ผมทำใจอยู่นานกว่าจะมาเขียนกระทู้นี้ไหมและผมก็แอบเขียนเพราะแฟนเช็คมือถือตลอด
เริ่มเลยคบกับผู้หญิงคนหนึ่ง เธอเป็นคนสวยและถูกสเป็คผมอย่างมาก
พอเราคบกัน 2 ปี เธอจะเป็นคนขี้หวงมากและขี้หึงมาก ถึงขั้นไม่ยอมให้ผมไปทำงานเพียงเพราะว่าผมจะไปเจอผู้หญิง ทุกวันนี้ผมต้องสมัคร app เพื่อที่จะขับรถรับส่งคนทั่วไป
และจะไปรับไปส่งเธอตลอดเวลาที่เธอทำงาน
  อีกอย่างผมไม่สามารถคุยกับเพื่อนสนิทผมได้
ผมจะไปหาใครก็ต้องรายงานเขาตลอดเวลา
IG ผมก็เล่นไม่ได้ ถ้ามีรูปผู้หญิงเข้ามาหรือเราเลื่อนผ่านแล้วเจอก็มีปัญหากันตลอด
ผมถูกกดอยู่ในกรอบทุกเรื่องที่เขาคิดว่าถูกก็ต้องถูกผมห้ามเถียง ขนาดผมปกติเป็นคนที่เล่นเกมแนวคอมพิวเตอร์เวลาผมเล่นเขาก็จะงอนผมว่าผมไม่สนใจทุกวันนี้ผมเลิกเล่นคอมพิวเตอร์เพื่อที่จะนั่งเล่นกับเขา แต่ก็ยังไม่พอใจเค้า
ทุกวันนี้ผมไปหาน้องสาวไปหาเพื่อนหรือแม้จะทำอะไรผมก็ต้องแอบทำ ผมรู้สึกว่ามันโอเคไหมที่จะต้องทนต่อไป และสิ่งที่ผมไม่ชอบเลยคือการมาเช็คมือถือมันเหมือนเป็นการไม่ให้เกียรติกันมันเหมือนเป็นการลุกล้ำพื้นที่ส่วนตัว ผมไม่เคยเช็คมือถือเขาเลยไม่เคยยุ่งเรื่องส่วนตัวเขาแม้แต่เรื่องเดียว
อีกอย่างชอบพูดให้เรารู้สึกผิดทั้งที่เราทำอะไรไปด้วยความหวังดีอย่างเช่นเราทายาให้พอยามันเย็นเขานอนไม่หลับเขาก็จะลุกขึ้นมาบ่นว่ายามันเย็นเกินไปนอนหลับยากนอนหลับได้เพียงพอเพราะสิ่งที่เราทำให้เขาจะเป็นแบบนี้ตลอดทำให้เรารู้สึกน้อยใจทุกครั้ง
ส่วนเรื่องดีของเขาเป็นคนกตัญญูพ่อแม่เขาเป็นคนไม่ดื่มให้เที่ยวไม่กินไม่เข้าสังคมเลยไม่มีเพื่อน  

ผมไม่รู้จะทำยังไงผมเลือกคนนี้มาก็ไม่คิดว่าเขาจะเอาแต่ใจขนาดนี้
อีกใจนึงก็อยากเลิกอีกใจหนึ่งก็รักแต่อีกใจนึงก็กลัวลำบากในอนาคตไม่มีความสบายใจเลย
เขาจะไม่ยอมฟังสิ่งที่ผมพูดผมพูดอะไรก็ไม่ได้ช่วยแนะนำผมทีครับเจอปัญหาแบบนี้อยู่

และสิ่งนี้ผมไม่กล้าเลิกกับเขาคือพ่อกับแม่และย่าเขาดีมากผมรักพ่อกับแม่และย่าเขามากผมเป็นคนที่ไม่มีพ่อไม่มีแม่บวชเรียนตั้งแต่เด็ก
พอผมมาเจอกับพ่อแม่และย่าของแฟนที่ใจดีมากผมก็เลยรักท่านทั้ง3มากๆผมเลยไม่กล้าไปไหนผมขอคำปรึกษาหน่อยครับผมอึดอัดใจมาก😭