ทำงานวงการมา 5 ปี ผ่านหัวหน้ามาสองคน
คนแรกอยู่ด้วยกันมา 3 ปี พูดได้อย่างไม่อวยมาดีเหมือนได้พ่อมาเป็นหัวหน้า 8 ชม.คือการทำงาน ขาด ลา มาสาย ประเมินตามสภาพการทำงาน
ลาป่วยมาเยี่ยม ลาออกเลี้ยงส่ง พักผ่อนไม่โทรตาม และบอกทุกคนห้ามโทรตาม ให้เคลียร์งานส่งต่องานก่อนเสมอ 
คนที่สอง ลาพักผ่อนต้องรับสาย ไม่รับโทรจิก ชห. แต่เวลาตัวเองลาฉันไม่รับหรอกนะ ฉันลา ความเหคือ พ่อกูป่วยใช้ลาพักร้อนมาดูพ่อโทรตามให้ทำงาน แก้งานแค่ประโยคเดียว ทั้งๆที่ไฟล์สามารถแก้ไขได้ แมร่งไม่ทำ
คนคุ้มงาน (เจ้าของ ผู้มีอำนาจสูงสุด ผอ.) ลาพักผ่อน ลูกน้องห้ามโทรนะคะ เพราะฉันไปพักผ่อน เกรงใจท่านค่ะ แต่พอกูลาโทรมาขอนู่นนี่นั้น จะด่าเห่ก็จะกระไรอยู่ 
สิ่งหนึ่งที่เรามีคือวินัยในการไปทำงาน เชื่อเถอะว่าการ ขาด ลา แบบมีเหตุ ไม่บ่อย ใครก็ทำคุณไม่ได้ เรื่องงานเช่นกันถ้า 8 ชม. คุณทำงานได้เต็มที่ รู้ใจว่าฉันทำงานตลอด มีเสร็จตามที่ต้องการคุณไม่ต้องสนใจงานนอกเวลาที่เค้าจะต้องทวงคุณเลย 
*** เพราะสิ่งที่เราเจอมามันประกอบว่าคนสั่งงานไร้ศักยภาพมาก วันศุกร์เวลา 16.20 น. สั่งงาน บอกขอวันจันทร์ก่อน 9.00 น. จะเหลือไว้ทำบิดาทำไม เราลองบอกคุณทำสิ ทำเลย (เพื่อนเราทำงานรายวัน มาทำคือได้เงิน ลาคือไม่ได้นะคะ) เราบอกให้เบิกเวรให้เพื่อนเรา เพราะจะมาทำให้นะคะ ถ้าไม่เบิก จะมาทำทำไม เพื่อเราเองก็ทำงานเสริมเหมือนกัน คุณว่าตะกละแปลกไหม

กระทู้นี้มาระบายให้ฟังนะคะ ไม่อวยจริงๆ