ปุยฝ้าย: ไม่นะคะเตี่ย ไม่มีทาง หนูไม่ยอมให้เตี่ยคลุมถุงชนเด็ดขาด ใครก็ไม่รู้ อยู่ๆ มาเป็นคู่หมั้นกันตั้งแต่เมื่อไหร่ เตี่ยหมั้นกับเค้าเตี่ยก็แต่งเองสิ ……โอ๊ย นี่คุณ เดินดูตาม้าตาเรือหน่อย สิ คนทั้งคนไม่เห็นหรือไง….

************************************

แผ่นดิน: ไม่โอเคครับพ่อ อยู่ๆ มาจับคลุมถุงชน ไม่เอาหรอก ใครก็ไม่รู้ หน้าตาก็ไม่เคยเห็น เพื่อนรักพ่อ พ่อก็แต่งกับเค้าไปเลยสิครับ…..อ้าวคุณ ทำไมพูดแบบนี้ คุณนั่นแหละ เดินให้มันดีๆ อยู่ๆ มาชนผม….

*************************************

เหตุเกิดที่ลานจอดรถในห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่ง

ปุยฝ้าย สาวร่างกะทัดรัด
เพิ่งเรียนจบด้านการทำขนม มาจากต่างประเทศ
กำลังจะเข้ามาซื้อวัตถุดิบสำหรับทำขนม
เพื่อเตรียมเปิดร้าน
เพิ่งลงจากรถคันหรู
ที่เตี่ยกับแม่ซื้อให้เป็นของขวัญ
เนื่องในโอกาสจบการศึกษา
เดินคุยโทรศัพท์มา
ชนกับไอ้หนุ่มที่มัวแต่คุยโทรศัพท์เช่นกัน

แผ่นดิน หนุ่มผิวเข้ม
นักออกแบบ ตกแต่งภายใน
แวะมาคุยงานกับลูกค้า ในห้างสรรพสินค้า
กำลังจะกลับไปที่รถ
เดินคุยโทรศัพท์มา
ชนกับหญิงสาวปากร้าย นางหนึ่ง
ที่มัวแต่คุยโทรศัพท์เช่นกัน

ปุยฝ้าย: แค่นี้นะคะเตี่ย สวัสดีค่ะ…..นี่คุณ ชนแล้วยังไม่ขอโทษ เป็นผู้ชายหรือเปล่าเนี่ย ไม่มีความเป็นสุภาพบุรุษเลย

แผ่นดิน: แค่นี้นะครับพ่อ สวัสดีครับ….อ้าวคุณ ก่อนจะว่าคนอื่นดูตัวเองเสียก่อน เดินไม่ดูทาง แล้วยังมาโทษคนอื่น แบบนี้มันเป็นสุภาพสตรีหรือ

ปรี๊ด ปรี๊ด เสียงนกหวีดดังขึ้น

ก่อนเหตุการณ์จะบานปลายไปกว่านี้ รปภ. นั่นเอง

รปภ: ขอโทษครับ มีอะไรให้ช่วยไหมครับ พอดีว่าคุณสองคนยืนขวางถนนอยู่ รถติดยาวแล้วครับ

ขอโทษครับ/ขอโทษค่ะ

ทั้งคู่เอ่ยขอโทษ รปภ. พร้อมๆ กัน
แล้วก็ชะงัก
มองหน้ากัน อย่างจะกินเลือดกินเนื้อ
สะบัดหน้าเดินแยกกันไปคนละทาง

ปุยฝ้าย: พี่นาง วันนี้นะ โชคร้ายชะมัดเลย คุยกับเตี่ยก็ไม่รู้เรื่อง แกบอกถ้าไม่แต่งงานตามคำสั่ง แกจะตัดเงินรายเดือนของฝ้าย ทำไงดี ถ้าตัดแล้ว จะเอาเงินที่ไหนมาเปิดร้านกาแฟ ในฝันได้ล่ะ ไม่รู้ว่าเงินเก็บจะพอไหม แต่ยังไง ฝ้ายก็ไม่ยอมแต่งงานหรอก แถมวันนี้นะ เจอคนบ้า นิสัยไม่ดี เดินชนแล้วยังไม่ขอโทษอีกด้วย

ปุยฝ้าย บ่นกับพี่นาง
พี่เลี้ยงคนสนิทเล่าให้ฟังเกี่ยวกับเรื่องวันนี้

แผ่นดิน: นี่กร วันนี้ ขอนอนกับแกก่อนนะ ไม่อยากกลับบ้าน คุยกับพ่อก็ไม่รู้เรื่อง จะให้แต่งกับใครก็ไม่รู้ท่าเดียว ไม่เคยเห็นหน้า พอไม่ยอมแต่ง แกไล่ออกจากบ้านซะงั้น ออกก็ออกวะ ขอนอนกับแกก่อนนะ วันนี้ซวย ชะมัด แถมเจอสาวปากร้าย เมื่อตอนเย็นอีกด้วย คุยงานก็ไม่ลงตัว แย่ชะมัดเลยว่ะ

แผ่นดิน บ่นกับกร เพื่อนรักตั้งแต่สมัยเรียนมหาวิทยาลัย

^^^^^^^^^^^^^^^^

ปุยฝ้าย: พี่นางฝ้ายได้ที่เช่าร้านแล้ว ราคาถูกมากทำเลก็ดีมากด้วย ฝ้ายเอาเงินเก็บมาจ่าย ทุ่มสุดตัวเลยงานนี้ มีห้องนอนหลังร้านด้วย ฝ้ายว่าจะย้ายหนีเตี่ย ไปนอนที่ร้านดีกว่า พี่นางไปด้วยกันนะคะ

ปุยฝ้ายเกลี้ยกล่อมพี่เลี้ยงอยู่นาน
กว่าที่จะยอมเก็บของออกมาอยู่ด้วย
จริงๆ เป็นคำสั่งกลายๆ ของคุณแม่ของปุยฝ้ายด้วย
ที่แอบสั่งว่า
ให้ตามไปดูแล
ก็เธอรับเงินเดือนจากคุณนาย
ต้องเป็นสายให้คุณนายเสียหน่อย

ที่จริงก็ห่วงอยู่ไม่น้อย ถึงคุณนายไม่แอบสั่ง
เธอก็คงไปอยู่ดี
ปล่อยคุณหนูไปอยู่คนเดียวได้อย่างไร
ก็แกล้งเล่นตัวให้ง้อเสียหน่อย  
เดี๋ยวจะถูกตามใจจนเคยตัว

ปุยฝ้าย: เนี่ย ถ้าพี่นางเห็นร้านนะ จะต้องชอบมากแน่ๆ เลย ฝ้ายว่าจะจ้าง คนมาออกแบบร้านกาแฟน่ารักๆ ขายขนมอร่อยๆ ลูกค้าเพียบแน่นอน เดี๋ยวต้องเตรียมหาพนักงานเอาไว้ด้วย ฝ้ายทำคนเดียวไม่ไหวแน่

ปุยฝ้าย ทำตาลอย ฝันหวาน
ขณะขับรถไปเรื่อยๆ พูดไม่หยุด
หันไปมองผู้ฟังที่นั่งเงียบอยู่ข้างๆ

ปุยฝ้าย: โธ่ พี่นางนึกว่าฟังอยู่ ที่แท้ก็หลับ
….. ว้าย ….. ขับรถภาษาอะไรเนี่ย

ปุยฝ้ายเหยียบเบรคอย่างแรง
จนพี่นางสะดุ้งตื่น
ปุยฝ้ายเปิดประตูรถออกไปพร้อมเอาเรื่อง

แผ่นดิน: ขอโทษครับ เป็นอะไรกันหรือเปล่า ผมเปิดไฟเลี้ยวตั้งนานแล้ว นึกว่าคุณจะเบรคทัน

แผ่นดิน ก้าวออกมาจากรถ
ตาก้มมองหาร่องรอยอุบัติเหตุ พลางเอ่ยปากขอโทษ

ปุยฝ้าย: ขับรถภาษาอะไรกันคุณ นึกจะเลี้ยวก็เลี้ยว……อ้าว คุณอีกแล้ว เดินไม่ดูตาม้าตาเรือ แล้วยังขับรถก็ไม่ระวัง…

แผ่นดิน: อ้าว… คุณปากร้ายนี่เอง ผมเปิดไฟเลี้ยวตั้งนานแล้ว ไม่เห็นหรือ มัวแต่มองอะไรอยู่….

ปรี๊ด ปรี๊ด เสียงนกหวีดดังขึ้น
ก่อนเหตุการณ์จะบานปลาย

คุณตำรวจจราจรกำลังเดินแกมวิ่งเข้ามา
ตรงจุดเกิดเหตุ

ตำรวจจราจร: มีอะไรให้ช่วยไหมครับ มีอะไรเสียหายหรือเปล่า

ไม่มีครับ/ไม่มีค่ะ ทั้งคู่เอ่ยปากพร้อมกัน
ต่างคนต่างแยกย้าย ด้วยความหงุดหงิด
อารมณ์เสีย
แต่ด้วยความเกรงใจรถที่ติดยาวอยู่ข้างหลัง
จึงต่างคนต่างออกรถจากไป

ปุยฝ้าย: นี่แหละพี่นาง ตาบ้าคนนี้แหละที่เดินชนฝ้ายที่ตอนไปซื้อของวันก่อน วันนี้โชคร้ายมาเจออีก …..เข้ามาดูข้างในดีกว่าพี่นาง ห้องนอนห้องเดียว แต่กว้างอยู่นะคะ ปุยฝ้ายซื้อเตียงมา 2 ตัว นอนคนละข้าง ยังมีที่เหลืออีกเพียบเลย

ปุยฝ้าย ชวนพี่เลี้ยงคุยขณะขนของลงจากรถ
เข้าไปในบ้านที่เช่าไว้เพื่อเตรียมทำร้าน เบเกอรี่

แผ่นดิน: เป็นไงบ้างกร กินข้าวไหม ซื้อมาเผื่อแกด้วย วันนี้ตอนแวะซื้อข้าว เจอยายปากร้ายคนนั้นอีกแล้ว หน้าตาก็น่ารักดีนะแต่ปากร้ายชะมัด ใครได้ไปเป็นแฟนนะโชคร้ายสุดๆ ….. สงสัยต้องอาศัยแกอีกสักพัก ยังไม่อยากเข้าไปเจอพ่อว่ะ

แผ่นดินบ่นกับกร ในเย็นวันนั้น
เมื่อกลับมาถึงห้อง

^^^^^^^^^^^^^^^

ปุยฝ้าย: พี่นาง ฝ้ายหาคนมาตกแต่งร้านได้แล้ว ราคาถูกมากด้วย อยู่ในงบประมาณเลย แต่ฝีมือดีอยู่ ดูจากงานเก่าๆ ที่เขาเคยทำ บ่ายๆ เค้าจะเข้ามาดูสถานที่

แผ่นดิน: กรวันนี้ ช่วงบ่ายเราออกไปข้างนอกนะ เจ้านายส่งไปดูหน้างาน ร้านกาแฟลูกค้าจ้างเราออกแบบตกแต่งภายใน มีงานเสียที ไม่งั้นต้องไปขอเงินพ่อใช้ เดี๋ยวคุยเรื่องแต่งงานอีก ขี้เกียจฟัง

บ่ายวันนั้น
ณ ร้านกาแฟที่ฝ้ายเตรียมจะตกแต่ง
จะเกิดอะไรขึ้นถ้าทั้งสองมาพบกัน….

ปุยฝ้าย: พี่นาง ที่บ้านโทรมา คุณแม่ป่วยหนักฝ้ายต้องไปโรงพยาบาล นัดคนมาดูร้านไว้ ฝ้ายฝากพี่นางคุยกับเค้าแทนหน่อยนะคะ โทรเลื่อนนัดน่าจะไม่ทันแล้ว รายละเอียดฝ้ายคุยกับที่บริษัทไว้หมดแล้ว ถ้าพร้อมก็เริ่มทำงานได้เลย ฝากขอโทษเค้าด้วยค่ะ ที่ไม่ได้อยู่ตามนัด

แผ่นดิน: สวัสดีครับ คุณปุยฝ้าย เจ้าของร้านไม่อยู่ ไม่เป็นไรครับ ผมขอดูหน้างาน แป๊บเดียว คงพร้อมเริ่มทำงานเร็วๆ นี้ ขอให้คุณแม่คุณปุยฝ้ายหายป่วยไวไวนะครับ

^^^^^^^^^^^^^^^

ปุยฝ้าย: ร้านเสร็จแล้ว ดีใจจัง สวยอย่างที่ฝันไว้เลย ต้องขอบคุณ คุณแผ่นดิน มากๆ เลยนะคะ ทั้งทำร้านให้อย่างดี ราคาไม่แพง ทั้งฝากของมาเยี่ยมคุณแม่ ยังไม่เคยเจอกันเลย คลาดกันตลอด เดี๋ยวคุณแม่หายป่วยเมื่อไหร่ ฝ้ายจะไปขอบคุณที่บริษัทนะคะ

แผ่นดิน: ไม่เป็นไรครับ คุณปุยฝ้าย ผมเองก็ต้องขอบคุณเหมือนกัน ฝากขนมอร่อยๆ ไว้ให้ที่ร้านตลอดเลย เกรงใจจริงๆ ถ้ามีโอกาสเจอกันนะครับ

***********************

ปุยฝ้าย: คุณแผ่นดินเค้าน่ารักจังนะคะพี่นาง ทำร้านให้อย่างสวยเลย แถมส่งความห่วงใยถึงคุณแม่ด้วย เสียดายจังไม่เคยเจอตัวจริง ว่าหล่ออย่างที่พี่นางโฆษณาไว้หรือเปล่า แต่จากที่คุยโทรศัพท์ เสียงหล่อใช้ได้เลย น่าจีบเป็นแฟนซะเลย

ปุยฝ้ายคุยกับพี่เลี้ยง
ด้วยความชื่นชมในตัวชายหนุ่ม
ที่มาตกแต่งร้านให้
อย่างอารมณ์ดี
คุณแม่ก็อาการดีขึ้นแล้ว
เดี๋ยวคงจะค่อยๆ แข็งแรงเหมือนเดิม

แผ่นดิน: คุณปุยฝ้าย เจ้าของร้านกาแฟนี่น่ารักจัง ฝากขนมอร่อยๆ ให้มาทุกวันเลย ไม่เรื่องมากจุกจิกเหมือนลูกค้าคนก่อนๆ ด้วย เสียงก็หว้าน หวาน ตัวจริงคงน่ารักน่าดู น่าจีบชะมัดเลย เป็นไงกร ขนมอร่อยไหม

แผ่นดินชื่นชมในตัวหญิงสาวเจ้าของร้านกาแฟ
ให้เพื่อนรักฟัง อย่างสบายอารมณ์

^^^^^^^^^^^^^^^

พี่นาง: คุณฝ้ายมัวแต่ยิ้มหวานใส่โทรศัพท์อยู่ได้ ลุกขึ้นมาค่ะ ลูกค้าเต็มร้านแล้ว คุยกัน 3 เวลายังไม่พอเหรอคะ

กร: ไอ้แผ่นดิน จะกินโทรศัพท์หรือไง รีบทำงาน ไหนว่างานเร่ง นั่งยิ้มให้โทรศัพท์อยู่ได้

เวลาผ่านไป ทั้งปุยฝ้ายและแผ่นดิน
พัฒนาความสัมพันธ์กันอย่างรวดเร็ว
อาจเป็นเพราะ นิสัยใจคอคล้ายๆ กัน
แถมยังมีห่วงเป็นคู่หมั้นที่ทางบ้าน
บังคับให้แต่งงานโดยไม่เต็มใจเหมือนกันอีก
เลยคุยปรึกษาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน
อย่างเข้าอกเข้าใจ เป็นอย่างดี
ทั้งที่ยังไม่เคยพบหน้ากันสักครั้ง
ทั้งคู่ตกลงกันว่า
จะเคลียร์เรื่องที่บ้านให้เรียบร้อย
แล้วจึงค่อยจะนัดเจอกัน
เพื่อเริ่มต้นคบหาดูใจกันต่อ

********************
ปุยฝ้าย: เตี่ยนัดเจอกับเพื่อนเตี่ยและลูกชายเค้าได้เลยค่ะ วันเสาร์นี้ที่ร้านกาแฟ ของฝ้ายก็ได้ค่ะ ฝ้ายจะรอ…..

ปุยฝ้ายตัดสินใจพบคู่หมั้นของเธอ
ตามที่เตี่ยต้องการ
ตั้งใจว่าวันนั้น จะพูดให้เด็ดขาดไปเลย
ยังไงก็ไม่แต่ง ไม่ต้องไว้หน้ากันแล้ว
จะได้จบเรื่องกันเสียที
แล้วเราจะได้เดินหน้าต่อกับคุณแผ่นดิน
อย่างสบายใจ
ปุยฝ้ายคิดอย่างมีความสุข

แผ่นดิน: โอเคครับพ่อ วันเสาร์นี้นะครับ นัดเจอกับเพื่อนพ่อ แล้วก็ลูกสาว ครับผมจะไป ร้านนั้นผมรู้จักครับ….

แผ่นดินตัดสินใจไม่หลบหลีกนัดเจอตัวกันอีกแล้ว คราวนี้คงต้องพูดตรงๆ ว่าไม่แต่ง
เป็นไงเป็นกัน เรื่องจะได้จบเสียที
ดีเหมือนกัน นัดกันที่ร้านคุณปุยฝ้ายเสียด้วย
ดีจัง จะได้เจอคุณปุยฝ้ายเสียที
แบบนี้ไม่บอกดีกว่าคุณฝ้ายจะได้ประหลาดใจ
ได้เห็นความจริงใจของเราด้วย
ที่ปฏิเสธการแต่งงาน
แผ่นดินคิดอย่างมีความสุข

^^^^^^^^^^^^^^^

ในวันเสาร์ ณ ร้านกาแฟ Coffee Or Tea

ปุยฝ้ายนั่งอยู่ที่ร้านของเธอกับเตี่ย
รอแขกคนสำคัญสองคนที่นัดไว้
….กรุ๋งกริ๋ง….
เสียงกระดิ่งประตูร้านเปิดเข้ามา

เตี่ย: มากันแล้ว ปุยฝ้าย นี่เพื่อนเตี่ยกับลูกชายชื่อแผ่นดิน คู่หมั้นลูก

พ่อ: แผ่นดิน นี่เพื่อนพ่อ กับลูกสาวชื่อปุยฝ้าย คู่หมั้นแก

ปุยฝ้าย: ตาบ้า/คุณแผ่นดิน????

แผ่นดิน: ยายปากร้าย/คุณปุยฝ้าย????

#อุ่น💕ใจ readAWrite