เรากับแฟนแต่งงานอยู่ด้วยกันมา3-4ปี มีลูกด้วยกัน1คน ตอนนี้1ขวบ เราทะเลาะกันบ่อยมากๆช่วงหลังๆมานี้ มีปัญหากันตลอดคือแฟนเราเปิดร้านซ่อมรถจักรยานยนต์ ละชอบแบบไปแว้นรถแต่งรถแรง แต่ตอนคบกันใหม่ๆไม่หนักขนาดนี้ เราพยายามเข้าใจเขาทุกอย่าง พยายามปรับตัวให้ได้แต่แฟนเราต้องออกไปลองรถแข่งรถ ดึกๆตี1-2 คือเราไม่โอเคมากๆ เราเลี้ยงลูกอยู่บ้านก็เหนื่อยมากแล้ว เรารู้สึกโดดเดี่ยวตลอดเวลา เราอยู่กับลูกแค่2คน เคยปรับความเข้าใจกันขอให้เค้าเข้าบ้านอย่าดึกขนาดนั้นได้ไหมห้ามเกิน5ทุ่มได้ไหม เค้ารับปาก แต่ไม่เคยทำได้เลย วันที่ต้องมาตั้งกระทู้นี้เหตุการณ์มันหนักมาก ฝนตก ตอนช่วง2ทุ่มเราก็ดีใจนึกว่าแฟนจะไม่ไปแล้ว แต่ที่ไหนได้ยังดันทุรังจะไปให้ได้ ละเราโทรตามบอกเที่ยงคืนครึ่งจะกลับ แต่ไม่กลับตี1เราขับรถออกไปตามทั้งฝนตก ลูกก็นอนอยู่ที่บ้านคนเดียว ตอนนั้นคือเกลียดตัวเองมาก เรารักคนอื่นมากกว่าตัวเองขนาดนั้นเลย ขับไปตามหาที่ที่เขาบอกก็ไม่เจอไม่ยอมออกมา ละไม่ห่วงเราเลยว่าจะอัตรายไหม เราบอกให้กลับบ้าน ก็ไม่ยอมคืออยู่กับเพื่อน เราร้องไห้เสียใจมาก ขับรถไปตามตรงร้านที่คิดว่าจะไปไปร้องไห้ให้เมียพี่เค้าฟัง คือสมเพชตัวเองมาก ตามหาผัวไม่รู้ทำไปเพื่ออะไร รู้ว่าเขาไม่แคร์เรา แต่ไม่คิดว่าจะไม่แคร์ขนาดนี้ เราผิดหวังมาก เค้าไม่รักเราห่วงเราบ้างหรอ จนตอนนี้เราคิดอยากจะเลิกกันให้มันจบสักที เราเสียใจกับเรื่องเดิมๆมาบ่อยมาก ไม่รู้ว่าเรามีตัวตนสำหรับเขาอยู่ไหมทำไมไม่เคยเห็นอกเห็นใจกันบ้างเลย
ควรไปต่อหรือจบแค่นี้พอ