ผมเเอบชอบเพื่อนสนิทคนหนึ่ง เรียนที่เดียวกันไปไหนมาไหนด้วยกันเกือบจะตลอด ตอนไปเรียนหรือตอนไปทำงานพาร์ททามผมก็พายามเเอบๆจีบเค้าตลอด เลี้ยงขนมเเอบ เเอบมองหน้า ช่วยเรื่อง การบ้าน ไม่กล้าทำมากกว่านี้เลยครับกลัวเค้าจับได้ เเละเค้าก็ดูไม่น่าชอบผมด้วยครับเเละเหมือนเค้าน่าจะสงสัยด้วยว่าผมชอบเค้าอยู่ เพราะเค้าเคยถามผมว่าเค้ารู้นะว่าใครเเอบชอบเค้าเเต่ผมก็ไม่กล้าบอไปชอบเค้า ละเค้าก็ถามผมว่า ผมเเอบชอบใคร  ผมเเอบชอบเค้ามาน่าจะ2ปีละครับ เเต่เค้าเหมือนจะไม่พยายามเเสดงว่าเค้าชอบผมเท่าไหร เพราะเค้า ไม่เคยเกาะเเขนผมเวลาไปเทียวเท่าไหร เมื่อเทียบกันกันเพื่อนสนิทคนอื่นๆ ที่อยู่เเก้งเดียวกับเค้าไม่เคยจับเเขนผมเลยด้วยซ้ำเหมือนไม่ไห้โอกาศ สิ่งที่ทำให้ให้อยากเลิกพยายามทำให้เค้าชอบผมก็ล่าสุดตอนนั้นไปกินเหล้าด้วยกันเค้าก็ชวนเค้าคุยของเค้ามาด้วยถึงเค้าจะชวนเล่นๆก็เถอะเเต่เค้าก็มาจริง ละเค้าก็ดูมีความสุขดีมากตอนอยู่กับเค้า ทำให้ผมรู้ว่าผมไม่น่าเหมาะกันเค้า เท่าไหรผมควร  หน้าตาก็เเย่กว่า ตัวก็เตี้ย ตังก็ไม่ค่อยมี ผมเลย อยากมูฟออกจากตรงนี้เสียที่ ตอนนี้ผมพยายามเเอบๆจีบเค้าโดนการเเอบไปที่ทำงานพาร์ททามเค้าไปหาบ่อยๆไปชวนคุยตอนผมเลิกงานเลี้ยงขนม เค้า ชอบไปหาเค้าเรียกว่าทุกวันได้เลยเหละ เเต่พอเค้าพาคนคุยคนนั้นไปด้วยผมอยากเลิกพยายามมากครับ ตอนนี้ผมคิดว่าผมอยากกลับไปอยู่บ้านละตอนปิดเทอมมหาลัย ไม่อยากไปอยู่ใกล้เค้า ตอนปิดเทอม เพราะยังไงผมก็ต้องไปหาเค้าเเน่ๆ ห้ามใจตัวเองไม่ได้หรอก เเถมที่พักอยู่ใกล้กันนืดเดียว นอกจากวิธีออกห่างจากเค้าเเล้วมีวิธีไหนที่ทำให้ผมเลิกชอบเค้าได้บ้างครับ ตอนนี้ผมคิดว่าผมจะกลับบ้านไปรอเปิดเทอมมหาลัยดีกว่าอยู่ใกล้เค้าตอนนี้  เเต่ทุกครั้งที่ผมอยากเลิกพยายามเค้าก็ชอบทำให้ผมคิดไปเองตลอดว่าเราอาจจะยังมีสิท เเต่ก็เเค่คิดไปเองเหละ ผมอยากเลิกพยายามเเล้วครับ