ขอเกริ่นเรื่องตัวเราเเบบย่อๆ เราอายุ23 กำลังเข้าช่วงเริ่มทำงานเริ่มเก็บจริงจัง (ทำงานเลี้ยงตัวเองตั้งแต่16) ตอนนี้เป็นช่างตัดผม รายได้ต่อวันเฉลี่ย ประมาณ1000-1200 ต่อวัน
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ทะเลาะกับเเม่อย่างหนัก เพราะเราไม่ไปกู้เงินให้เขา เมื่อก่อนเเม่เป็นคนที่มีเงินพอสมควร เเต่ก็เลี้ยงพี่น้องเลี้ยงหลานเลี้ยงหลายคนเป็นคนใจใหญ่คนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เเต่เรา เห็นเเกทำงาน เราไม่เคยขอเงินเเม่เลย เพราะเราบอกให้เเกเอาเงินไปเลี้ยงคนอื่นเถอะ เราไม่ชอบโดนทวงบุญคุณ อันนี้คือนืสัยเสียของเราอย่างหนึ่ง เมื่อก่อนเเม่มีเงินเยอะ แต่มาตอนโควิดปีเเรก โดนขโมยขึ้นบ้าน ทำให้ทุกอย่างล้มไปหมด ตอนนั้นเราเรียนจบพอดีเเล้วเริ่มทำงานร้านอาหารเเล้ว ตอนนั้นเราเข้าใจเเม่ลำบาก เราทำงาน มีเงินเท่าไรเอาให้แม่หมด เหลือไว้กินเองแค่2000ต่อเดือน ได้15000 เเต่ให้เเม่13000 เเม่เปิดร้านอาหาร ค่าเช่าที่อะไร ก็เยอะ 13000 เราพอเเค่ค่าเช่าที่ เเต่นั่นเเหละ ร้านก็ต้องดำเนินต่อไป พอหมดช่วงโควิด มาช่วงที่เขาเริ่มให้เปิดขากเหล้าอะไรได้ปกติ ตอนนั้นทุกอย่างก็เริ่มดี เเม่ให้เราเอารถเราเข้า บริษัทเงินกู้เจ้าหนึ่ง จะเอามาลงทุนร้าน เราก็เอาเข้าให้ เเต่แม่ก็เอารถยนต์ เอาอะไรของเเกเข้าไปหมดเเล้ว จนโดนยึด คือตอนนี้เครดิตแกเสียไปเเล้ว เราก็โอเคตอนนั้น19ยังไม่ค่อยคิดอะไร 1-3เดือนเเรก เเกก็จ่ายอยู่ เเต่อยู่ๆ เงินเริ่มขัดสนอีกครั้งเพราะมีคนชวนเเกไปเล่นวงเงินเเชร์ จากที่ว่าการเงินกำลังคล่องตัวกลับติดลบอีกครั้ง ส่วนเราร้านอาหารที่ทำ ปิดกิจการ ก็ไปสมัครทำงานในห้าง ทำงานเท่าไรเอาเงินให้เเม่หมด ท้อนะน้อยใจ เเม่มีลูก4คน มีพี่ชาย2 น้องชาย1 เราลูกผู้หญิงคนเดียว แต่ไม่มีลูกคนไหนส่งเงินให้เเกสักคน เราเข้าใจนะ พี่ชายเรามีลูก2คน เขาก็ลำบาก แต่ก็ยังขอให้แม่ช่วยตลอดเวลาเเม่ก็ส่งเงินให้ตลอด เราให้เงินเเกคือไม่เคยทวงคืนเลยนะ เราพยายามช่วยถึงที่สุด เเต่เราไม่เคยยืมเงินใคร พอนี้ลาออกจากงานในห้าง มาทำร้านตัดผม ใช่ รายได้ดีกว่าเยอะ จนเราปิดรถที่ไปกู้มาให้เเม่ได้ (รถคันนั้นเเม่ขอให้พี่เราเอาไปใช้ทำงาน เราก็ให้) ระยะเวลา3ปี เราปิดรถคันนั้นไปแล้วพึ่งปิดวันนี้โดยที่เเกเเทบจะไม่ได้ช่วยเลย เพราะเเกจ่ายเเค่ไม่กี่เดือนเเรก วันนี้เเกมาให้เราไปกู้ให้เเกใหม่ แต่เราบอกว่าเราเหนื่อยแล้ว ต้องจ่ายหนี้ที่เราไม่ได้สร้างขึ้นมา เเถมต้องจ่ายในส่วนที่เเกไปเอามาอีก เราไม่ได้อยากเห็นเเก่ตัวนะ เเต่เรา23เเล้ว มันต้องเริ่มสร้างเริ่มเก็บแล้ว ปีเเรกๆยังเข้าใจว่าเเม่ตั้งตัวไม่ได้ เเต่นี้ พอมี ก็ไม่ตั้งตัวสักที ไปติดเล่นหวยออนไลน์หนัก พอเราพูดก็บอกว่านี้คือทางหาตังทางเดียวของเขา ตอนนี้พี่ชายเราก็มาอยู่ด้วยกันกับเเม่ ทำงาน ได้เงินเดือน แต่เเม่ไม่เอาจากพี่เลย เอาจากเราตลอด บอกสงสารพี่ ลูกเขาอีก เราไม่มีลูกก็จริง เเต่ก็ไม่ใช่เหตุผลไหม ตอนนี้คือเราสงสารเเม่นะ 2จิต2ใจส่าจะเอารถเข้าให้อีกดีไหม เพราะงานเราได้ตังทุกวันเเต่ก็ให้เเกทุกวันเหมือนกัน หลังๆนี้เราเริ่มขัด เเต่ก็ยังให้เหมือนเดิมไม่ได้ทิ้ง +กับเรามีเเฟน เเฟนเราอยากสร้าง เริ่มอยากทำอะไรด้วยกัน เริ่มอยากมีที่อยู่ไม่อยากเช่าใคร เรากับเเฟนเเยกกระเป๋าตังกันใช้นะคะ พอเราบอกเราให้ตังได้ไม่เยอะเเล้วเเกก็หาว่า พอเริ่มมีผัวก็นิสัยเปลี่ยน เราจะทำให้เเม่เปลี่ยนยังไงดี ไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว
เเบบนี้ เรียกว่าเห็นเเก่ตัว หรือ อกตัญญูไหม ..
เรื่องมีอยู่ว่า ตอนนี้ทะเลาะกับเเม่อย่างหนัก เพราะเราไม่ไปกู้เงินให้เขา เมื่อก่อนเเม่เป็นคนที่มีเงินพอสมควร เเต่ก็เลี้ยงพี่น้องเลี้ยงหลานเลี้ยงหลายคนเป็นคนใจใหญ่คนหนึ่งเลยก็ว่าได้ เเต่เรา เห็นเเกทำงาน เราไม่เคยขอเงินเเม่เลย เพราะเราบอกให้เเกเอาเงินไปเลี้ยงคนอื่นเถอะ เราไม่ชอบโดนทวงบุญคุณ อันนี้คือนืสัยเสียของเราอย่างหนึ่ง เมื่อก่อนเเม่มีเงินเยอะ แต่มาตอนโควิดปีเเรก โดนขโมยขึ้นบ้าน ทำให้ทุกอย่างล้มไปหมด ตอนนั้นเราเรียนจบพอดีเเล้วเริ่มทำงานร้านอาหารเเล้ว ตอนนั้นเราเข้าใจเเม่ลำบาก เราทำงาน มีเงินเท่าไรเอาให้แม่หมด เหลือไว้กินเองแค่2000ต่อเดือน ได้15000 เเต่ให้เเม่13000 เเม่เปิดร้านอาหาร ค่าเช่าที่อะไร ก็เยอะ 13000 เราพอเเค่ค่าเช่าที่ เเต่นั่นเเหละ ร้านก็ต้องดำเนินต่อไป พอหมดช่วงโควิด มาช่วงที่เขาเริ่มให้เปิดขากเหล้าอะไรได้ปกติ ตอนนั้นทุกอย่างก็เริ่มดี เเม่ให้เราเอารถเราเข้า บริษัทเงินกู้เจ้าหนึ่ง จะเอามาลงทุนร้าน เราก็เอาเข้าให้ เเต่แม่ก็เอารถยนต์ เอาอะไรของเเกเข้าไปหมดเเล้ว จนโดนยึด คือตอนนี้เครดิตแกเสียไปเเล้ว เราก็โอเคตอนนั้น19ยังไม่ค่อยคิดอะไร 1-3เดือนเเรก เเกก็จ่ายอยู่ เเต่อยู่ๆ เงินเริ่มขัดสนอีกครั้งเพราะมีคนชวนเเกไปเล่นวงเงินเเชร์ จากที่ว่าการเงินกำลังคล่องตัวกลับติดลบอีกครั้ง ส่วนเราร้านอาหารที่ทำ ปิดกิจการ ก็ไปสมัครทำงานในห้าง ทำงานเท่าไรเอาเงินให้เเม่หมด ท้อนะน้อยใจ เเม่มีลูก4คน มีพี่ชาย2 น้องชาย1 เราลูกผู้หญิงคนเดียว แต่ไม่มีลูกคนไหนส่งเงินให้เเกสักคน เราเข้าใจนะ พี่ชายเรามีลูก2คน เขาก็ลำบาก แต่ก็ยังขอให้แม่ช่วยตลอดเวลาเเม่ก็ส่งเงินให้ตลอด เราให้เงินเเกคือไม่เคยทวงคืนเลยนะ เราพยายามช่วยถึงที่สุด เเต่เราไม่เคยยืมเงินใคร พอนี้ลาออกจากงานในห้าง มาทำร้านตัดผม ใช่ รายได้ดีกว่าเยอะ จนเราปิดรถที่ไปกู้มาให้เเม่ได้ (รถคันนั้นเเม่ขอให้พี่เราเอาไปใช้ทำงาน เราก็ให้) ระยะเวลา3ปี เราปิดรถคันนั้นไปแล้วพึ่งปิดวันนี้โดยที่เเกเเทบจะไม่ได้ช่วยเลย เพราะเเกจ่ายเเค่ไม่กี่เดือนเเรก วันนี้เเกมาให้เราไปกู้ให้เเกใหม่ แต่เราบอกว่าเราเหนื่อยแล้ว ต้องจ่ายหนี้ที่เราไม่ได้สร้างขึ้นมา เเถมต้องจ่ายในส่วนที่เเกไปเอามาอีก เราไม่ได้อยากเห็นเเก่ตัวนะ เเต่เรา23เเล้ว มันต้องเริ่มสร้างเริ่มเก็บแล้ว ปีเเรกๆยังเข้าใจว่าเเม่ตั้งตัวไม่ได้ เเต่นี้ พอมี ก็ไม่ตั้งตัวสักที ไปติดเล่นหวยออนไลน์หนัก พอเราพูดก็บอกว่านี้คือทางหาตังทางเดียวของเขา ตอนนี้พี่ชายเราก็มาอยู่ด้วยกันกับเเม่ ทำงาน ได้เงินเดือน แต่เเม่ไม่เอาจากพี่เลย เอาจากเราตลอด บอกสงสารพี่ ลูกเขาอีก เราไม่มีลูกก็จริง เเต่ก็ไม่ใช่เหตุผลไหม ตอนนี้คือเราสงสารเเม่นะ 2จิต2ใจส่าจะเอารถเข้าให้อีกดีไหม เพราะงานเราได้ตังทุกวันเเต่ก็ให้เเกทุกวันเหมือนกัน หลังๆนี้เราเริ่มขัด เเต่ก็ยังให้เหมือนเดิมไม่ได้ทิ้ง +กับเรามีเเฟน เเฟนเราอยากสร้าง เริ่มอยากทำอะไรด้วยกัน เริ่มอยากมีที่อยู่ไม่อยากเช่าใคร เรากับเเฟนเเยกกระเป๋าตังกันใช้นะคะ พอเราบอกเราให้ตังได้ไม่เยอะเเล้วเเกก็หาว่า พอเริ่มมีผัวก็นิสัยเปลี่ยน เราจะทำให้เเม่เปลี่ยนยังไงดี ไม่รู้จะทำยังไงเเล้ว