ผมจะเล่าเรื่องตัวเองก่อนนะ
ตอนนี้ผมอายุ 22 ที่บ้านสถานะดี(ออกไปทางกินอยู่ดี)
มีห้องเช้า แต่ที่บ้านผมไม่ค่อยให้ผมซะเท่าไหร่ เพราะเค้าสอนให้รู้จักว่าเงินมันหายาก ต้องใช่ประหยัด อันนี้ผมเข้าใจ เพราะตอนมาหาเองมันก็ยากจริง ~~~~~ผมทำงานได้เดือน15000
ผมเรียนจบไม่สูง หน้าตาออกไปทางปกติแบบปกติ
แต่ร่างผมผอมเหมือนคนเล่นยา
เพราะกินน้อยครับ+พันธุกรรม

อันนี้ของแฟนผม-(เท่าที่รู้มานะครับ)
แฟนผมอายุ 18 สถานะที่บ้านเป็นหนี้1ล้าน
หน้าตาปกติ(แต่สำหรับผมสวย)
มีบ้านอยู่อยู่ต่างจังหวัด(ของครอบครัว)
นางเรียนไม่จบ(ตอนนี้กลับไปเรียนใหม่)
เพราะแม่บังคับให้เรียน
นางเป็นอีโก้สูงนะครับ

มาเข้าเรื่องเลยดีกว่าครับ

ผมเจอกับแฟนผ่านแฟนของเพื่อน
เราคุยกันได้ไม่นานก็ครบกัน(ตอนนี้ยัง งง อยู่เลยว่าคบกันตอนไหน)😂 ผมกับแฟนอยู่กันได้ไม่ถึงเดือน
นะครับ(ตอนนี้ยังคบอยู่ได้ 4เดือนแล้ว)
เข้าเรื่องจริงๆละ
มีอยู่วันหนึ่งแฟนผมทะเลาะกับคนที่บ้านแล้วแฟนผมหนีออกจากบ้านตอนนั้นผมไม่รู้
มันบังเอิญกับวันที่เรานัดกันไปเที่ยวพอดี ผมก็ไปรับนางแบบปกติ แต่พอตกดึกครอบครัวนางโทรมาแล้วนางไม่รับ ตอนนั้นผมก็แบบเอ๊ะล่ะ คิดในใจหนีออกจากบ้านไม่ว่ะ ตอนนั้นผมไม่ได้ถามไปเพราะตัวเองก็เคยหนีออกจากบ้านก็เข้าใจความรู้สึกว่ามันน่าจะสุดๆแล้วจริงๆถึงหนีออกมา พอวันที่สองผมบอกนางไปว่า
ถ้าไม่รับสายก็ทักไปบอกใครก็ได้ญาตแม่พี่น้องเขาเป็นห่วง อันนี้ผมไม่ได้ถามนางผมรู้ด้วยตัวผมเอง ตอนแรกนางจะไม่บอกแต่ผมก็พยายามให้เค้าบอก
เข้าวันที่สามญาตนางทักมาว่า ถ้าใครหาการช่วยเหลือ
เค้าจะแจ้งความ ตอนนั้นผมก็เฉยๆไม่คิดมาก
ที่ไม่คิดมากเพราะวันที่4ผมจะไปส่งนางอยู่แล้ว
นั้นคงที่ว่างแผนไว้
วันที่-แม่นางโทรมาว่า รผู้ไม่ว่าลูกสาวเค้าหนีมา
ตอนนั้นผมก็บอกไปถามความจริงว่าพึ่งรู้เมื่อวานครับ
ที่นี้ แม่นางถาม ที่บ้านผมโอเครไม่ คบกันนานยัง
ได้กันยัง ผมตอบกับไปว่า ที่บ้านโอเครครับ
คบกันได้ 1 เดือนครับ(ที่เหลือโกหกไปเหตุผลผมจำไม่ได้)   ยังไม่ได้กันครับน้องยังเด็ก นี้คือที่ผมตอบไป
แล้วแม่ก็พูดขึ้นมาว่า รู้ไม่ว่าผิดกฎหมายอะไรงี้
(ผม)รู้ครับ ตอนนั้นด้วยความเอ็นดูแฟน
ผมเลยถามแม่แฟนไปว่าน้องมีปัญหาอะไรที่บ้านไม่คับ
แม่นางบอกว่าไม่มีแม่รับประกันได้(ถ้าไม่มีแล้วจะหนีออกจากบ้านทำไม่) ผมถามแบบนี้ไปหลายรอบ
แต่แม่นางก็บอกเหมือนเดิมก็ไม่คิดไรล่ะ
เพราะแม่ไม่ค่อยใช่เหตุผลเป็นคนใจร้อน
ผมเลยไม่สู้ต่อ(แฟนผมเป็นคนบอก)
ตอนนั้นแม่นางถามมาคำถาม1ผมแบบสตั้นไปเลย
แม่นางถามว่า ถ้าผมรักลูกแม่จริงๆ ลูกวามารถส่งลูกแม่เรียนจบได้มั้ย ตอนนั้นแบบ รู้แหละว่าบ้านผมมีเงิน
แต่ผมจน ตอนนั้นก็บอกไปตามความจริงว่า
ผมไม่สามารถส่งลูกแม่เรียนได้เพราะ ผมจนตอนนี้ต้องเอาตัวเองให้รอดก่อน ที่นี้แกก็ตัดสายทิ้ง
พอมาวันที่4ผมไปส่งแฟน ตกค่ำแฟนทั้งมาบอกว่าแม่ให้ย้ายไปอยู่ ชุมพร กับแม่ ตอนนั้นผมแบบ ห้ะ
พาลูกหนีผมเลยเหรอ พอไปอยู่ที่นั้นแม่นางให้เรียนใหม่ แต่ได้เรียน กศน ให้จบ แล้วก็ทำงานไปด้วย
ตัดมาอีกตอนคือนางไปอยู่ต่างจังหวัดแล้วผมก็ยังคุยอยู่ บังเอิญแม่นางมาได้ยินแล้วถามว่า ผมรอได้ไม่
1ปี ถ้าผมรอไม่ได้ก็ไม่เป็นไร แล้วก็หันไปคุยกับแฟนผมว่า ลูกนั้นสวยหาใหม่ได้ กลัวอะไร บอกตรงๆผมจุก
ผมก็ไม่ได้พูดอะไร
พอที่พาไป1เดือนแม่นางเห็นผมยังคุยอยู่กับเปลี่ยนจากที่ผมต้องรอของเป็นสินสอด เงิน6หมื่น
กับทอง2บาท ให้มาขอก่อนแม่เรียนจบ
ผมก็บอกว่าผมหาไม่ได้เวลามันเร็วเกินไป
แม่เค้าก็บอกไม่รู้แหละหาให้ได้
ตอนนั้นผมทำไรไม่ถูกเลย
พอที่นี้ผมเลยกลับไปถามแฟนว่า คนล่ะครึ่งนะ
แฟนผมก็ไม่ยอมจะให้ผมออกเต็มคนเดี่ยว
ตอนนั้นคิดว่าเอาไงดีว่ะ ชีวิตตัวเองยังเอาไม่รอดเลย
แต่ผมรักนางมาก แต่กลับมาคิดๆแล้ว
ถ้ารักกันจริงๆมันต้องหาทางช่วยกันสิ แต่ทำไม่นางพูดแบบนี้ ผมน้อยใจมาก อยากบอกเลิกแต่ก็พูดไม่ออก
เพราะรักนางมากกว่ารักตัวเองอีก ตอนที่นางอยู่ถึงจะไม่นานผมก็อยากดูแลให้เต็มที่เสมอ

มันยาวมากถ้าอยากให้เล่าต่อบอกนะครับ
เอาเท่านี้ก่อน