คือเราเป็นที่ง้อใครยากมากๆปากแข็ง เราก็เรียกไม่ถูกเหมือนกันค่ะคือเราจะเป็นคนที่ใครไม่ทักเราไม่ทัก เรียกว่าหยิ่งมั้ยสำหรับก็ไม่เพราะบางครั้งเราก็ทักบางทีมีคนโกรธเราเราก็จะเมินเฉยแบบไม่คุยก็ไม่คุยทั้งๆที่เราก็อยากจะขอโทษมากๆแต่ถ้าสนิทมากๆเราก็จะพยายามง้อขอโทษสมัยก่อนเราไม่ใช่เป็นคนแบบนี้ค่ะแต่เหมือนว่าพอเราแคร์ความรู้สึกเขาดันไม่ได้แคร์ความรู้สึกเราเลยพอเจอแบบนี้หลายครั้งเข้าไม่หลายครั้งหรอกค่ะแทบจะครึ่งของชีวิตเราได้เลย55555 จนเราคิดไปแล้วว่าไม่มีใครแคร์ความรู้สึกเราได้เท่าเราหรอก  ขอโทษไปก็เท่านั้น มันเริ่มก่อตัวในใจเราขึ้นเรื่อยๆ เราต้องทำอะๆไรแบบนี้ด้วยหรอ ทุกคนเคยสนใจเราแบบนี้รึเปล่า เราเคยเหมือนชักโครกเก่าอันนึงที่ระบายเสร็จก็จากไป ทุกคนสามารถปรึกษาเราได้ทุกเรื่องแต่ถ้าเราจะไปปรึกษาใครเขาก็พยายามจะเปลี่ยนเรื่องของเราอยู่ตลอดจนเราไม่กล้าที่จะพูดเรื่องที่ตัวเองกังวลให้ใครฟัง
ละเรากำลังเริ่มทำแบบนั้นแบบที่ใครมาปรึกษาเราก็เริ่มจะเปลี่ยนเรื่อง มีคนเคยบอกนะว่าถ้าเราไม่ชอบบแบบไหนก็อย่าไปทำกับเขาแบบนั้น เราจำมาตลอด แต่ถ้าคนใหม่ที่จะปรึกษาเราเราก็พร้อมที่จะรับฟังมากๆ  ความคิดของเราแปลกมั้ยคะ