ขอมาปรึกษาค่ะ สามีทำงานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งต้องออกต่างจังหวัดบ่อย แต่ไม่มีสวัสดิการอะไรให้เลย มีเลี้ยงข้าว1มื้อ ประกันไม่มีให้เลย สามีทำงานคนเดียวค่ะ เราเลี้ยงลูกอยู่บ้าน เวลาที่สามีไปทำงานเราก็จะคุยแชทกันปกติ วันนั้นสามีออกตจว.หลายวันแล้ว และต้องเดินทางไปอีกจังหวัดซึ่งอยู่นอกแพลนที่นายจ้างไม่ได้บอกไว้ เป็นงานด่วน เราก็เข้าใจ แต่แอบเป็นห่วงเพราะนายจ้างเป็นคนขับรถเร็วมาก เราจึงพิมพ์เข้าไปว่า
ระวังนะ ขับรถ อันตราย ประกันอะไรก็ไม่มีให้ ไปโหดชิปหายเลย ความหมายคือแบบ ทำงานโหดมาก นอนดึกพักผ่อนน้อยต้องเดินทางไกลๆอีก แฟนเราลืมล็อคหน้าจอ นายจ้างมาเห็นและดูแชทที่เราคุยกับสามี เค้าน่าจะโกรธที่เราพิมพ์ไปแบบนั้น เค้าบอกสามีเราว่า ถ้ากลัวตายก็ลาออกไป สามีเราก็พยายามเก็บอารมณ์เพราะเข้าใจในนิสัยของนายจ้าง หลังจากนั้นไม่มีอะไรก็ทำงานกันปกติ แต่ระหว่างที่ทำงานกันเรื่อยมา นายจ้างมักจะนินทาเราให้สามีเรากับพนักงานคนอื่นฟัง ไม่พอใจที่เราไปพูดแบบนั้น ไปบอกว่าไม่ชอบหน้าเรา ไม่ถูกกับเรา ทั้งที่เรากับนายจ้างแทบไม่เคยคุยกันเลย เห็นหน้าแค่เวลาที่เราไปรับสามีเรา สามีเราก็อดทนเพื่อเงิน พยายามไม่เอาคำพูดมาใส่ใจ ล่าสุดนายจ้างสามี ทำงานกันอยู่ดีๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า พี่น้องให้แฟนพี่มาขอโทษผมนะถึงจะให้อภัย สามีเราก็เลยถามไปว่า ขอโทษเรื่องอะไร เค้าก็สื่อทำนองว่าเรื่องที่เราแชทกับสามีเรื่องประกันวันนั้นแหละ เราเริ่มไม่ไหวไม่อยากให้สามีทนแล้ว เรานึกว่ามันจะจบแล้วแต่ไม่จบเค้ามักจะพูดถึงเราเสมอ เราไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้เค้า พยายามนึกย้อนว่าเราไปทำอะไรให้ ในเมื่อที่ทำงานของสามีเราไม่เคยไปยุ่งเลย แค่เราถามถึงประกันมาน่าโกรธขนาดนั้นเลยหรอ เราแค่เป็นห่วงสามีเราเพราะถ้าเป็นอะไรขึ้นมาเรากับลูกคงเสียหลัก ประกันมันคือสวัสดิการพื้นฐานที่ลูกจ้างควรได้รับไม่ใช่หรอคะ เราอยากขอความคิดเห็นจากทุกคนค่ะ เราผิดมากใช่ไหม พร้อมยอมรับทุกความคิดเห็นค่ะ ถ้าเราผิดจะได้ปรับปรุง
ปล.สามีเราเคยบอกนายจ้างว่าเราเป็นซึมเศร้า จะไม่ค่อยมีสังคมเลยเข้าหาคนไม่เก่งชวนคุยไม่ค่อยเป็น เราเคยไปที่ทำงานสามีครั้งนึงไปนั่งรอเค้าเลิกงาน เราชวนคุยไม่เป็นได้แต่นั่งนิ่งจนดูเหมือนคนหยิ่ง ไม่รู้ตรงนี้มั้ยที่ทำให้เค้าไม่พอใจอีกเรื่องนึง นายจ้างเคยพูดกับสามีเราว่า พี่น่าสงสารเนอะ ไม่รู้ว่าวันไหนเมียจะลุกเอามีดมาปาดคอ เราได้ฟังแล้วปวดใจมากค่ะ ถึงเราเป็นซึมเศร้าเราก็ไม่เคยคิดทำร้ายใคร เราก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมนายจ้างสามีเค้าถึงไม่พอใจเราขนาดนี้
ถามถึงเรื่องประกันแล้วมีเรื่อง
ระวังนะ ขับรถ อันตราย ประกันอะไรก็ไม่มีให้ ไปโหดชิปหายเลย ความหมายคือแบบ ทำงานโหดมาก นอนดึกพักผ่อนน้อยต้องเดินทางไกลๆอีก แฟนเราลืมล็อคหน้าจอ นายจ้างมาเห็นและดูแชทที่เราคุยกับสามี เค้าน่าจะโกรธที่เราพิมพ์ไปแบบนั้น เค้าบอกสามีเราว่า ถ้ากลัวตายก็ลาออกไป สามีเราก็พยายามเก็บอารมณ์เพราะเข้าใจในนิสัยของนายจ้าง หลังจากนั้นไม่มีอะไรก็ทำงานกันปกติ แต่ระหว่างที่ทำงานกันเรื่อยมา นายจ้างมักจะนินทาเราให้สามีเรากับพนักงานคนอื่นฟัง ไม่พอใจที่เราไปพูดแบบนั้น ไปบอกว่าไม่ชอบหน้าเรา ไม่ถูกกับเรา ทั้งที่เรากับนายจ้างแทบไม่เคยคุยกันเลย เห็นหน้าแค่เวลาที่เราไปรับสามีเรา สามีเราก็อดทนเพื่อเงิน พยายามไม่เอาคำพูดมาใส่ใจ ล่าสุดนายจ้างสามี ทำงานกันอยู่ดีๆเค้าก็พูดขึ้นมาว่า พี่น้องให้แฟนพี่มาขอโทษผมนะถึงจะให้อภัย สามีเราก็เลยถามไปว่า ขอโทษเรื่องอะไร เค้าก็สื่อทำนองว่าเรื่องที่เราแชทกับสามีเรื่องประกันวันนั้นแหละ เราเริ่มไม่ไหวไม่อยากให้สามีทนแล้ว เรานึกว่ามันจะจบแล้วแต่ไม่จบเค้ามักจะพูดถึงเราเสมอ เราไม่รู้ว่าเราไปทำอะไรให้เค้า พยายามนึกย้อนว่าเราไปทำอะไรให้ ในเมื่อที่ทำงานของสามีเราไม่เคยไปยุ่งเลย แค่เราถามถึงประกันมาน่าโกรธขนาดนั้นเลยหรอ เราแค่เป็นห่วงสามีเราเพราะถ้าเป็นอะไรขึ้นมาเรากับลูกคงเสียหลัก ประกันมันคือสวัสดิการพื้นฐานที่ลูกจ้างควรได้รับไม่ใช่หรอคะ เราอยากขอความคิดเห็นจากทุกคนค่ะ เราผิดมากใช่ไหม พร้อมยอมรับทุกความคิดเห็นค่ะ ถ้าเราผิดจะได้ปรับปรุง
ปล.สามีเราเคยบอกนายจ้างว่าเราเป็นซึมเศร้า จะไม่ค่อยมีสังคมเลยเข้าหาคนไม่เก่งชวนคุยไม่ค่อยเป็น เราเคยไปที่ทำงานสามีครั้งนึงไปนั่งรอเค้าเลิกงาน เราชวนคุยไม่เป็นได้แต่นั่งนิ่งจนดูเหมือนคนหยิ่ง ไม่รู้ตรงนี้มั้ยที่ทำให้เค้าไม่พอใจอีกเรื่องนึง นายจ้างเคยพูดกับสามีเราว่า พี่น่าสงสารเนอะ ไม่รู้ว่าวันไหนเมียจะลุกเอามีดมาปาดคอ เราได้ฟังแล้วปวดใจมากค่ะ ถึงเราเป็นซึมเศร้าเราก็ไม่เคยคิดทำร้ายใคร เราก็ยังหาสาเหตุไม่ได้ว่าทำไมนายจ้างสามีเค้าถึงไม่พอใจเราขนาดนี้