คือ  หนูอยากรู้อะค่ะ ว่าแบบนี้ควรทำยังไง วันอาทิตย์ที่แล้ว หนูไปกับญาติและครอบครัว พอดีไปส่งพี่ที่ มหาลัยค่ะ แล้ว วันนั้นคือคนในครอบครัวเขาขับรถไปทางหลังหอพัก หนูที่นั่งหลังกระบะกับพี่แท้ๆและน้องไม่แท้สองคน ซึ่งหนูปวดขา เลยยืนแล้วจะนั่งต่อ หลังจากนั้นคนในครอบครัวขับต่อหนูเกือบหล่นจากหลังกระบะ แต่มันก็ไม่เกิดแบบนั้น พี่หนูเลยตีหนูแล้วด่าหนู หนูตอนนั้น คือโมโหเช่นกัน แต่ก็เก็บไว้ในใจเสมอ พอคนในครอบครัว จอดปึป หนูเลยบอกว่ารองเท้าของแม่ มันลื่น ความจริงมันใส่แล้วแบบนั้นจริงๆที่หนูกล่าว ญาติและคนอื่นๆ เขาเงียบมีแต่คนมองหน้าหนูไม่พูดอะไรเลยสักคน แม่มองแบบสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก หนูเลยเปลี่ยนรองเท้ากับแม่ แม่มองหน้าหนูแล้วพูดว่า ขี้บ่น อันนี้หนูยอมรับว่าขี้บ่น นะคะ หนูได้ยินแบบนั้นหนูอยากจะร้องไห้ แต่ก็ร้องไม่ได้เลย เพราะอายญาติและคนรู้จัก หนูคิดว่าเขาไม่ห่วงหนูบ้างหรอ ว่าหนูจะเจ็บไหม ไม่มีใครพูดสักคนเลยแล้วพี่หนูก็ไม่บอกแม่ด้วย หนูก็พยายามไม่เก็บมาคิดมาก แต่มันฝังใจเลย หนูควรทำยังไงดีให้หนูไม่คิดมาก และเข้มแข็งกับคำพูด โดยไม่หวั่นไหวแค่คำพูด หนูอยากได้คำปรึกษาค่ะ