Nanning รีวิวครั้งแรกเลย
 
 
สืบเนื่องจากก่อนหน้านี้ ได้ไปเที่ยวกับทัวร์ที่คุนหมิง และไปได้ชิมผลไม้สดชนิดหนึ่งชื่อว่า bay berry (หยางเหมย) แล้วติดใจ ต่อมาได้ไปทัวร์อีกครั้งที่กุ้ยหลินไปตามหาหยางเหมยก็ไม่พบ  ไกด์จีน บอกว่า ผลไม้ชนิดนี้ มีมากในมณฑลกว่างสีประมาณเดือนพฤษภาคมเป็นต้นไป ด้วยความสนใจจึงเกิดทัวร์ตามหาหยางเหมยในรีวิวนี้ขึ้นมา
 
คนที่ไปเที่ยวจีนส่วนใหญ่ชอบไปกับทัวร์ เราก็ชอบ แต่ทัวร์ก็จัดไปที่เดิมที่เคยไปมาแล้ว ถ้าเป็นทัวร์ที่ไปหนานหนิงก็จะพาไปน้ำตกเต๋อเทียนที่เราไม่ได้อยากไป และอาจไม่ได้ไปเจอผลไม้ที่เราอยากเจอ เลยชวนกันไปเองกับเพื่อนๆ พี่น้อง รวมห้าคน ในกลุ่มมีพี่คนนึงพูดจีนได้นิดๆหน่อยๆ
 
พวกเราเดินทางเมื่อวันที่  15 - 19 เดือนมิถุนายน 2024 ใส่วันเดือนปีที่ไปไว้ด้วยเพื่อให้เป็นประโยชน์ต่อผู้สนใจที่ติดตามอ่านทีหลังเข้าใจสภาพอากาศในช่วงเวลาที่รีวิว โดยส่วนตัวเวลาเดินทางไปใหนก็จะหาข้อมูลจากเว็บพยากรณ์อากาศและดูว่านักท่องเที่ยวคนอื่นที่ไปช่วงเดียวกัน พบอะไรบ้าง แต่งกายยังไงบ้าง แต่ไม่ค่อยพบว่ามีรายละเอียด วัน เดือน ปี ที่เดินทางสักเท่าไหร่ บางทีก็ต้องไปส่องดูตามเอกสารหรือภาพตั๋วเดินทางที่แนบรูปมา
 
หนานหนิง ไม่ใช่นานกิง เป็นเมืองขนาดใหญ่เป็นเมืองอุตสาหกรรมที่เจริญมากๆ เป็นเมืองเอกในเขตปกรองตนเองกว่างซีจ้วง น่าจะเป็นเขตทหารด้วย (มีประกาศจากสายการบินว่าให้ปิดหน้าต่างขณะเครื่องบินขึ้นและลง เนื่องจากอย่ในเขต military zone)  หนานหนิงไม่ใช่เมืองท่องเที่ยวหลัก ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวสักเท่าไหร่ การตรวจความปลอดภัยค่อนข้างเข้มงวด เริ่มตั้งแต่ที่สนามบินต้นทางที่สุวรรณภูมิเลยทีเดียว เราเดินทางด้วย china soutern airline เราไม่สามารถ check in on line ล่วงหน้าได้เพราะมีขั้นตอนพิเศษที่เคาน์เตอร์เช็คอิน ชาวต่างชาติที่จะเดินทางไปที่นี่จะต้องมีเงินอย่างน้อยวันละ 200 หยวน นำมาแสดงที่เคาน์เตอร์เช็คอิน ทางเจ้าหน้าที่จะถ่ายรูปและจัดเตรียมเอกสารส่งไลน์ไปขออนุมัติการเดินทาง เมื่อทางจีนอนุมัติแล้วเราจึงจะได้ boarding pass  เราออกจากไทยประมาณบ่ายโมงถึงหนานหนิงประมาณ บ่ายสี่โมง เวลาที่จีนเร็วกว่าไทย 1  ชั่วโมง
 
ขอลองเล่าแค่นี้ก่อน เดี๋ยวมาต่อ



app ที่ใช้บ่อยที่สุดในระหว่างการเดินทาง คือ baidu map ไว้ดูเส้นทาง, DD ไว้เรียกรถแท็กซี่ และ google translate เอาไว้พูดคุยกับคนจีน  ผู้คนที่นี่ไม่คุ้นกับการที่จะคุยโต้ตอบเป็นภาษาอังกฤษ แม้ว่าทุกคนที่เราพบจะมีน้ำใจมากๆ แต่เราต้องหาวิธีสื่อสารกับเค้าให้เข้าใจ เราเปิดโรมมิ่งไปจึงใช้ไลน์ และ google translate ได้ เราพบว่าตำแหน่งสถานที่ต่างๆใน google map ไม่ค่อยถูกต้องจึงต้องดูแผนที่จาก app จีน 

วันแรกที่ไปถึงเป็นวันเสาร์ เป็นวันที่แถวๆหน้าโรงแรมแมริออท ที่เราพัก ครึกครื้นมาก มีเสียงเพลง มีแสงไฟประดับประดาสวยงาม มีร้านค้า มีร้านชาเรียงรายนับสิบร้าน  เราไปทานอาหารเย็น และไปเดินสำรวจห้างสรรพสินค้า Wallmart ที่ชั้นล่างสุดมีร้านอาหารมากมาย และ มี supermarket ขนาดใหญ่ และเดินต่อไปที่สถานีรถไฟฟ้าใต้ดินได้ 


ตั๋วรถไฟฟ้า เป็นแบบเที่ยวเดียวเหมือนรถไฟใต้ดินไทย 


สถานีรถไฟใต้ดินเป็นแบบนี้ 


สัญญลักษณ์รถไฟใต้ดินในแผนที่ไป๋ตู้ 


หยางเหมย หรือ bayberry ที่ไทยมักจะพบเป็นแบบผลไม้กระป๋องในน้ำเชื่อม คนขายเรียกเอี่ยบ๊วยกระป๋อง เราไปซื้อที่ตลาด แต่ก็มีขายในwallmart ด้วย

ตลาด Damcun (淡村) มีขายผลไม้มากมาย หลากหลายชนิด ทุเรียนเยอะมากแต่ส่วนมากสุกจัดเลย ช่วงที่ไปนี้ก็มีลิ้นจี่มากจริงๆ ลูกใหญ่ ๆ และหอมหวาน เม็ดลีบเล็ก เนื้อเยอะมาก ราคาไม่แพง อร่อยนะ 


ที่เมืองนี้ ถ้าเรียกแท๊กซี่เอง  ราคามิเตอร์จะแพงกว่าเรียกผ่าน DD แต่ก็ไม่แพงมากนัก ข้อดีของการเรียกด้วย DD คือ เราเลือกรถ 5 ที่นั่งได้ แต่บางสถานที่ก็ไม่มีรถ ต้องใช้แท็กซี่ 2 คัน 


สถานที่เที่ยวที่ไปมาก็เหมือนๆ กับที่หาได้จากเว็บแนะนำทั่วๆไป ที่ดังๆ ก็ Guangxi Museum of Nationalities ที่นี่เข้าฟรี ในเว็บบอกให้จองล่วงหน้า แต่เราจองไม่ได้เพราะต้องใช้เบอร์โทรศัพท์จีน เลยไปที่หน้า มิวเซียม รปภ.ให้ใช้ พาสปอร์ต ยื่นให้ดูทุกคน เข้าไปได้ ไม่มีปัญหา พอเข้าไปจะมีล๊อคเกอร์ให้ฝากของได้ ฟรี แต่ก็ต้องใช้เบอร์โทรศัพท์จีน เราไม่มีก็ต้องแบกเป้เข้าไปด้วย ไม่ห้ามอะไร เอาของเข้าไปด้วยได้ ทีแรกไม่ได้อยากไปเพราะคิดว่า อาจจะน่าเบื่อ แต่พอไปดูจริงๆ แล้ว คือดีมาก จัดแสดงได้สวยงาม แอร์เย็น ไม่ไกลจากตัวเมือง ที่จริงคืออยู่ด้านทิศใต้ของ Quing Xiu Shan ถ้าอากาศดีๆ มีเวลา ขาแข็งแรง และขยันเดินก็อาจจะเดินไปได้  โดยสรุปเราว่าควรไปดู

Nanning Quing Xiu Shan (AAAAA) สถานที่เที่ยวไฮไลท์ของหนานหนิง อยู่ใจกลางเมือง เป็นสวนสาธารณะขนาดมหึมาคือประมาณภูเขาลูกนึง ต้นไม้เขียวขจี มีวัดเจ้าแม่กวนอิมเก่าแก่อยู่บนเขา ช่วงที่ไปฝนตกพรำเกือบทั้งวัน ตกหนัก ๆ ช่วงบ่าย แม้มีต้นไม้มาก แต่ก็ร้อนอบอ้าว เลยขอนั่งรถไฟชมดีกว่า ราคาตั่วคิดเป็นเที่ยว เที่ยวละ 5 หยวนต่อคน ใช้ได้ครั้งเดียว ต้องซื้อใหม่ทุกครั้งที่ลงรถไปแล้ว สามารถขึ้นจากจุดหนึ่งไปอีกจุดหนึ่งได้ สถานที่ที่ขายตั๋วจะอยู่แต่ละที่ที่เป็นไฮไลท์ไม่ได้ขายรวมที่ด้านหน้า ต้องบอกเจ้าหน้าที่ให้ถูกว่าจะไปลงที่ใหนไม่งั้นก็นั่งยาวๆไป ไม่ได้แวะดูอะไร แต่ที่เจ้าแม่กวนอิมเป็นจุดที่ใครๆ ก็ลง ที่นี่มีร้านอาหารเจด้วย ราคาไม่แพง แอร์เย็นสบายหน่อย

ถ้าออกมาทางประตูด้านทิศเหนือจะใกล้กับห้างสรรพสินค้า ชื่อ Mixc เป็นห้างขนาดใหญ่ เดินตรงๆไปประมาณ 1.9 กม. 



ช่วงเดือนที่ไปเป็นช่วงที่มีฝนตกหนักหลายพื้นที่ มีข่าวอุทกภัยในภาคใต้และภาคตะวันตกของจีน หนานหนิงเองก็มีน้ำท่วมหนักก่อนหน้าที่เราจะมาด้วย แต่น่าจะเป็นแถบชานเมือง ในใจกลางเมืองไม่มีปัญหาอะไร เนื่องจากเป็นเมืองใหญ่มีห้างสรรพสินค้ามากมาย ดูไปแล้วก็ไม่ต่างจากกรุงเทพสักเท่าไหร่ ถ้าฝนตกเราก็หาที่หลบฝนได้ไม่ยากนัก

สถานที่เที่ยวไฮไลท์อีกแห่งหนึ่งของนักท่องเที่ยวและชาวเมืองหนานหนิงเองที่ไม่พูดถึงก็คงไม่ได้ มีชื่อว่า สามถนนสองตรอก ชื่อจีน คือ 三街两巷 ออกเสียงว่า ซานเจียเหลี่ยงเซี่ยง  Sān jiē liǎng xiàng เป็นย่านการค้าทันสมัยขนาดใหญ่ใจกลางเมือง เดินทางสะดวกด้วยรถไฟฟ้าใต้ดิน ลงที่สถานีเฉาหยาง (朝陽)  ออกมาทาง E หรือ F ก็ได้ เราผิดพลาดตรงที่หาข้อมูลไม่ทันสมัย มีข้อมูลเก่าๆ บอกว่าใกล้ๆ สถานีเฉาหยาง มีถนนชื่อจงซานมีแผงขายอาหารริมทางมากมาย เราเลยพยามตามหาถนนจงซานซึ่งอยู่คนละฝั่งกับย่านสามสายสองตรอก สุดท้ายคืนแรกหาไม่พบทั้งสองที่ เหนื่อยเปล่า เพราสอบถามคนจีนในวันต่อมาเค้าบอกว่าเลิกไปแล้ว ดังนั้นหากใครจะหาข้อมูลประกอบการท่องเที่ยวอย่าลืมดูวันเดือนปีที่มีการรีวิวไว้ด้วย โดยเฉพาะหลังโควิดนี้ อะไร อะไร ก็ไม่เหมือนเดิม น้องที่ไปด้วยพยามตามหาตุ๊กตาจีนที่กำลังฮิตที่ไทย "ลาบูบู้" ทุกห้าง ทุกที่ ไม่มีเลย มีแต่แบบตู้กด แบบที่ขายเป็นร้านน้องคนจีนบอกว่าเหมือนจะมีในห้างๆ นึง แต่เราไม่รู้จักและหาไม่เจอ 

เราได้ไปนอกเมืองหนึ่งวันโดยบังเอิญ เนื่องจากวันที่ไปเขาชิงซิ่ว ได้รับใบปลิวนำเสนอทัวร์ท้องถิ่น  เราเลยติดต่อไปและคุยกันโดยวีแชท ทีแรกจะไปน้ำตกเต๋อเทียนที่เป็นไฮไลท์อีกแห่งหนึ่งสำหรับทัวร์หนานหนิงแต่รถจะมารับ 6.00 น.  เราไม่อยากพลาดอาหารเช้าของโรงแรมที่เราชอบมากๆ พยายามต่อรองเวลา  เค้าบอกว่ามันค่อนข้างไกลต้องไปเช้า เราเลยเลือกไปเมืองโบราณหยางเหมยแทน (ทีแรกนึกว่าแถวเมืองนี้คงปลูกต้นหยางเหมยเยอะ น่าจะได้ซื้อผลไม้จากเกษตรกรจริง ๆ  แต่ที่จริงชื่อนี้ไม่เกี่ยวกับผลไม้หยางเหมยที่เราตามหาเลย ไม่ว่าจะในเรื่องใหนๆ ก็ตาม) เราตกลงกับทัวร์ได้ราคาเหมารถนั่ง 5 คน พร้อมคนขับชื่ออาเจิ้น ที่เป็นไกด์พาเดินชมด้วย โดยมารับจากโรงแรมเวลา 9.00 น. พาไปเมืองโบราณ กลับมาส่งที่โรงแรม15.00 น. ราคา 800 หยวน 

เมื่อออกจากตัวเมืองหนานหนิง ระหว่างทางเป็นเส้นทางชนบท มีดินภูเขาถล่ม เป็นระยะ ๆ ที่แม่น้ำก็มีน้ำเต็มเปี่ยม ไหลเชี่ยวมาก คิดแล้วก็รู้สึกว่าดีที่ไม่ได้ไปทัวร์น้ำตกเต๋อเทียน เมืองโบราณหยางเหมยห่างจากตัวเมืองหนานหนิงประมาณ 1 ชั่วโมง ที่เมืองนี้ เป็นเมืองที่มีชาวบ้านอาศัยอยู่ด้วย มีบ้านเก่าสมัยราชวงศ์ชิง ราชวงศ์หมิง เก่ามาก ๆ ใครที่คิดว่าเมืองโบราณจะสวยและมีชีวิตชีวาเหมือนที่เมืองโบราณลี่เจียง ขอให้เลิกคิดได้เลยเพราะเป็นเมืองที่เงียบๆ และอาจจะไม่เหมาะกับนักท่องเที่ยวสักเท่าไหร่  ที่จริงไม่รู้ว่าเพราะช่วงนี้ฝนตกเลยเป็นแบบนี้ไหม คำอธิบายบ้านหลังสำคัญ ๆ จะมีภาษาไทยด้วย ก็แปลกดี เพราะเราไม่เห็นนักท่องเที่ยวไทยเลยตลอด 5 วันที่ผ่านมา  แต่ถ้าอยากมาดูบ้านเก่าๆ ที่เก่าๆ และห้องน้ำเก่าๆ แบบโบราณ ที่เป็นแบบรางตรงกลาง ไม่ต้องราดน้ำ ไม่มีประตูก็ลองไปดูได้ เราใช้เวลาที่นี้ไม่นานเพราะค่อนข้างเงียบ จึงมีเวลาเหลือ เราขอให้อาเจิ้นพาไปทานอาหารที่ถนนสามสายสองตรอกและพาไปชี้จุดว่าถนนที่ว่ามันคือตรงใหนกัน   

ประตูโบราณ

ศาลเจ้าเก่าแก่ตั้งแต่สมัยราชวงศ์หมิง หรือชิง ไม่แน่ใจ อายุประมาณ 400 ปี 
[img]https://f.ptcdn.info/