เราเคยคิด ถ้าเราเกษียณไวขึ้น เราก็จะได้มีเวลาไปโน่นไปนี้ ได้เป็นอิสระ จะตื่นที่โมงก็ได้ จะนอนกี่โมงก็ได้ ไม่ต้องทำตามคำสั่งใคร

ก็เลยลาออกจากงาน ผลปรากฏว่า ตื่นเต้นแค่ช่วงแรก สักประมาณ 1-2 ปี หลังจากนั้น มันเริ่มเบื่อ ไม่ค่อยมีอะไรทำ ใช้ชีวิตวนลูป รู้สึกเหนื่อยกับการนอนมาก นอนเยอะไป กว่าจะตื่นก็บ่าย 2 กว่าจะไป อาบน้ำ กินข้าว 5 ทุ่มก็ต้องนอน
อยากตื่นเช้า แบบที่ยังทำงาน แต่พอได้ลาออก มันไม่ต้องตื่นมาเข้างานแล้วไง นาฬิกาปลุกก็ไม่ตั้ง อยากตื่นตอนไหนก็ตื่น สรุปตื่นบ่ายทุกวัน บางวัน กินข้าวเสร็จแล้วก็นอนต่อ นอนจนปวดหลัง บอกกับตัวเองใช้ชีวิตแบบนี้ไม่ไหวแล้ว ออกไปหางานทำดีกว่า

คงชอบอยู่ในกฎเกณฑ์แหละ พอทำงาน ค่อยดีมีชีวิตชีวาหน่อย มีสังคม มีคนให้พูดคุย