ผมคิดอยู่นาน ว่าจะตั้งกะทู้นี้ดีไหม แต่ก็คิดว่า ควรทำเพราะอยากให้เป็นความรู้ หรือเป็นวิทยาทานก็ได้ครับ 
เรื่องนี้เกิดมาได้เกือบปี ผมได้เข้ามาทำงานที่สภากาชาดไทย สำนักงานแห่งหนึ่ง ฝั่งถนนอังรีดูนังต์ ผมดีใจมาก เป็นงานมี่มั่นคงเป็นเจ้าหน้าที่ประจำ ผมเป็นเด็กตจว บ้านยากจน หน้าตาไม่ดี ตอนที่ผมได้งานนี้ ผมเคยถามถึงเรื่องแต่งกาย ใส่ชุดยังไง แต่งกายยังไง เขาบอกใส่เสื้อคอปกเสื้อสุภาพ ผมก็ซื้อมา แต่พอเข้าทำงานได้4-5วัน เพื่อนร่วมงานบอกว่า ไม่มีชุดอื่นใส่แล้วหรอ? ชุดที่ใส่ไม่โอเคเลย ทั้งที่ผมก็รีดเสื้อ แต่งเหมือนคนทำงานออฟฟิตทั่วไป บางครั้งก็นั่งนินทาคนนั้นคนนี้ พอผมเงียบไม่ได้เข้าวงสนทนา ก็มองว่าผมมีปัญหาอะไรกับพวกเขาไหม? ทั้งที่ผมทักทาย ยิ้ม ไหว้ทุกคน เรื่องงานผมก็คุยตลอด บางครั้งก็เปรียบเทียบ มหาวิทยาลัยที่ผมเรียนจบมา บางครั้งผมทำงานผิด ผมก็ยอมรับผิด ผมเองก็พึ่งมา มันก็ต้องมีผิดพลาดบ้าง แต่ไปนินทาผม ทำให้ไม่มีใครอยากมอบหมายงานให้ผม พอผมไปของานอีกกลุ่มทำ เขาก็ไม่ถูกกันอีก ผม ไม่เคยทำงานสาย ไม่เคยลาสักครั้ง องค์กรนี้ที่มองว่าดี มองว่าสง่างาม แต่กลายเป็นที่ที่ผมรู้สึกแย่มากๆ ทั้งที่ผมเคยทำงานมาหลายที่ ทำอยู่นานมาก อายุผมก็มากแต่ผมก็ไม่เคยเจอที่ไหนทำกับผมแย่มากขนาดนี้ บูลลี่หน้าตากัน บอกผมหน้าตาไม่ดี ทั้งที่คนพูดเป็นป้าแก่มาก ทั้งอ้วนทั้งเหี่ยว ปากเหม็น ฟันล่างก็ยื่น  คุณยังว่าคนอื่นแบบนี้อีก เข็ดมากกังองค์กรนี้และสำนักงานนี้  เวลาว่างไม่ทำงานแต่นั่งนินทา บค มีการโทรมาแจ้งผม ว่าพอคนออกไปแบบนี้
จะไปเล่าในทางที่ไม่ดี ทำให้เสื่อมเสีย ผมไม่เเคร์คับ เพราะคือความจริง ก่อนที่ผมจะมาแทนก็มีคนออกมากมาย
ถ้าอยากทำงานราชการ ผมแนะนำให้สอบเป็นข้าราชการไปเลยดีกว่าครับ อย่างน้อยคุณไม่ต้องมาเจอประเมิณผ่านโปร จากเพื่อนร่วมงานtoxicที่พูดปั่นให้หัวหน้างาน คิดกับผมแบบนั้น