สวัสดีครับ ผมมีคำถามกับทุกคนๆที่ทั้ง friendless และ ไม่ friendless ทุกท่านหน่อยครับ
(ไม่มีเพื่อน)
ว่าจัดการความรู้สึกของตัวเองอย่างไรครับคือส่วนตัวผมเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนสักคนเลยครับเพื่อนคุยก็อาจพอมีครับแต่ถ้าเพื่อนที่สนิทหรือออกไป
เที่ยวผมไม่มีเลยครับ ผมเห็นเพื่อนรวมห้องเรียนของผม เห็นเค้าไปเที่ยวกัน เกือบยกห้อง ในใจก็แอบอิจฉานิดหนึ่งนะ ที่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนแบบ
นั้นมันก็สนุกดีครับ แต่ไม่ได้อิจฉาจน เกลียดอะไรแบบนั้นนะ ปกติผมไม่ค่อยชอบออกบ้านไปเที่ยวไหนอยู่แล้ว นานๆทีจะไปและทุกครั้งที่ไป
ผมก็ไปคนเดียวตลอดครับ ผมพอจัดการความรู้สึกตัวเองได้บ้างอยู่นะอย่างเช่นหาอะไรสักอย่างทำ แต่ มันก็เหงาเป็นบางครั้ง ที่ผมไม่ชอบเข้าสังคมเพราะ สังคมที่ผมอยู่มันแย่
ไม่ใช่ผมไม่เคยลองไปเที่ยวกับเพื่อนเป็นกลุ่มนะครับแต่ผมรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตน มันทำให้ผมรู้สึกว่านี้ไม่ใช่ที่ของเรา แยกตัวออกมาเงียบน่าจะดีที่สุด
แน่นอนว่าการอยู่คนเดียว และ การอยู่กับเพื่อนนั้นก็มีข้อเสียข้อดีต่างกกัน ออกไป แต่ผมคิดว่าที่ผมไม่มีเพื่อนอาจเป็นเพราะผม ไม่ค่อยเข้าสังคม
หรือไม่ก็เป็นคนที่เย็นชาเกินไปละมั้ง ตอนที่ย้ายเข้ารร. มาใหม่ๆ แต่ละคนก็บอกผมว่าตอนแรก ก็คิดว่าผมจะเป็นพวกหยิ่งเย็นชา แต่จริงๆผมไม่ใช่คนแบบนั้น
ผมพิจรณาตัวเองดูแล้วว่าผมไม่ได้ทำอะไรที่ให้คนอื่นเกลียดหรือเดือดร้อน แต่ผมก็ยังไม่มีเพื่อนอยู่ดี..
ผมไม่ได้สนใจนะว่าใครจะคิดอะไรยังไงกับผมเพราะผมไม่ได้ทำอะไรไม่ดีให้ใครอยู่แล้วแค่ บางทีมันก็รู้สึกเหงาครับ ผมแค่อยากถามทุกคนว่าทุกคน
จัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไรบ้างครับ ขอบคุณครับ
เป็น friendless จัดการความรู้สึกอย่างไร
(ไม่มีเพื่อน)
ว่าจัดการความรู้สึกของตัวเองอย่างไรครับคือส่วนตัวผมเป็นคนที่ไม่มีเพื่อนสักคนเลยครับเพื่อนคุยก็อาจพอมีครับแต่ถ้าเพื่อนที่สนิทหรือออกไป
เที่ยวผมไม่มีเลยครับ ผมเห็นเพื่อนรวมห้องเรียนของผม เห็นเค้าไปเที่ยวกัน เกือบยกห้อง ในใจก็แอบอิจฉานิดหนึ่งนะ ที่ได้ไปเที่ยวกับเพื่อนแบบ
นั้นมันก็สนุกดีครับ แต่ไม่ได้อิจฉาจน เกลียดอะไรแบบนั้นนะ ปกติผมไม่ค่อยชอบออกบ้านไปเที่ยวไหนอยู่แล้ว นานๆทีจะไปและทุกครั้งที่ไป
ผมก็ไปคนเดียวตลอดครับ ผมพอจัดการความรู้สึกตัวเองได้บ้างอยู่นะอย่างเช่นหาอะไรสักอย่างทำ แต่ มันก็เหงาเป็นบางครั้ง ที่ผมไม่ชอบเข้าสังคมเพราะ สังคมที่ผมอยู่มันแย่
ไม่ใช่ผมไม่เคยลองไปเที่ยวกับเพื่อนเป็นกลุ่มนะครับแต่ผมรู้สึกเหมือนไม่มีตัวตน มันทำให้ผมรู้สึกว่านี้ไม่ใช่ที่ของเรา แยกตัวออกมาเงียบน่าจะดีที่สุด
แน่นอนว่าการอยู่คนเดียว และ การอยู่กับเพื่อนนั้นก็มีข้อเสียข้อดีต่างกกัน ออกไป แต่ผมคิดว่าที่ผมไม่มีเพื่อนอาจเป็นเพราะผม ไม่ค่อยเข้าสังคม
หรือไม่ก็เป็นคนที่เย็นชาเกินไปละมั้ง ตอนที่ย้ายเข้ารร. มาใหม่ๆ แต่ละคนก็บอกผมว่าตอนแรก ก็คิดว่าผมจะเป็นพวกหยิ่งเย็นชา แต่จริงๆผมไม่ใช่คนแบบนั้น
ผมพิจรณาตัวเองดูแล้วว่าผมไม่ได้ทำอะไรที่ให้คนอื่นเกลียดหรือเดือดร้อน แต่ผมก็ยังไม่มีเพื่อนอยู่ดี..
ผมไม่ได้สนใจนะว่าใครจะคิดอะไรยังไงกับผมเพราะผมไม่ได้ทำอะไรไม่ดีให้ใครอยู่แล้วแค่ บางทีมันก็รู้สึกเหงาครับ ผมแค่อยากถามทุกคนว่าทุกคน
จัดการกับความรู้สึกนี้อย่างไรบ้างครับ ขอบคุณครับ