คือเรื่องมีอยู่ว่าช่วงปิดเทมอเราไปหาเเฟนเเทบทุกวันเเล้วบางวันกลับค่ำจนบางครั้งโดนคนที่บ้านดุบ่อยมากเเต่บ้านเรากับเเฟนเราไม่ค่อยไกลเท่าไหร่นะคะใจ
ส่วนมากเราจะเป็นขับรถไปหาเเฟนที่บ้านชะส่วนใหญ่เเต่พอเปิดเทมอมาเราก็ไปรับเเฟนไปรรทุกวันเเล้วพอเลิกเรียนก็เเวะบ้านเเฟนก่อนจะกลับบ้านประมาณเกือบหกโมงค่อยกลับบ้าน เเล้วพอมาเมื่อวานเรากลับมาถึงบ้านเเม่เราก็บอกว่าเฝ้าเเต่ผู้ชายเหมือนหมา คือปกติเเม่เราอยากให้เรามาช่วยกันทำงานบ้าน
เช่นเลี้ยงหมาเด็กอะนะครอบครัวเราเป็นคนรักหมาชอบเอาหมามาเลี้ยงเเล้วชอบใช้ให้เราเลี้ยงบ่อยๆเเล้วห้ามไม่ให้ไปบ้านเเฟน เราเลยทักไปบอกเเฟนว่า
ช่วงวันหยุดอาจจะไม่ได้ไปหานะบลาๆเเฟนก็รู้นะคะว่าที่บ้านเราชอบใช้เราทำนั้นทำนี้เขาก็ไม่พอใจก็ความห่วงเรานั้นเเหละค่ะไม่อยากให้เราเป็นขี้ข้า(เเฟนเป็นประเภทที่หัวเเข็งไม่ค่อยยอมเเละไม่ชอบให้ใครมาสั่ง)คงอยากให้เราเป็นเเบบเขาเเหละค่ะเเต่ทำไงได้คนในครอบครัว
เเล้วเราบอกว่าพรุ่งนี้ไม่ได้ไปหานะเขาก็บอกว่าทำไมไม่มาเราก็บอกว่า ก็พูดไปเเล้วเขาก็ตอบมาว่ามีเเฟนจะให้ไม่เจอกันนะหรอให้นอนเล่นโทรศัพท์เฉยๆนะหรอเราก็บอกว่าเดะพอไปรรก็เจอหน้ากันเหมือนเดิมเขาบอกว่างั้นเลิกกันเลยไหมละเลิกกันก็เจอหน้ากันเหมือนเดิมเราเสียใจมากทีเขาไม่เข้าใจเรา ว่าเเค่เราอยู่บ้านเขาอยู่บ้านไม่ต้องขนาดนี้เลยหรอเหมือนเขาอยากให้เราถ่อไปหาเขาทุกวันเราก็ไม่กล้าบอกว่าเราเมื่อยเราอยากนอนอยู่บ้านตัวเองบ้างเพราะเวลาเราไม่ไปเขาก็เหมือนจะงอนอะค่ะเช่นไม่ค่อยตอบเเชททำเมินไรงี้
เราหนักใจเรื่องนี้มานานเเล้วค่ะเพราะเขาเป็นคนที่มีปมในวัยเด้กเรื่องครอบครัวค่ะ
เเต่เรารักเขาไม่อยากเลิก