เรื่องมีอยู่ว่า...


เรานั่งรถเมล์มาทำงานค่ะ  ก็นั่งเป็นประจำทุกวัน ช่วงเวลาเดิมๆ ทุกวัน   ก็มีสังเกตเห็นสิ่งรอบตัวบ้างแต่ก็ไม่ได้ขนาดใส่ใจอะไร


เข้าเรื่องเลยค่ะ  เช้าวันนี้ตอนเจ็ดโมงเกือบครึ่ง  ระหว่างที่เราอยู่บนรถเมล์  มีผู้ชายที่ลงป้ายเดียวกันบ่อยๆ  เค้ามานั่งข้างๆ เราค่ะ   วัยน่าจะใกล้เคียงกับเรา  เป็นพนักงานออฟฟิศไหนซักที่ในซอยใกล้ๆ กับที่ทำงานของเรา   เพราะเคยเห็นฟอร์มบริษัทเค้า



เค้าถามเราว่า  "ไม่สบายหรอครับ พักนี้ดูหน้าซีดๆ"

ความอึน มึน เหมือนยังไม่ตื่นดี  ได้แค่ยิ้ม แล้วตอบกลับไปว่า  "ค่ะ ไม่ค่อยสบาย 😊"


พอตอนจะลง เค้าถามเราว่า
"ขอไลน์ได้ไหมครับ   อยากรู้จัก"


เป็นการทักทายกัน และพูดคุยกันเป็นครั้งแรกบนรถเมล์ค่ะ  ครั้งแรกจริงๆ  เหมือนการพูดคุยกันทั่วๆ ไป บทสนทนามีแค่นั้นค่ะ


เราไม่ทราบ และไม่แน่ใจค่ะว่า อะไรทำให้ผู้ชายคนนั้นมั่นใจ และขอเลยแบบตรงๆ ตั้งแต่ครั้งแรกที่มีโอกาสสนทนา
บริบทเรียบง่าย  สุภาพ  ไม่ใช่แนวคุกคามแต่อย่างใด  แต่เหมือนแน่วแน่และมั่นใจพอสมควร....

แอบหล่อนั่นล่ะค่ะ ก็ไม่ได้แปลกอะไรถ้าจะมั่น

ก็นะะะะ  ใจ จขกท. มีแว้บนึง ที่มันโครมคราม  แต่ก็ต้องเก็บทรง


อยากถามความคิดเห็นสุภาพบุรุษท่านอื่นๆ ดูบ้างค่ะ ว่า คุณใช้เวลานานมั้ยกว่าจะเดินเข้าไปทำความรู้จักผู้หญิงที่คุณสนใจ    ทั้งที่โอกาสได้อาจจะเป็น 0 % เลย




ขอบคุณล่วงหน้านะคะ สำหรับความคิดเห็น