คือเราตอนนี้ อายุ16 ยังไม่โตมากนัก แต่กลับมีความเครียดมากๆ เราชอบคิดทำนองว่า คนแบบตัวเองอ่ะนะจะทำได้ คนแบบเราอ่ะนะจะมีความสุข เราไม่มีความสุขเลยครับ ครอบครัวเราก็ไม่ได้อยู่กันพร้อมหน้า พ่อเลิกกับแม่ เดิมทีเราอยู่กับยาย พี่สาวน้องชาย และญาติ พ่อแม่ มีครอบครัวใหม่เลยไม่ได้อยู่ด้วยกันตั้งแต่เราประมาณ4ขวบ ที่ผ่านมาเราโดนบูลลี่จากญาติๆเสมอตอนเราประมาณอายุ10-14 แต่เราสตรองครับ คำพูดแย่ๆเหล่านั้นไม่มีผลกับผมเลย  เพราะเรามีพี่สาวครับ พี่สาวเราเปรียบเสมือนดวงใจของผม เพราะเขาเป็นคนเดียวที่ทำให้ผมรู้สึกว่าเขารักผมจริงๆ จนกระทั่งเราอายุ15 ยายเสีย ทุกคนแยกย้ายกันหมด พี่สาวเราก็ไปอยู่ ตจว โดยไม่มีเราเรารู้สึกเคว้งมากครับ เรารักพี่สาวเราสุดๆ ยอมตายแทนเลยก็ได้ แต่เขากลับทิ้งเราให้อยู่กับน้องชาย กับตา พ่อแม่ก็ส่งเงินมาให้ไป รร. หลังจากนั้น ชีวิตเราเปลี่ยนเลยครับ เรารู้สึกเสียใจมากที่ต้องจากกับพี่สาว เราไม่มีแรงบันดาลใจจะใช้ชีวิตแล้วครับ แรกๆเราอยาก ทำทุกอย่างให้พี่สาวมีความสุข  แต่พี่สาวก็แสดงให้เห็นแล้วว่าเราไม่ได้สำคัญกับเขาแล้ว เราหมดหวังแล้วครับ แต่ยังอยากมีไฟอีกครั้งเพื่อตัวเองครับเพราะมันส่งผลกระทบต่อชีวิตประจำวันผมครับ เรียนไม่รู้เรื่อง อึนๆซึนๆ ง่วงนอนตลอดเวลา เศร้า นอยด์ไม่มีแรง  เราอยากฟื้นฟูสุขภาพจิตตัวเองครับ ใครมีวิธีบ้าง