เเต่....นางใช้แค่เท้าแตะที่ขาเราเบาๆเท่านั้น จนเพื่อนต่างโห้.. พร้อมกัน นางมองมาที่เราและยิ่มเบาๆ โอเคร ... เราตกเขาเเล้ว...ตั้งแต่วันนั้นเราคุยกันมากขึ้น โทรคุยกันจนเกือบเช้าก็มี จนกระทั่ง.....เพื่อนผญ ในห้อง 1 คน เธอสวยสุดในห้อง ขาว ผอม ใครๆต่างชอบนาง นางมาบอกว่านางชอบ ไอ่เด็กคนนี้ ตอนนั่นคือตกใจมาก...เขาก็คุยกันในแชทหยอดกันด้วย...เราเลยตัดสินใจคุยกับ ผู้ว่า ชอบเพื่อน ผญ คนนั้นใช่มั๊ย...เขาถามเรากลับว่า แล้วเราคิดยังไงกับเขา ไอ่เราก็คนแมน บอกชอบค่ะ จบ นางก็เออ ชอบเหมือนกัน สรุปโอเคร ขึ้นสถานะ ..
เพื่อน ผญ ก็บอกว่า นางชอบ แต่ก็รู้ว่า ผช มันชอบเรา การกระทำในห้องมันฟ้อง ก็ไม่โกรธอะไรกัน... ความรักหวาน หอม ไร้เดียงสา เจอหน้าคุยนิดเดียว โทรสัพคุยเก่งนะ555 สุดท้ายนางลา ออก กลับไป กทม 3 วันหายตัว โผล่มาอีก 7 วัน โผล่มาบอกเลิกฉันเฉยยจบ รัก 4 เดือน รักแรก... รักเพื่อน555
  ...มาต่อกันในนี้หลังจากเลิกไอ่นั้นไป เฮิร์ท 1 วันพอ 55 ผ่านไปไม่นานมีเพื่อนในห้องแต่คนนี้อยู่ด้วยกันตั้งแต่ อนุบาลเลย นางเป็นเพื่อนสนิทกับแฟนคนแรกเรา..นางมาสารภาพว่าชอบว่ายุเวลาที่เราคบกับไอ้คนเเรก เพื่อนคนนี้มันชอบมาเป็นก้าง เวลาคุยโทรศัพท์ ต้องคุยกันมันตลอด นางอยู่ด้วยทุกเหตุการณ์ แต่...เราไม่ได้ชอบมันอ่ะ นางพยายามตามจีบมากๆ เล่นกีต้าร้องเพลงจีบในห้อง โทมาตื้อบ้าง แต่เราไม่ตกอะไม่ชอบ...จนกระทั้งมีเพื่อนอีกคนมาชอบเราอีก คนนี้เป็นทอม ด้วยความเด็ก เพื่อนกลุ่ม ผญ ยุยง ชงมาก เราไปตอบคบทอมเฉย งง ตัวเอง ไอ้เพื่อนที่ตื้อเรามันโกรธมากๆ ถึงขั้น หน้าไม่มอง เจอหน้าเดินหนี ครูสั่งเก็บการบ้านมันเก็บของทุกคนยกเว้นเรากับทอม เเต่เราไม่เเคร์ พอนานไปเราเริ่มรู้สึกว่าไม่ใช่อ่ะ เราไม่ได้ชอบคนนี้ มันอึดอัด คนเป็นเพื่อน ญ ด้วยกันตั้งแต่เด็กมาเป็นเเฟน ไม่ได้ เราอึดอัด แต่ไม่กล้าบอกเลิก เราไม่มีความสุขที่สุด ยื้อมาถึงวันปิดเทอม ใช้โอกาสนี้บอกเลิกไปเลย...สบายใจ จบ...รักที่เขามอบให้ 7 เดือน..
   คิดว่าทุกอย่างจะจบใช่ไหม...ไม่ค่ะ หลังจากเลิกคนนี้ เพื่น ผญ ในห้องมีอยู่ 10 คน เกลียดเราไป 8 ค่ะ พวกนางไม่คุยด้วย ไม่เล่นด้วย นินทาเรา ทอมก็ผูกใจเจ็บแค้นเรามากๆ... เพื่อน 1 คนที่เหลือ เราเคยเมินเขา แต่วันนีเหลือเเค่เขาที่มาเป็นเพื่อนกับเรา...
   เมื่อเรื่องที่เราเลิกกันกับทอมผ่านไปสักพักไม่ใหญ่ ไอ้คนที่ตามตื้อเรา นางกลับมาคุยกับเรา ปิดเทอมไป เกือบ 3 เดือนนางเป็นเวอร์ชั่นที่ โตขึ้น ออร่า น่ารัก ดูดี ขี้อ่อย แรด... นางมาครั้งนี้เวลาแสดงออกมาทุกคนในห้องคือรู้หมด ไม่เก๊กให้เดาว่ามันร้องเพลงจีบใครอีกต่อไป...นางอ่อยสุดพลัง มาบอกชอบต่อหน้า ในแชท โทมาบอกรัก บอกฝันดีทุกคืน เขาก็ไม่คิดจะชอบนะจนกระทั่ง นางมาท้าวคางตรงหน้า บอกชอบและลูบหัว โอเครเริ่มหวั่นๆนิดหนึ่ง แต่สับสนอยู่...ผ่านไม่นานมีเพื่อน ผช ในห้องอีก 3 คน มาสารภาพชอบฉันพร้อมกัน...ไม่รวมไอ้ตื้อนะ สรุปคือ มี ผช 4คนที่เป็นเพื่อน อยู่ห้องเดียวกันมาสารภาพชอบเรา เเละพวกเขาก็เป็นเพื่อนฉันตั้งแต่ อนุบาลทั้งนั้นเลย...เเต่ศึกใจนี้เราคือรจนาเลือกคู่ค่ะ
 คนแรกชื่อย่อ ต เด็กอ้วน ขี้แย ประจำห้อง เราชอบแกล้งนางมากๆ แต่นางก็ยอมเสมอ...นางมาบอกว่าชอบ แต่เราบอกกลับไปว่าขอโทษเราไม่เคยคิดอะไรกับเขาเกินเพื่อนเลย... จบ สวย..
  คนที่ 2 ชื่อย่อ ก ไอ้เด็กเตี้ย ตัวเล็ก นักมวยน้อยประจำห้อง ซึ่งไอ้นี้เราไม่คิดไม่ฝันเลยว่านางจะมาชอบ เพราะแทบจะไม่ได้มีคำพูดใดๆ คุยกันเลย แต่ก็ถามนางทำไมมาชอบ นางก็บอกเราสดใส ยิ้มเก่ง หัวเราะง่าย เป็นคนตลก ไม่ห่วงสวย ตลึงกับคำตอบ แต่เราก็บอกนางไม่ว่า กู ไม่มีทางชอบ หรอก.. นางเสียใจมากร้องไห้ด้วย มีคนบอกมา...
   คนที่ 3 ชื่อย่อ ท คนนี้พิเศษหน่อย เพราะเราแอบชอบนางตั้งแต่ อนุบาลเลย เพราะหล่อ แต่โตขึ้นฮอร์โมนแตก สิวเต็มเลย นางคนดำด้วยแบบบัวขาว แต่หน้าหล่อ หุ่นล่ำ นักกีฬาโรงเรียน อบอุ่น  เราตกใจมากที่นางทักมาบอกชอบเรา ซึ่งเราก็ไม่ได้ชอบนางเเล้วเพราะด้วยความที่โตขึ้นใจมันเปลี่ยน ..แต่ ณ ตอนนั้น เรามีเพื่อนสนิทคนหนึ่งเขาชงเต็มที่ให้เรากับคนนี้คบกัน เป็นแม่สื่อที่สุด แต่เราก็บเริ่มสับสนกับไอ้คนที่ตื้อเราชื่อย่อ อ ซึ่งมันก็ตามจีบและรอเราตั้งแต่เราคบกับคนแรก...มารอบนี้นางก็ลุยเต็มที่มาก...
  ในที่สุดเราก็เลือกใครสักคน...คนที่เราเลือกก็คือ... ( ท ) จ่ะ
ความโดนชงจากเพื่อน เเละความอยากลองคบกับคนที่ตัวเองแอบชอบมากตั้งแต่เด็กจะเป็นยังไง...ประวัติศาสตร์ได้ซ้ำรอย ไอ่ตื้อ  (อ) นางโกรธเราอีกครั้ง ครั้งนี้แรงมาก คือ..อะไรทุกอย่างที่เป็นเรานางไม่เฉียด ใกล้ เจอ เห็นเรา 500 เมตรก็หลบหน้า ไม่มอง เมินเป็นอากาศ... ไม่สนโฟกัส ท ก่อน เรารู้สึกดีนิดหน่อย แต่คนที่ฟินกว่าคือเพื่อนสนิทเราเอง..แต่ ท นางเงียบมาก ขรึมมาก แชทเก่งมาก โทรคุยคือเงียบกริบ เราไม่โอเคร เพราะ บุคลิกเราคือคุยเก่ง แต่เขานิ่งมาก ไม่จอยอะไร ค้างสายทิ้งงั้น สมมติ 1 ชม. มันไม่พูด ไม่ถามอะไรเลย เราเริ่มไม่โอเครอ่ะ อึดอัด... เเต่..เรื่องเรากับ ท สั้นจิงๆ คบกัน 3 วัน เลิกจ่ะ เพราะอะไรนะเหรอ... เพื่อนค่ะ มันเคยคบกับเพื่อน ผญ ในห้องแบบลับๆ เราไม่รู้ไง จนเกิดเป็นเรื่องราวเกือบตบตีกัน..เเต่เราเลือกเพื่อนเลยตัดสินใจจบความสัมพันธ์นี้ เลี่ยงปัญหา แต่เหตุการณ์นี้ทำให้เราโดนเพื่อนไม่คบ มีเพื่อน ผญ 10 คนในห้อง เขาไม่คบ ไม่คุย ไม่เล่นด้วย เราเหลือแค่เพื่อนสนิทที่เป็นเเม่สื่อแค่คนเดียว เราโดนบลูลี่มากมาย แต่ต้องอดทนเพราะเหลือเเค่เทอมสุดท้ายจบเเล้ว..ท พยายามยื้อเรา จะปกป้องเราทุกอย่าง นางร้องไห้ออนวอน แต่เราไม่คุยจบ นางคุยกับเพื่อนสนิทเราทุกวันให้ง้อช่วยแต่เราไม่เอาจริงๆ...เมื่อเวลาผ่านไป..วันหนึ่งมีคนดรียกชื่อเรา..เสียงที่คุ้นเคย ใช่ค่ะ ไอ้ อ ตอนนั้น งง มากนางเรียกเรามายืมรองเท้า เราถอดรองเท้าให้แบบไม่พูดด้วยเพราะ งง ตาแตก จากนั้นนางมาหาที่บ้านด้วย เอาของมาคืน..ไม่นาน ทักมาหา บอกว่าจะมาขอรูป ซึ่งขอจากคนอื่นก็ได้...เเละในที่สุดนางก็มาบอกว่า ชอบเราอีกครั้ง...เราสุดจริงๆกับคำว่า รอของเขา เขารอเรา ขนาดนี้ พยายามขนาดนี้ทำไม เราไม่เลือกเขาสักที แต่เราเสียเพื่อนไปหมดเเล้ว เราไม่อยากเสียมิต่ภาพไปอีกเลย เราก็ยังไม่ตอบรับนาง นางไปหาเบอร์เราม่แต่ไหนไม่รู้ โทมาบอกรัก เล่นกีต้าให้ฟังค้างสายกันเอย ร้องเพลง เกินหน้าที่ จีบเราในห้องเรียน จะบ้าตาย ขณะนั้น ผญ ในห้องก็หมั่นไส้เรามากๆ ..วันหนึ่งเรากับเพื่อนสนิทได้มานั่งคุยกัน นางมาบอกว่า ชอบไอ่ อ ตอนรั้นเราสั่น ชา มึนมาก ในใจรน อยากจะพูดอะไรมากมายแต่พูดไม่ออก บอกแค่ว่า เออ ไม่รู้ตัวเองเป็นอะไร แต่นางเห็นการกระทำเรามันออกนางเลยบอกว่า ควรรู้ใจตัวเองได้แล้ว ว่าเราชอบไอ่ อ มัน หึง หวง กูเเค่อยากลองใจ...คำพูดเพื่อน และอาการที่เราเป็นืำให้เรารู้เลยว่า เราชอบ อ มันเข้าแล้ว...และค่ำวันนั้น อ ทักมาขอเป็นแฟน เเน่นอนเรามั่นใจคนนี้ เราเลือกเองไม่มีใครชง เราตกลงคบเขา..ขอบคุณที่รอ และพยายามมาตลอด ตอนนี้สมหวังแล้วนะ อ... คบกับคนนี้เรามีความสุขมากๆ..เขายอม และรับข้อเสียเราได้ ตามใจ อบอุ่น เรารู้สึกเป็นตัวเล็กตัวน้อย มีเขาปกป้องทุกสถานการณ์..เมื่อถึงเวลาจบการศึกษาต้องแยกย้าย รร ใหม่กันแล้ว...อ ต้องไปเรียนที่ตจว.ที่ไกลกันกับเรามาก ตอนนั้นเสียใจทั้งคู่ เราต้องไปสอบเข้า รร ในอำเภอ แต่ความพีคอยู่ที่นี้ ในวันปญมนิเทศ เรา นางมา..รู้มั๊ยนางมาทำไม..ใช่ค่ะนางมาเรียนกับเรา..แต่มันต้องสอบเลือกห้อง เเละห้องมี 8 ห้องจะอยู่ด้วยกันได้ไง..เราอยู่ห้อง 1 เเละนางก็ไปสอบคัดห้องรอบเก็บตก..ผลอแกมานางได้อยู่ห้อง 1 อยู่ด้วยกันอีกแล้ว ตั้งแต่ รร เก่ามานี้ยังอยู่ด้วยกันอีก พรหมลิขิตมากๆ..เปิดเรียนมาสักพักชอบนะ มีเขาเป็นเพื่อน เเฟน เรียรไปด้วยกัน กลับบ้านพร้อมกัน ไม่เบื่อเลย..ผ่านไปไม่นาน เหตุการณ์ม่อีกแล้ว มีเพื่อนในห้องมาชอบเราอีก...3 คน...โอ๊ยยย เราจะบ้าตายยย ตอนนี้เรายังตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไม คนที่มาชอบเราถึงมีแต่ เพื่อน ผช ในห้องตัวเอง เดี๋ยวมาเล่าต่อกระทู้ต่อไป ในพาสเพื่อนมาชอบแต่ในฉบับ รร มอปลาย ตอนนี้ครบคำละ