เริ่มแรกเรากับแฟนเคยรู้จักกันตอนเรียนประถม แต่ตอนนั้นยังไม่ได้คิดว่าจะมาเป็นแฟนกัน จนกระทั่งเราแยกย้ายกันไปตอนมัธยมแล้วกลับมาเจอกันอีกทีตอนมหาลัย เค้าก็ทักมาจีบ ซึ่งตอนนั้นเค้าทำงานอยู่กรุงเทพ แต่เราเรียนมหาลัยที่ต่างจังหวัด ไม่รู้อะไรดลใจให้เรากลับมาคุยกัน แล้วเค้าก็ออกจากงานกลับมาบ้านแล้วตามจีบเราด้วยการไปรับไปส่งเราทุกวันหยุดเสาร์อาทิตเราจะกลับบ้าน ซึ่งบ้านเราอยู่ใกล้กันมากเรียกว่าอยู่หมู่บ้านติดกันเลย หลังจากนั้นเราก็คบกันมาประมาณ 6 ปีกว่าก็มีทะเลาะกันบ้างบอกเลิกกันไปรอบนึงแล้วเราทั้งคู่ก็ชอบประชดใส่กัน เวลาทะเลาะกันเค้าจะเอาชนะเราให้ได้ตลอดเลย เราเลยรู้สึกเหนื่อย เวลาเลิกงานมาก็อยากกินข้าวด้วยกันไปเดินตลาดหรือห้างด้วยกัน แต่เค้าเป็นคนกินเหล้าชอบสังสรรค์กับเพื่อนๆ ซึ่งเราเคยคุยกันเรื่องนี้หลายครั้งแล้วว่าให้กลับก่อนเราเลิกงานมาถึงห้องประมาณสามทุ่ม แต่เค้าก็ยังกลับดึกกว่านั้นแล้วคนในวงเหล้าก็ติดโควิด ทำให้เค้าติดกลับมาที่ห้อง ซึ่งก็ไม่พ้นเราที่จะต้องติดไปด้วยสองรอบแล้ว เรารู้สึกว่าชีวิตที่เค้าอยากใช้กับชีวิตที่เราอยากใช้มันสวนทางกัน แล้วเค้าก็ไม่มีแพลนที่จะวางอนาคตร่วมกับเรา ทำให้เรามองไม่เห็นอนาคตที่จะอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข เราเริ่มอยากกลับไปอยู่คนเดียวสักพักใช้เวลาทำในสิ่งที่เราอยากทำไปเที่ยวในที่ๆเราอยากไป ซึ่งมาถึงจุดที่เราสามารถอยู่ห้องคนเดียวได้แล้วเพราะเค้าจะกลับมาแค่เวลานอนและมีวันหยุดที่จะใช้เวลาด้วยกันน้อยมาก ทำให้เราไม่อยากไปต่อกับความสัมพันธ์ในครั้งนี้แล้ว เรารู้สึกเหนื่อยมากๆจนอยากจะพักความรักเอาไว้ก่อน ถ้าเป็นเพื่อนๆจะหาทางแก้ปัญหาร่วมกันยังไงให้ทางออกมันดีต่อเราทั้งคู่คะ ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นค่ะ