เราเหนื่อยมากเลยอ่ะ ความรัเหมือนอยากตาย แต่ก็ทำไม่ได้หรอก ทุกคนในบ้านด่าเราทุกอย่าง เราเหนื่อยเกินจะรับไหวจริงๆ เราคิดที่จะไปนอนบ้านเพื่อน แต่ก็กลัว ระหวาดระแวงไปทุกอย่าง กลัวสิ่งที่เลือกอาจจะไม่มีดี  แต่พอกลับบ้านมามันไม่ใช่อ่ะ บ้านไม่ไม่ใช่เซฟโซนเลยสักนิด  ขนาดเรื่องกีฬา เราชอบฟุตบอลขอโอกาสสักครั้งเพื่อพิสูจน์แต่แกก็ตัดความมั่นใจเราทุกอย่าง แกทำทุกวิถีทาง ด่าเรา ตีเรา เพื่อให้เราไม่เล่น  แม้เเต่กีฬาแฮนบอล เหมือนวันนี้ เราอยากไปซ้อมแฮนบอลมากๆๆ เพราะเมื่อวานพ่อไม่ให้เราไปซ้อมเพราะเราชักช้าก่อนไปโรงเรียน พ่อโกรธเรามาก ด่าเราสาระพัด  มีแต่คำด่าปั่นทอนจิตใจ  พอวันนี้เราอยากซ้อมเราก็ไม่ขอแม่ดีๆ แต่แกก็ไม่ให้ไป เพราะวันนี้เราไม่สบาย เราเลยโทรให้แม่ไปรับที่โรงเรียน  แต่แม่ก็ไม่มารับ แกบอกกินยาเดี๋ยวก็หาย  เราก็อืมไม่เป็นไรๆ  แต่เราไข้ตั้งแต่เมื่อวานละ แม่ก็ไม่สนใจ เพราะที่เราไข้เราเครียดมากๆพ่อทั้งทุบตีเรา ด่าเราปั่นทอนจิตใจจัดๆ เราเก็บเอามาคิดทุกอย่าง ร้องให้กับเพื่อนทั้งวัน จนเราปวดหัวมากๆ เราไปห้องพยาบาลทั้งหมด3รอบ มันก็ได้แค่ปฐมพยาบาลเบี้ยงต้น   พอเราดึกๆ เราไข้มันเย็นไปหมดทั้งคืนก็ไม่มีใครสนใจ เราก็บอกตัวเองเสมอ ว่าเราต้องสู้ๆ  มันเกิดเหตุการณ์แบบนี้มาหลายครั้งแล้ว  แล้วไม่รู้ว่าเรื่องวันนี้ที่เราเดินไปเพื่อจะไปซ้อมแต่ก็โดนด่า โดนขู่ว่าจะตี  คำด่าที่ปั่นทอนจิตใจ ไม่รู้จะเกิดขึ้นอีกไหม  เราขอปรึกษาจากทุกคนหน่อยนะว่าเราควรทำยังไง🫠