ผมมีตัวตนแค่หุ่นในบ้านเวลาซื้อของผมไม่ต้องหวังว่าจะได้อะไรผมใช้ชีวิตแบบไม่สุงสิงกีบคนในครอบครัวไม่ไปไหนไม่เที่ยวด้วยอยู่แต่ในห้องมีไรก็เก็บเงินซื้อเองเคยขอพ่อแม่ตอนม.1ว่าอยากได้มือถือสักเครื่องจนตอนนี้ผมอยู่ม.3ยังใช้เครื่องเก่าๆที่ยายไม่ใช้เอามาให้ส่วนพี่มีไอแพ็ตแอร4 ผมใช้redmi10อยู่เลยมอไซค์ผมขอแม่แล้วว่าเอาไว้ซ้อมดนตรีเพราะต้องกลับบ้านดึกผมเรียนไกลจากบ้านมากเลยจำเป็นต้องใช้ถ้าไม่มีก็ต้องรอกลับกะเพื่อนแต่มันซ้อมบอลยังค่ำ2-3ทุ้มเลยต้องรอนานหน่อยโชดดีที่เรามีครอบครัวดนตรีไทยที่เข้าใจอะไรเรามากกว่าพ่อแม่เราสะอีกเคยบอกพี่แล้วว่าขอยืมมอไซค์ไปซ้อมได้ไหมพี่บอกเรื่องของดิแม่ซื้อให้กู ถึงผมจะเป็นถึงมือระนาดทุ้มเล่นได้หลายเพลงเคยไปแข่งจนได้รางวัลมาหลายรายกาลเขากับไม่เห็นค่าผมเลย