ตอนนี้ผมอายุ 15 กำลังศึกษา อยู่ ม.3 ปีหน้าก็จะ ม.4 แล้ว
(ไม่จำหรอกให้รู้ไว้เฉยๆ)
คืองี้ครับ ตั้งแต่ ป.5 พ่อและแม่ผม ตอนนั้น ท่านประสบความสำเร็จ ในการงาน พอสมควร เงินค่อนข้างเข้า-ออก บัญชีเป็นจำนวนมาก จากที่เคยเป็นแค่ ลูกจ้าง
*ขยาย ประวัติพ่อ และแม่*
ทั้ง พ่อและแม่ของผม จบ ป.ตรี ด้านบัญชี แล้วหลังจากนั้น ก็ไปทำงานที่ต่างประเทศ(ลูกจ้างประเทศเกาหลี)
ตอนนั้นหนีผมไปทำงาน ตอนผมอายุเพียง 3 เดือน เท่านั้นเอง(แม่) ส่วนคุณพ่อ ก็เลี้ยงดูผม สัก พัก 1-3 ปี แต่เงินไม่พอเลี้ยง จึงต้อง ไปญี่ปุ่น
ตอนผมอายุได้ประมาณ 7 ขวบ ทั้งพ่อและแม่ก็ กลับมาอยู่กันครบหน้า พร้อมทั้ง ได้ควัก เงินสด 8 แสน ไปซื้อ สิบล้อมือสอง มาใช้วิ่งงาน ซึ่งก็ถือว่าเงินดี พอใช้เลี้ยงครอบครัวเลยแหละ และในอีก 2 ปี ก็ซื้อ รถคีบ มาใช้ในการ ทำเกษตรกรรม
แต่พอถึงช่วงที่ผม อายุประมาณ 9-10 ตอนนั้นพ่อ เริ่มมีเส้นสาย จากการทำงานเกี่ยวกับรถสิบล้อ จึงได้ ไปเป็น หนึ่งในทีมงาน รับเหมาตัดไม้ยาง(เป็นลูกน้องเสี่ย) แล้วประมาณ 1-2 ปีหลังจากนั้น พ่อก็มีปากเสียง กับเสี่ย ผู้เป็นนายจ้าง เลยขอถอนตัวออกจากกลุ่ม
พ่อที่ตอนนั้นมีเงินทุน และ รถจักรต่างๆ พอสมควร เลยอยากจะลอง เป็นนางจ้าง ของ ทีมรับเหมาบ้าง จึง เริ่มซื้อ ไม้ยางแต่ละแปลงมาทำเอง ปรากฏว่า มันดันรุ่งจริงๆ
*จบ*
แล้วหลังจากนั้น พ่อและแม่ ก็ชอบ ยัดความคิดเห็นของ ท่านว่า
" ลูกไม่จำเป็นต้องเรียนสูงหรอก พ่อแม่เรียนมาตั้งเยอะ สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้เรียนพอให้มีความรู้ก็พอ แล้วมาทำงานกับ พ่อ ดีกว่า
ไม่มีอาชีพไหน ดีเท่านี้หรอก เราไม่ต้องไปทำงานเอง ให้เขาทำงานให้ ส่วนเราก็คอยบริหาร อะไรต่างๆ ให้ดี แค่นี้ ลูกก็ไม่จำเป็นต้องเหนื่อย ไปใช้แรงแล้ว "
ในความคิดเห็น ผมนะ
ผมคิดว่า
๑. งานที่พ่อทำหน่ะ มันดีก็จริง แต่ไม่แน่ ว่า ในอนาคตอีกประมาณ
5 -10 ปี (ผมคงเรียนจบแล้ว) ตอนนั้น อาชีพอาจจะ หมดกำลังลงก็ได้
๒.การที่ผม ทำงานนี้ ผมอาจจะ ไม่ enjoy กับมันก็ได้ ในอนาคตละนะ ก็ไม่รู้ว่าชอบไหม
โดยตอนนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรเหมือนกัน ยังไม่มีความหลงไหล ในอาชีพใดๆ เลย
แต่หากจะบอกว่าชอบงาน
ประมาณไหน.?
ก็คงจะ เป็นงานที่ไม่ต้องไป หัวยุ่งกับเอกสาร เช่น พวก ,หมอ , ครู, ตำรวจ, ทนาย ประมาณนี้
ผมควรเชื่อพ่อแม่ไหมครับ(เรื่องเรียน)
(ไม่จำหรอกให้รู้ไว้เฉยๆ)
คืองี้ครับ ตั้งแต่ ป.5 พ่อและแม่ผม ตอนนั้น ท่านประสบความสำเร็จ ในการงาน พอสมควร เงินค่อนข้างเข้า-ออก บัญชีเป็นจำนวนมาก จากที่เคยเป็นแค่ ลูกจ้าง
*ขยาย ประวัติพ่อ และแม่*
ทั้ง พ่อและแม่ของผม จบ ป.ตรี ด้านบัญชี แล้วหลังจากนั้น ก็ไปทำงานที่ต่างประเทศ(ลูกจ้างประเทศเกาหลี)
ตอนนั้นหนีผมไปทำงาน ตอนผมอายุเพียง 3 เดือน เท่านั้นเอง(แม่) ส่วนคุณพ่อ ก็เลี้ยงดูผม สัก พัก 1-3 ปี แต่เงินไม่พอเลี้ยง จึงต้อง ไปญี่ปุ่น
ตอนผมอายุได้ประมาณ 7 ขวบ ทั้งพ่อและแม่ก็ กลับมาอยู่กันครบหน้า พร้อมทั้ง ได้ควัก เงินสด 8 แสน ไปซื้อ สิบล้อมือสอง มาใช้วิ่งงาน ซึ่งก็ถือว่าเงินดี พอใช้เลี้ยงครอบครัวเลยแหละ และในอีก 2 ปี ก็ซื้อ รถคีบ มาใช้ในการ ทำเกษตรกรรม
แต่พอถึงช่วงที่ผม อายุประมาณ 9-10 ตอนนั้นพ่อ เริ่มมีเส้นสาย จากการทำงานเกี่ยวกับรถสิบล้อ จึงได้ ไปเป็น หนึ่งในทีมงาน รับเหมาตัดไม้ยาง(เป็นลูกน้องเสี่ย) แล้วประมาณ 1-2 ปีหลังจากนั้น พ่อก็มีปากเสียง กับเสี่ย ผู้เป็นนายจ้าง เลยขอถอนตัวออกจากกลุ่ม
พ่อที่ตอนนั้นมีเงินทุน และ รถจักรต่างๆ พอสมควร เลยอยากจะลอง เป็นนางจ้าง ของ ทีมรับเหมาบ้าง จึง เริ่มซื้อ ไม้ยางแต่ละแปลงมาทำเอง ปรากฏว่า มันดันรุ่งจริงๆ
*จบ*
แล้วหลังจากนั้น พ่อและแม่ ก็ชอบ ยัดความคิดเห็นของ ท่านว่า
" ลูกไม่จำเป็นต้องเรียนสูงหรอก พ่อแม่เรียนมาตั้งเยอะ สุดท้ายก็ไม่ได้ใช้เรียนพอให้มีความรู้ก็พอ แล้วมาทำงานกับ พ่อ ดีกว่า
ไม่มีอาชีพไหน ดีเท่านี้หรอก เราไม่ต้องไปทำงานเอง ให้เขาทำงานให้ ส่วนเราก็คอยบริหาร อะไรต่างๆ ให้ดี แค่นี้ ลูกก็ไม่จำเป็นต้องเหนื่อย ไปใช้แรงแล้ว "
ในความคิดเห็น ผมนะ
ผมคิดว่า
๑. งานที่พ่อทำหน่ะ มันดีก็จริง แต่ไม่แน่ ว่า ในอนาคตอีกประมาณ
5 -10 ปี (ผมคงเรียนจบแล้ว) ตอนนั้น อาชีพอาจจะ หมดกำลังลงก็ได้
๒.การที่ผม ทำงานนี้ ผมอาจจะ ไม่ enjoy กับมันก็ได้ ในอนาคตละนะ ก็ไม่รู้ว่าชอบไหม
โดยตอนนี้ ก็ยังไม่รู้ว่าตัวเองชอบอะไรเหมือนกัน ยังไม่มีความหลงไหล ในอาชีพใดๆ เลย
แต่หากจะบอกว่าชอบงาน
ประมาณไหน.?
ก็คงจะ เป็นงานที่ไม่ต้องไป หัวยุ่งกับเอกสาร เช่น พวก ,หมอ , ครู, ตำรวจ, ทนาย ประมาณนี้