ผมอายุ 31 ปีครับ มีแฟนมาแล้ว 4-5 คน แล้วที่ผ่านมาผมเคยโดนทิ้งเฉพาะแฟนคนแรก กับคนสุดท้ายที่คบ | นอกนั้นผมก็เป็นคนไม่ดีทิ้งผู้หญิงมาตลอด หัวกระไดไม่เคยแห้งช่วงนั้น คือเลิกปุ๊ปคบใหม่ทันที (เหมือนก่อนจะเลิก เราคุยอีกคนไว้ก่อนอยู่ละ) ตั้งแต่อายุ 13 ปี - 25 ปี ผมมีคนคุยตลอด(ไม่เหงาอ่ะ) และสาเหตุที่ใช้เลิกผ่านๆมาก็บอกเขาไปตรงๆว่าเรามีคนอื่น ทุกคนก็ง้อเรามาตลอดแต่ใจเราเลือกคนใหม่ไปแล้ว ตอนนี้เหมือนเวรกรรมตามทัน(มั้ง555) ตอนนี้ผมรถชนมา พิการครึ่งซีก แฟนคนปัจจุบันผมเลิกไปเพราะผมไม่สามารถหายรายได้ ได้เหมือนเดิม ตอนแรก 2-3 ปีแรกที่เขาไป ก็ไม่ได้คิดอะไร พออยู่กับตัวเองสัก 4-5 ปี มันเริ่มคิดอนาคตตัวเองว่าจะเอาไง เลี้ยงใครไม่ได้อีกแล้ว เอาชีวิตตัวเองให้รอดไปวันๆ คงคบใครไม่ได้หรอก แล้วเรื่องราวเก่าๆมันย้อนมาคิดแวบๆว่ามีอยู่คนหนึ่งที่เขาเป็นคนดี อยู่กับเราแล้วเขาสบายใจ เขาเป็นตัวเองสุดๆ ก็สุดท้ายด้วยความไม่ดีของผม ผมก็ทิ้งเขา คนนี้ตอนลำบากเขาอยู่กับผมทุกช่วงเวลา จนตอนนี้เวลาผ่านไป 6 ปีกว่าแล้วผมมาคิดตรึกตรองใหม่ ว่าในชีวิตนี้ฟ้าคงส่งคู่ชีวิต คนที่พร้อมจะร่วมทุกข์ร่วมสุขกับเรา แต่เรากลับทิ้งเขาไป เราคงมีใครไม่ได้อีกแล้ว เพราะฟ้าเคยส่งคนที่ดีที่สุดมาแล้วแต่คุณไม่รักษาไว้ ต่อจากนี้ไปคงกล้าคบใครอีก ก้มหน้ารับกรรมกันต่อไป