คือเราก็เป็นเด็กมปลายคนนึงที่ไม่อยากมีปัญหากับคนอื่นแล้วเรามีเพื่อนสนิทคนนึง คือเพื่อนผู้หญิงคนนี้เดี๋ยวนี้เขาเริ่มหยุดเรียนบ่อยแต่เวลาเขาหยุดเรียนเราก็ไม่ได้คุยกับใครเพราะตอนที่เราย้ายมาคนในห้องที่ย้ายมาก็เหมือนตามๆกันมา แล้วเราก็เล่าให้เพื่อนเพื่อนคนนั้นฟังว่าเอ่อเวลาเธอหยุดเราเจออะไรมามั้งนะ ที่เราเจอก็ประมาณว่าเราขอไปนั่งด้วยแล้วเพื่อนกลุ่มนั้นตอนนั้นเขามาแค่2คนเราก็เลยขอนั่งด้วยพอเพื่อนอีกคนเขามาเขาก็ย้ายแบบย้ายไปเลยโดนไม่บอกเราเราเลยได้นั่งคนเดียวเราก็แบบทำไมไม่บอกเราดีๆก็ได้ เพื่อนผญที่เราสนิทก็บอกว่าเอ่อเข้าใจนะเจออะไรมาบ้างอะไรงี้ แต่เรารู้สึกเขาไม่เข้าใจเลย พอเวลาเพื่อนผญที่เราสนิทด้วยคนนี้เพื่อนอีกคนมาก็จะไม่คุยกับเราเลยให้เรานั่งเหงาอยู่เดียว เรารู้สึกว่าเราต้องตามใจเขาตามเลยพออะไรเขาไม่พอใจก็จะไม่คุยกับเวลาถามอะไรจะตอบว่าไม่รู้ๆอย่างเดียวทั้งที่เขารู้อยู่แล้วเหมือนตอบผ่านๆ แล้วมาเดี๋ยวนี้เพื่อนผญคนนี้เขาแบบพอไม่รอเวลาเขาทำอะไรเขาก็จะโกรธไม่คุยกันเราเราก็อึดอัดว่าทำไมไม่คุยกับเราเรื่องแค่นี้ เวลาเราให้เขารอเขาไม่เคยรอเลยเพื่อนนี้ตอนแรกเขาจะย้ายรรด้วยเพราะเขาอ่านภาษาอังไม่ออกเราก็เลยบอกว่าเอ่อเนี่ยถ้าย้ายเราจะอยู่กับใคร แล้วนางก็พูดว่าเอ่อตอนแรกจะย้ายไปเพื่อนอีกรรพร้อมต้อนรับแล้วอะไรแบบนี้  เราก็เป็นผญตัวเล็กคนนึงใช่ไหมประมาณ150+เพื่อนสนิทเราก็ตัวใหญ่กว่าเราอ่ะ160+ คือวันนั้นอาจารเขาให้เรากับเพื่อนยกอิฐใช่ไหมเพื่อนเพื่อนเราไม่ช่วยยกเลย ช่วยยกแค่ตอนครูมาแล้วบอกตัวเองเหนื่อยทั้งที่เขาไม่ได้ยกอะไรมากเลยเรากับน้องอีกช่วยกันยกกันทั้งที่น้องคนนั้นตัวเท่าๆเราเลยเราเลยรู้สึกว่าเราใจดีกับเขาไปหรอเวลาเขาหิวน้ำเขาก็ให้เราไปซื้อน้ำให้หรือซื้ออะไรเขาไม่เคยไปซื้อด้วยตัวเองเลยใช้แต่เรา เราก็คิดว่าเพื่อนคงไม่ได้คิดอะไร แต่พอหลายๆครั้งเราพยายามให้เพื่อนซื้อเองเขาก็บอกว่าไม่อยากเดินอะไรอย่างงี้ เวลาเราหิวน้ำหรือซื้อน้ำเราก็จะให้เขาไปซื้อด้วยแต่เขาบอกว่าเอ่อซื่อตออตนอื่นได้ไหมเดี๋ยวต้องเดินเยอะอีกทั้งที่เวลาเขาหิวน้ำเดินเท่ากันทำไมเขาไม่ขี้เกียจแบบนี้บ้าง เราคิดว่าเขาเห็นแก่ตัวหรือเพื่อนทุกคนเป็นแบบนี้ (เราสนิทกับเพื่อนคนนี้คนเดียวเราเข้าสังคมไม่เก่ง)