ส่วนตัวเป็นฟรีแลนซ์ ทำงานหน้าคอมที่บ้าน ช่วงที่ไฟแรงๆหลายปีก่อนทำแบบทั้งวันทั้งคืน
คือไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลย ง่วงก็หลับบนที่นอนเล็กๆที่ปูไว้ใกล้ๆโต๊ะทำงาน หลับไปซักพักก็ตื่นมาทำงานต่อ
ชีวิตช่วงนั้นเหมือนคนอยู่ในป่าในถ้ำ คือไม่รับรู้อะไรโลกภายนอกเลย
จะมีแค่ลงมาหาของกิน ซื้อของใช้แถวๆคอนโด แล้วก็ขึ้นไปทำงานต่อ
หลายคนมักจะคิดว่าทำงานแบบนี้สบาย นั่งทำที่บ้าน ชิลๆ ไม่ต้องเหนื่อยเดินทาง บลาๆๆๆ
แต่จริงๆคือทุกงานทุกอาชีพจะมีความยาก ปัญหา อุปสรรคที่ต้องเจอกันทั้งนั้น
กว่าจะเสร็จแต่ละงาน คิดแทบหัวระเบิด แก้แล้วแก้อีก
ทุกวันนี้ไม่ทำแบบข้ามวันข้ามคืนแล้ว พอถึงเวลาพักก็หยุดพัก ถึงเวลานอนก็นอน พรุ่งนี้ค่อยมาว่ากันใหม่
แม้งานจะยังไม่เสร็จก็ตาม คือไม่เร่งตัวเอง เพราะยังมีกรอบของเวลาที่จะทำงานให้เสร็จได้ อีกอย่างคือรับงานน้อยลงด้วย
พอทำแบบนี้แล้วรู้สึกสุขภาพกาย สุขภาพจิตดีขึ้น จัดสรรเวลาไปทำเรื่องอื่นๆได้มากขึ้น (ถึงแม้จะได้ตังค์น้อยลงก็ตาม 555)
คุณเคยทำงานหามรุ่งหามค่ำกันขนาดไหน มาแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ
คุณเคยทำงานหามรุ่งหามค่ำกันขนาดไหน มาแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ
คือไม่เห็นเดือนเห็นตะวันเลย ง่วงก็หลับบนที่นอนเล็กๆที่ปูไว้ใกล้ๆโต๊ะทำงาน หลับไปซักพักก็ตื่นมาทำงานต่อ
ชีวิตช่วงนั้นเหมือนคนอยู่ในป่าในถ้ำ คือไม่รับรู้อะไรโลกภายนอกเลย
จะมีแค่ลงมาหาของกิน ซื้อของใช้แถวๆคอนโด แล้วก็ขึ้นไปทำงานต่อ
หลายคนมักจะคิดว่าทำงานแบบนี้สบาย นั่งทำที่บ้าน ชิลๆ ไม่ต้องเหนื่อยเดินทาง บลาๆๆๆ
แต่จริงๆคือทุกงานทุกอาชีพจะมีความยาก ปัญหา อุปสรรคที่ต้องเจอกันทั้งนั้น
กว่าจะเสร็จแต่ละงาน คิดแทบหัวระเบิด แก้แล้วแก้อีก
ทุกวันนี้ไม่ทำแบบข้ามวันข้ามคืนแล้ว พอถึงเวลาพักก็หยุดพัก ถึงเวลานอนก็นอน พรุ่งนี้ค่อยมาว่ากันใหม่
แม้งานจะยังไม่เสร็จก็ตาม คือไม่เร่งตัวเอง เพราะยังมีกรอบของเวลาที่จะทำงานให้เสร็จได้ อีกอย่างคือรับงานน้อยลงด้วย
พอทำแบบนี้แล้วรู้สึกสุขภาพกาย สุขภาพจิตดีขึ้น จัดสรรเวลาไปทำเรื่องอื่นๆได้มากขึ้น (ถึงแม้จะได้ตังค์น้อยลงก็ตาม 555)
คุณเคยทำงานหามรุ่งหามค่ำกันขนาดไหน มาแชร์ประสบการณ์หน่อยครับ
ขอบคุณทุกความคิดเห็นมากครับ