โอ้ชีวิตตกงาน ไม่มีเงิน ไม่มีแฟนอะไรจะพร้อมขนาดนั้น ฉันในวัย26ลาอออกจากงานสมัครที่ไหนยังไม่มีคนรับ แถมยังมีปัญหากับแฟน แฟนไม่มีเวลาให้ ทำแต่งานไม่มีเป้าหมายแน่ชัดเรยว่าอนาคตจะไปกันรอด เขาซัพพอร์ตครอบครัวเขา ไม่ได้ยุด้วยกันคุยกันทางออนไลน์คบกันมา6-7ปี หลังๆการงานเขามั่นคงเขาไม่สนใจเราเรยนี่แหละนะที่ว่าได้ดีแล้วลืมบอกรักเรามากดุการกระทำไม่สนใจเลย เวลาว่างไม่คิดจะสนใจทักหา เราก้อรอไปเถอะ พอเราพูดบอกเรางี่เง่า ไร้สาระไม่มีเหตุผลเราเรยเอางั้นเลิกกันเถอะไม่ยอมเลิกแล้วทำเปนสนใจ พักนึงเป็นเหมือนเดิม เรยตัดสินใจเอาจริงเถอะ แน่นอนคนฟังมันดุไร้สาระ แต่ถ้าโดนกับตัวเองเจ็บแน่นนอน ้ก็คิดเกบเงินแต่งงาน เปนบชคุ่ร่วกัน แต่เขาไม่สนใจเรย ช่วงนั้นหน้าทุเรียนเอาเงินไปซื้อทุเรียนแต่จะเปิดบช.คุ่ก้อได้สัก500แต่เขาไม่เปิด นี่หรอรัก ที่คบกันมานานเพราะเขาใส่ใจตั้ง4-5ปี พอหลังๆกับทำงานดึกเรยไม่สนใจ พุดอะไรไปบอกไร้สาระ เราควรจบไหมทำไมทรมานจัง
ถ้าฉันหายไป