คือว่าผมเป็นประธานสโมสรนักศึกษา เปรียบง่ายๆก็คือ ประธานนักเรียนนั้นแหละครับ คือผมอยู่ปี3แล้ว มีแฟนเเล้ว คบกันมา 8 เดือน ซึ่งก่อนจะมาลงสมัครประธานแฟนก็สนับสนุนดีมาก แต่พอได้เป็น แฟนเริ่มไม่ชอบ ไม่อยากให้ไปสนิทกันประธานคณะอื่นโดยเฉพาะประธานที่เป็นเพศตรงข้าม ไม่ให้ติดต่อทุกช่องทาง และให้บล็อกไม่ให้ผมติดต่อ เคยมีปัญหากันบ่อยมากกับเรื่องนี้ ผมเข้าใจเขานะว่าหวงผม ไม่อยากให้ผมไปคุยเพศตรงข้ามกลัวผมไหวหวั่น  แต่เอาเข้าจริงๆ ผมไม่คิดอะไรเลย และอีกอย่างเนื่องด้วยผมเป็นประธานมันต้องออกงานกับประธานคณะอื่นแน่นอน100% จนประธานคณะอื่นว่าผมมาเป็นประธานได้งัยว่ะ จนแฟนผมเขาบอกให้ผมไปลาออกจากการเป็นประธานสโมสรนักศึกษาไม่ต้องไปทำมัน เบื่อว่ะ  มีครั้งหนึ่งช่วงที่ พี่ปี 4 จบการศึกษา มันจะมีงานรับดอกไม้ ซึ่งผมต้องจัดการบูมให้กับพี่ที่จบ ซึ่งผมมีหน้าที่รับผิดชอบงานนี้ และต้องไปรับพี่ๆมาบูม ทำแบบนี้วนไปจนถึง 12.00น จนเสร็จกิจกรรม แฟนผมง้อนอยที่ผมไม่สนใจเขา เขาบอกว่าเราสนใจเเต่งาน ซึ่งมันเป็นงานที่ผมต้องรับผิดชอบ เขาประชดด้วยการเดินกลับจากมหาลัยไปหอพัก 1-2 กิโลเมตร ซึ่งผมมารู้ที่หลังว่าเขาเดินกลับผมก็โทรถามว่าทำไมถึงเดินกลับ ผมกำลังจะไปรับ แต่เพื่อนๆ 10 กว่าคน ที่ทำบูมด้วยกันเขาบังคับให้อยู่รอนัดจำนวนเงินที่ไปบูมได้มาก่อน ผมเลยจำใจต้องอยู่ต่อจนจบงานรับดอกไม้พี่ ปี 4   หลังจากนั้นก็ไปนั่งคุยกัน พอเราอธิบายเขาก็บอกตลอดว่าเรา "แก้ตัว" จนทุกวันนี้ผมไม่อธิบายอะไรเลย เงียบอย่างเดียว    และไม่ใช่เเค่เรื่องประธานและงานอย่างเดียวมีเรื่องส่วนตัวด้วย เนื่องด้วยผมเป็นคนเฟรนลี่ ตลก เข้ากับคนอื่นได้ ***แต่ก่อนที่ยังไม่มีแฟนผมยอมรับนะว่าผมเป็นคนที่คุยไปเรื่อย  พอหลังมีแฟนก็พอ หยุด ไม่เอารักแฟนพอจบ  ซึ่งแฟนผมเป็นคนที่คิดมาก คิดมากว่าผมจะไปมีคนอื่น คิดว่าผมจะไปทำลับหลังอะไรกับเพศตรงข้าม ไม่ค่อยออกไปสุงสิงกับใคร เป็นคนเงียบๆ แต่ไม่ใช่ว่าไม่คุยกับใครเลยนะ จะคุยเเค่กับคนที่สนิทเท่านั้น และที่นี้เขาบอกกับผมว่าให้ปรับ ไม่อยากให้เป็นเหมือนเดิม ไม่อยากให้เฟรนลี่ อยากให้เป็นคนหยิ่งไปเลย  ผมก็ปรับให้เข้ากับเขาได้ ผมยอมทำทุกอย่างเพื่อรักษาเขาไว้ เอาจริงถามว่าผมหลงเขาไหม ตอบเลยว่า "ใช่ "  ถามว่ามันมีความสุขตอบเลยว่า "มีความสุขนะ" เเต่บางอย่างมันก็ไม่มีความสุข เพราะเราก็อยากให้เข้าใจผมบ้าง เคยบอกให้เขาปรับให้อยู่ เขาก็บอกว่า "เขาปรับเเล้ว" เขาก็บอกว่า "ผมนี้เเหละไม่ปรับให้เขา" ผมเลยตอบไปว่า "งั้นเค้าขอโทษน๊าถ้าเค้าไม่ได้ปรับอะไรให้เลย" เอาจริงเคยคิดอยากตัดปัญหานี้โดยการเลิกกับแฟนอยู่นะ แต่ติดที่ผมยังรักเขาอยู่ และเป็นห่วงเวลาเขาไปอยู่คนเดียวเป็นห่วงว่าเขาจะเป็นยังงัย กินข้าวกับอะไร ป่วยใครจะดูเเล   และปัญหาอีกหลายๆเรื่องพูดไปค่อยจะยาวเป็นกิโลอะ   ผมต้องทำงัยยย🥺🥺🥺
****อีกอย่างคือผมยอมรับเขานะเพราะเขาไม่เคยมีเรื่องนอกใจเลย  แต่ก็มีแค่นี้ที่เล่ามานี้แหละที่มีปัญหากันจนถึงทุกวันนี้ก็เป็น