เรากับเเฟนยังไม่ได้เเต่งานกันไม่ได้อยู่ด้วยกันค่ะ  เเฟนเค้าก็มีสังคมของเค้าโดยเค้าจะไปหาเพื่อนทุกเสาร์อาทิตย์  เเละก็กลับบ้านอีกที่คือเช้ามึด  ก็คือบ้านเค้า  เราคบกันมาสามสี่ปีเเล้ว  เราเป็นห่วงเค้ามากเรื่องอุบัติเหตุช่วงกลางคืนเพราะเค้ากลับบ้านดึกในช่วงวันหยึดสุดสับดาเราทะเราะกันหลายครั้งเเล้ว  เค้าไม่ได้เเค่คนวามห่วงใยเราเค้าไม่ได้ปรับตัว  เค้าไม่ได้กลับเร็วขึ้น  เรารุ้สึกว่ามันเป็นปัญหาใหญ่  เราจะทนทุกกับความเป็นห่วงนี้ หรือพอเเค่นี้กับความสัมพันธ์เเล้วไปต่อกับตัวเองดี  รักมากนะ  เเค่เค้าก็ไม่ได้เห็นค่าความห่วงใยเรา