เรื่องเล่าผี วิญญาณหลอนครูนาฏศิลป์ EP.1
เหตุเกิดในสมัยตอนที่ผมเรียนชั้น ปวช.3 ภาคเรียนที่ 2 ในช่วงนั้นต้องอยู่ทำโปรเจกต์จบกับเพื่อนๆ ที่วิทยาลัย พอรู้ตัวอีกทีข้างนอกห้องก็เริ่มมืดแล้ว ก็เลยชวนกันกลับบ้าน เพื่อนๆ ก็เห็นด้วย ก็เริ่มเก็บของเตรียมตัวจะกลับกัน หลังจากนั้นก็ปิดไฟปิดห้องที่เราใช้แล้วเอากุญแจไปเก็บไว้ที่ห้องพักครู จากนั้นก็บอกลากับเพื่อนๆ แล้วแยกกันกลับบ้าน
*ต้องบอกก่อนว่าบ้านผมห่างจากวิทยาลัยประมาณ 30 กม. ถ้าขับรถตอนดึก ถนนสมัยนั้นมีไฟส่องสว่างเป็นแค่ช่วงๆ เท่านั้น
หลังจากขับรถออกมาสักพักหนึ่ง เวลาประมาณทุ่มกว่าๆ หลังกำลังจะออกจากตัวเมือง ผมเจอผู้หญิงวัยกลางคน อายุน่าจะประมาณ 45+ ใส่เสื้อเย็บลายดอกไม้สีขาว กางเกงขายาวทรงขาบานสีดำ ยืนโบกมือทำหน้าแตกตื่น ผมก็เอามือยกกระจกหมวกกันน็อคขึ้น สังเกตเห็นบริเวณช่วงกลางท้องของผู้หญิงคนนั้นมีคราบเลือดอยู่ ผมก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็เลยรีบจอด แล้วถามว่า "ป้าเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?" ป้าเขาแทนตัวเองว่าครู "ครูโดนปล้น มีคนมากระชากทองที่คอครูไป" ผมก็ถามต่อไปว่า "ที่ท้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ มีคราบเลือดด้วย" ครูเขาก็บอก "ไม่เป็นไร" แล้วถามผมว่า "หนุ่มช่วยไปส่งครูที่หอหน่อยได้ไหม" ผมเห็นว่าครูไม่มีกระเป๋าไม่มีมือถือก็เลยตอบตกลงไป แล้วถามว่า "ครูอยู่แถวไหนครับ" ครูเขาก็บอกว่า "ใกล้ๆนี่เอง หนุ่มขับไปข้างหน้าอีกหน่อยแล้วเลี้ยวซอยด้านซ้าย" ผมก็บอก "ครูขึ้นมาเลยครับ" หลังจากนั้นผมก็ขับไปตามทางที่ครูบอก หลังเลี้ยวไปตามที่ครูบอกปรากฏว่าซอยค่อนข้างลึก เสาไฟมีน้อยแทบไม่ติดสักดวง หลังขับมาสักพัก ครูที่นั่งซ้อนท้ายมากลับเงียบตลอดทางไม่พูดอะไรเลยสักคำ ระหว่างทางก็เป็นสวนมะม่วง มีการล้อมรั้วหนามเอาไว้ อีกด้านเป็นป่า ความกว้างถนนประมาณ 1 เลนนิดๆ พอขับพ้นสวนมะม่วงเหมือนจะเป็นแหล่งชุมชนแล้ว เจอหอด้านซ้ายที่ติดข้างถนน ด้านขวาเป็นร้านขายของชำ และมีรถกู้ภัยจอดอยู่หน้าร้านขายของ ครูที่เงียบมาตลอดทางก็เริ่มกลับมาพูด "ครูบอกให้ผมจอดหน้าหอเลย" หลังจากที่จอด ครูเขาก็ลงจากรถ ผมก็ลงจากรถเช่นกัน ครูเขาได้กล่าวขอบคุณผม ในจังหวะนั้นก็มีนักเรียนใส่ชุดนักศึกษาเข้ามา 3 คน ชาย 1 หญิง 2 เข้ามาทักทายครูท่านนี้ ในจังหวะนั้นผมก็หันไปมองรถกู้ภัยที่จอดหน้าร้านขายของตรงข้ามกับหอพัก ผมเห็นเหมือนเขากำลังทำพิธีอะไรกันสักอย่าง มีพระถือสายสิญจน์ด้วย แล้วทางนั้นเองก็จ้องมาที่ผมกันหมด ผมก็งงว่าจ้องกันทำไม กู้ภัยก็ตะโกนถามว่า "ไอหนุ่มทำอะไรอยู่" ผมก็ตอบไปว่า "อ๋อมาส่งครูคนครับ" ฝั่งนั้นก็ทำหน้าเลิ่กลั่ก จังหวะนั้นผมไม่รู้คิดอะไรเลยก้มมองลงที่พื้น ผมแทบจะตะโกนออกมาว่า "ไอ ..." ผมยืนอยู่ข้างๆ รอยวาดคนสีขาวบนถนนเหมือนที่วาดเวลามีคนเสียชีวิต แล้วครูที่ยืนอยู่ตรงรอยนั้นพอดี และที่สำคัญครูเขาขาไม่ติดพื้น จังหวะนั้นสติเกือบแตก แต่ผมเป็นคนมีเซ้นส์เห็นผีอยู่แล้วแต่แค่ที่ผ่านมาไม่เคยมีกิจกรรมรวมกันขนาดนี้ จังหวะนั้นเกิดอาการสับสนจะหันไปบอกพวกนักศึกษา 3 คนตรงนั้นด้วยว่าครูพวกตุยแล้ว เดชะบุญพวกนักศึกษาก็ขาลอยไม่ติดพื้น จังหวะนั้นผมทำตัวไม่ถูก คนฝั่งนั้นทำพิธีอะไรสักอย่างก็ยังมองที่ผมกันหมด ผมก็คิดจะเอายังไงดี ในตอนนั้นเองครูคนนั้นก็หันมามองหน้าผมแล้วพูด "ทำอะไร ทำอะไร ทำอะไร" รัวๆ นักศึกษา 3 คนที่เห็นก็หายไปหมด ในตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไง เลยตัดสินใจวิ่งไปหาพี่ๆ กู้ภัย เดชะบุญรอบที่ 2 ดันไปเหยียบสายสิญจน์ในพิธีที่เขากำลังทำอะไรกันสักอย่าง ผมรกทำอะไรไม่ถูกเลยล้มลง จากนั้นหันหน้าขึ้นมาเจอหน้าครูหน้าแทบจะเข้ามาติดหน้าผมแล้วครูก็พูดว่า "ทำอะไร ทำอะไร ทำอะไร" รัวๆ ผมยกมือไหว้แล้วตะโกน "จะทำบุญให้อย่าหลอกผมเลย อย่าหลอกผมเลย" หลังจากนั้นผมก็สลบไป ตื่นอีกทีอยู่โรงพยาบาล มีพี่กู้ภัย 2 คนที่เห็นผมตื่นก็เข้ามาถามว่า "เป็นไงบ้าง แล้วไปทำอะไรแถวนั้น" ผมก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้พี่กู้ภัยฟัง พี่ๆ เขาก็บอกว่า "พี่เห็นเอ็งขับรถมาคนเดียวนะ เห็นเอ็งยืนเหมือนคุยกับใครก็ไม่รู้" พี่ก็เลยถามไปว่า "ทำอะไรอยู่" แล้วผมก็ถามพี่เขาว่า "แถวนั้นเกิดอะไรขึ้น ทำไมมีรอยวาดคนบนพื้นถนน"
พี่กู้ภัยเขาก็เล่าให้ฟังว่ามีครูนาฏศิลป์แก่โดนปล้นด้วยการกระชากทองที่คอไป แต่ก่อนนั้นครูแก่ขัดขืนร้องให้คนช่วย โจรเลยแทงครูที่ท้องหลายแผล หลังจากนั้นก็ขับรถหนีออกจากซอย (ที่ผมไปเจอครูหน้าซอยน่าจะเป็นจิตของครูที่กะจะวิ่งไล่ตามโจรมาถึงหน้าซอย แล้วผมก็ดันไปเจอ ส่วนนักศึกษา3 คนผมไม่รู้ว่าที่จริงแล้วคือใคร พี่กู้ภัยนึกไม่ออกเช่นเดียวกัน) ยังมีเหตุการณ์ต่อจากนี้ผมไม่ได้ตามที่ผมพูดลืมสนิท ไม่ทำบุญ แล้วครอบครัวผมดันไปพักรีสอร์ต ลูกๆ แก่บอกเลยว่า หลอนมาก
เรื่องเล่าผี วิญญาณหลอนครูนาฏศิลป์ EP.1
*ต้องบอกก่อนว่าบ้านผมห่างจากวิทยาลัยประมาณ 30 กม. ถ้าขับรถตอนดึก ถนนสมัยนั้นมีไฟส่องสว่างเป็นแค่ช่วงๆ เท่านั้น
หลังจากขับรถออกมาสักพักหนึ่ง เวลาประมาณทุ่มกว่าๆ หลังกำลังจะออกจากตัวเมือง ผมเจอผู้หญิงวัยกลางคน อายุน่าจะประมาณ 45+ ใส่เสื้อเย็บลายดอกไม้สีขาว กางเกงขายาวทรงขาบานสีดำ ยืนโบกมือทำหน้าแตกตื่น ผมก็เอามือยกกระจกหมวกกันน็อคขึ้น สังเกตเห็นบริเวณช่วงกลางท้องของผู้หญิงคนนั้นมีคราบเลือดอยู่ ผมก็ตกใจว่าเกิดอะไรขึ้นก็เลยรีบจอด แล้วถามว่า "ป้าเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?" ป้าเขาแทนตัวเองว่าครู "ครูโดนปล้น มีคนมากระชากทองที่คอครูไป" ผมก็ถามต่อไปว่า "ที่ท้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ มีคราบเลือดด้วย" ครูเขาก็บอก "ไม่เป็นไร" แล้วถามผมว่า "หนุ่มช่วยไปส่งครูที่หอหน่อยได้ไหม" ผมเห็นว่าครูไม่มีกระเป๋าไม่มีมือถือก็เลยตอบตกลงไป แล้วถามว่า "ครูอยู่แถวไหนครับ" ครูเขาก็บอกว่า "ใกล้ๆนี่เอง หนุ่มขับไปข้างหน้าอีกหน่อยแล้วเลี้ยวซอยด้านซ้าย" ผมก็บอก "ครูขึ้นมาเลยครับ" หลังจากนั้นผมก็ขับไปตามทางที่ครูบอก หลังเลี้ยวไปตามที่ครูบอกปรากฏว่าซอยค่อนข้างลึก เสาไฟมีน้อยแทบไม่ติดสักดวง หลังขับมาสักพัก ครูที่นั่งซ้อนท้ายมากลับเงียบตลอดทางไม่พูดอะไรเลยสักคำ ระหว่างทางก็เป็นสวนมะม่วง มีการล้อมรั้วหนามเอาไว้ อีกด้านเป็นป่า ความกว้างถนนประมาณ 1 เลนนิดๆ พอขับพ้นสวนมะม่วงเหมือนจะเป็นแหล่งชุมชนแล้ว เจอหอด้านซ้ายที่ติดข้างถนน ด้านขวาเป็นร้านขายของชำ และมีรถกู้ภัยจอดอยู่หน้าร้านขายของ ครูที่เงียบมาตลอดทางก็เริ่มกลับมาพูด "ครูบอกให้ผมจอดหน้าหอเลย" หลังจากที่จอด ครูเขาก็ลงจากรถ ผมก็ลงจากรถเช่นกัน ครูเขาได้กล่าวขอบคุณผม ในจังหวะนั้นก็มีนักเรียนใส่ชุดนักศึกษาเข้ามา 3 คน ชาย 1 หญิง 2 เข้ามาทักทายครูท่านนี้ ในจังหวะนั้นผมก็หันไปมองรถกู้ภัยที่จอดหน้าร้านขายของตรงข้ามกับหอพัก ผมเห็นเหมือนเขากำลังทำพิธีอะไรกันสักอย่าง มีพระถือสายสิญจน์ด้วย แล้วทางนั้นเองก็จ้องมาที่ผมกันหมด ผมก็งงว่าจ้องกันทำไม กู้ภัยก็ตะโกนถามว่า "ไอหนุ่มทำอะไรอยู่" ผมก็ตอบไปว่า "อ๋อมาส่งครูคนครับ" ฝั่งนั้นก็ทำหน้าเลิ่กลั่ก จังหวะนั้นผมไม่รู้คิดอะไรเลยก้มมองลงที่พื้น ผมแทบจะตะโกนออกมาว่า "ไอ ..." ผมยืนอยู่ข้างๆ รอยวาดคนสีขาวบนถนนเหมือนที่วาดเวลามีคนเสียชีวิต แล้วครูที่ยืนอยู่ตรงรอยนั้นพอดี และที่สำคัญครูเขาขาไม่ติดพื้น จังหวะนั้นสติเกือบแตก แต่ผมเป็นคนมีเซ้นส์เห็นผีอยู่แล้วแต่แค่ที่ผ่านมาไม่เคยมีกิจกรรมรวมกันขนาดนี้ จังหวะนั้นเกิดอาการสับสนจะหันไปบอกพวกนักศึกษา 3 คนตรงนั้นด้วยว่าครูพวกตุยแล้ว เดชะบุญพวกนักศึกษาก็ขาลอยไม่ติดพื้น จังหวะนั้นผมทำตัวไม่ถูก คนฝั่งนั้นทำพิธีอะไรสักอย่างก็ยังมองที่ผมกันหมด ผมก็คิดจะเอายังไงดี ในตอนนั้นเองครูคนนั้นก็หันมามองหน้าผมแล้วพูด "ทำอะไร ทำอะไร ทำอะไร" รัวๆ นักศึกษา 3 คนที่เห็นก็หายไปหมด ในตอนนั้นไม่รู้จะทำยังไง เลยตัดสินใจวิ่งไปหาพี่ๆ กู้ภัย เดชะบุญรอบที่ 2 ดันไปเหยียบสายสิญจน์ในพิธีที่เขากำลังทำอะไรกันสักอย่าง ผมรกทำอะไรไม่ถูกเลยล้มลง จากนั้นหันหน้าขึ้นมาเจอหน้าครูหน้าแทบจะเข้ามาติดหน้าผมแล้วครูก็พูดว่า "ทำอะไร ทำอะไร ทำอะไร" รัวๆ ผมยกมือไหว้แล้วตะโกน "จะทำบุญให้อย่าหลอกผมเลย อย่าหลอกผมเลย" หลังจากนั้นผมก็สลบไป ตื่นอีกทีอยู่โรงพยาบาล มีพี่กู้ภัย 2 คนที่เห็นผมตื่นก็เข้ามาถามว่า "เป็นไงบ้าง แล้วไปทำอะไรแถวนั้น" ผมก็เล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นให้พี่กู้ภัยฟัง พี่ๆ เขาก็บอกว่า "พี่เห็นเอ็งขับรถมาคนเดียวนะ เห็นเอ็งยืนเหมือนคุยกับใครก็ไม่รู้" พี่ก็เลยถามไปว่า "ทำอะไรอยู่" แล้วผมก็ถามพี่เขาว่า "แถวนั้นเกิดอะไรขึ้น ทำไมมีรอยวาดคนบนพื้นถนน"
พี่กู้ภัยเขาก็เล่าให้ฟังว่ามีครูนาฏศิลป์แก่โดนปล้นด้วยการกระชากทองที่คอไป แต่ก่อนนั้นครูแก่ขัดขืนร้องให้คนช่วย โจรเลยแทงครูที่ท้องหลายแผล หลังจากนั้นก็ขับรถหนีออกจากซอย (ที่ผมไปเจอครูหน้าซอยน่าจะเป็นจิตของครูที่กะจะวิ่งไล่ตามโจรมาถึงหน้าซอย แล้วผมก็ดันไปเจอ ส่วนนักศึกษา3 คนผมไม่รู้ว่าที่จริงแล้วคือใคร พี่กู้ภัยนึกไม่ออกเช่นเดียวกัน) ยังมีเหตุการณ์ต่อจากนี้ผมไม่ได้ตามที่ผมพูดลืมสนิท ไม่ทำบุญ แล้วครอบครัวผมดันไปพักรีสอร์ต ลูกๆ แก่บอกเลยว่า หลอนมาก