ขอเล่าก่อนว่าเรามีเพื่อนกลุ่มด้วยกันสามคนค่ะ จริง ๆ มีสี่แต่ว่าเพื่อนอีกคนจะไปอยู่กับอีกกลุ่มมากกว่า
เหตุจริง ๆ เลยคือเราน้อยใจเพื่อนค่ะ เรารู้สึกว่าเราเป็นส่วนเกินของเพื่อน เวลาเพื่อนมีอะไรก็จะเล่าแค่กับเพื่อนอีกคนค่ะ
กับเราจะไม่มีมาเล่าให้ฟังเลย บางทีเราก็มารับรู้เรื่องของเขาทีหลังหรือตอนเกิดเรื่องมาแล้วเขาถึงจะเล่าให้ฟัง 
เวลาไปที่ไหน ๆ เราจะถูกโดนมองข้ามตลอด แม้กระทั่งการเดินเขาจะเดินด้วยกันสองคนบางทีเดินจับมือกัน ส่วนเราเดินตามหลังค่ะ 
ยิ่งพอเรามีแฟนน่ะค่ะ เพื่อนยิ่งไม่สนใจเราเลยแต่เราไม่ได้อยู่กับแฟนตลอดเวลานะคะ บางครั้งแฟนเราก็แยกไปที่อื่น 
ครั้งนี้คงเป็นครั้งที่2แล้วที่เราอยากตัดขาดจากเพื่อนประเภทนี้ ครั้งแรกเหตุผลของเราเป็นแบบนี้เหมือนกันค่ะ แต่เป็นเรื่องของงานกลุ่มที่โยนงานมาให้เราทำเกือบทั้งหมด ไม่มีแม้แต่การทักมาถามว่างานทำได้ถึงไหนแล้ว สุดท้ายเราก็ทำไม่ได้นะคะเรื่องที่พยายามจะตัดออก เราไม่กล้าบอกเพื่อนค่ะ เพราะว่าเพื่อนเราเป็นคนที่มีเพื่อนเยอะ เรากลัวว่าเขาจะเอาเราไปพูดกับคนอื่น ๆ จนทำให้เราไม่มีคนคบด้วย555555
ส่วนครั้งนี้เรามีปัญหากับพวกเขาเรื่องงานเหมือนกันค่ะ กับเรื่องที่เราได้เล่าเมื่อต้น อีกอย่างเรารู้สึกว่าเรามีประโยชน์แค่ตอนที่พวกเขาต้องการค่ะ 
เวลาเราทำอะไรที่ดูตั้งใจเขาจะมาถามเลยค่ะว่าทำอะไรแล้วจะนำสิ่งที่เราทำไปทำตามบ้าง หรือเรื่องที่สำคัญเขาจะมาถามเราค่ะ เราก็ตอบตลอด แต่กับเรื่องธรรมดาเรากลับไม่มีค่าซะงั้นเลย จริง ๆ เราไม่ได้แคร์นะคะคนพวกนี้ แต่นั่นแหละค่ะ เรากลัวเพื่อนเราจะเอาไปพูดให้คนอื่นฟังว่าเราไม่ดี 
เราจริงใจกับเพื่อนเรานะคะในกลุ่ม เราไม่เคยคิดร้ายอะไรกับพวกเขาเลย แต่สิ่งที่เราได้รับก็ตามที่เราเล่าเลยค่ะ เราแคร์พวกเขาเท่ากับแฟนเรา เราทำทุกอย่างตามที่เขาขอ เราไม่อยากเสียพวกเขาไปเลยค่ะ แต่ในเมื่อเขาไม่สนใจอะไรเราเลย เราจึงคิดที่อยากจะตัดค่ะ 
* หวังว่าทุก ๆ คนจะเข้าใจที่เราพิมพ์นะคะ555555 เราอยากได้วิธีการแก้ไขปัญหานี้ค่ะ เราควรบอกกับพวกเขาเพื่อที่จะอยู่ต่อหรือจะตัดให้ขาดไปเลย 
ขอบคุณล่วงหน้านะคะ เราจะจดจำและนำไปใช้ค่ะ