ตาเรามีลูกทั้งหมด 3 คน แม่เป็นพี่คนโต แล้วก็มีน้าอีกสองคน แม่เราเป็นคนที่มีฐานะที่สุดในบรรดาพี่น้อง แต่ไม่ได้มีเหลือกินเหลือใช้ แค่พอเลี้ยงดูเรากับน้องได้ ส่วนน้าอีกสองคนอยู่บ้าตา เราสงสารตามากเพราะตาต้องเป็นคนหาเงินมาจ่ายค่าน้ำ ค่าไฟ ค่ากับข้าวเพื่อเลี้ยงคนในบ้าน
*(น้า1 มีลูกสองคน สามีอีก1 คน)
*(น้า2 มีลูก 1คน คนนี้เค้ามีงานทำแต่ก็ไม่ค่อยได้ช่วยเหลือตาหรอก) 
 เหตุการณ์มันเกิดขึ้นที่ว่า ตามีที่อยู่ผืนนึงมันเป็นที่แค่ประมาณ 6 ไร่ ซึ่งตอนแรกมันเป็นป่ารก มีต้นทุเรียนแค่ประมาณ 10 ต้น ตาเราเลยบอกแม่ว่าให้ทำต่อหน่อย เพราะตาก็ไม่ต้นทุน แม่เราลงทุนซื้อต้นทุเรียนมาปลูกเพิ่มประมาณ 40 ต้น จนประมาณ2 ปีที่แล้ว บ้านเราจะขยายกิจการเลยเอาที่ดินไปตึ้งกับธนาคาร มันก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร เพราะกิจการก็ไปได้ดี  ทำมาเรื่อยๆ เฝ้าคอยรดน้ำ ฉีดยา ทำทุกอย่าง จนทุเรียนออกดอกออกผล จู่ๆน้าเราก็มาขอแบ่งกำไรจากการขาย มาบังคับขู่เข็ญจะเอา พอแม่เราให้ไปน้อย ก็ด่าแม่เราสารพัดว่าเนรคุณบ้าง หาว่าเอาที่ดินไปขายกินบ้าง  ทั้งๆที่หนี้ตาแม่ก็เป็นคนจ่ายให้ ที่บ้านของตากำลังโดนยึดแม่ก็จ่าย ค่าที่ดินที่เอาไปเข้าธนาคารแม่เราก็จ่าย ล่าสุดจะมาขอแบ่งที่ดินจากแม่เรา พอแม่เราบอกว่าเอาเงินค่าลงทุนคืนมาก่อนละจะให้ที่ดินไปเลย เพราะแม่ก็เหนื่อยเหมือนกัน แต่แม่รู้อยู่แล้วว่าน้าทั้งสองคนเอาเงินทุนมาคืนแม่เราไม่ได้หรอก พอแม่เราบอกแบบนั้น ทีนี้เค้าก็ลามมาด่าตา ด่าน้องเรา ด่าเรา ด่าพ่อเรา เข้าใจว่าที่ตาทำมันก็ไม่ถูกเพราะว่ายกที่ให้แม่เราคนเดียว แต่เชื่อเถอะถ้าแบ่งกันสามคน น้าก็น่าจะทำไม่ได้อยู่ดี เพราะไม่มีทุน ส่วนตัวเราเราไม่เคยอยากได้ที่ตรงนั้นเลย เพราะบ้านย่าเรามีฐานะ สุดท้ายแล้วถ้าไม่มีที่ผืนนั้นเราก็ไม่ได้ลำบากอะไร แต่เราสงสารแม่ ที่พยายามทำทุกอย่างทั้งลงทุนไป มันไม่ใช่เงินน้อยๆเลย เราควรช่วยเหลือแม่ยังไงดี ทุกวันนี้เราเห็นแม่เครียด กินก็น้อย นอนก็ไม่หลับ เรากลัวสุขภาพแม่ทรุดมาก