คือเล่าเริ่มแรกเลยนะคะ คือเราพึ่งขึ้นมา.1ที่โรงเรียนแห่งนึงค่ะ ก็เป็นคนเงียบๆไม่ค่อยสุงสิงกับใครตอนแรกเราคิดมาตลอดว่าอยากย้ามมาเร็วๆแต่พอย้ายมาจิงๆเราไม่มีเพื่อนเลยค่ะ ต้องทำอะไรคนเดียว กินข้าวคนเดียว ทำทุกอย่างคนเดียวเลยค่ะ เราไม่มีเพื่อน บางครั้งพอเห็นคนนู้นคนนี้มีเพื่อนเราก็อยากมีบ้างอะค่ะ เพื่อนที่โรงเรียนเรียกได้ว่าท้อคซิคพอสมควร ชอบบูลลี่ เหมือนการกลั่นแกล้งเป็นเรื่องปกติ ละคนในโรงเรียนค่อนข้างเยอะมากค่ะไปไหนมาไหนก็เจอคนตลอด แอบร้องไห้คนเดียวไม่ได้เลยค่ะ เราเครียดไปหมดทุกอย่างเลยค่ะ ทั้งเรื่องเพื่อ เรื่องสังคม เรื่องการเรียน ขอคำแนะนำหรือกำลังใจเล็กๆน้อยๆก็ได้นะคะ
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ
รู้สึกเหนื่อยกับชีวิตมัธยม
ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะคะ