เรารู้ตัวว่าเราเป็นคนToxicค่ะ เราอายุ 26 ปีแล้วค่ะ เรานิสัยงี่เง่า น้อยใจเก่ง ขี้หวง ขี้หึง กับ แฟน แต่เราช่วยไรได้เราช่วยเต็มที่ กินข้าวหรือไปไหนด้วยกัน เราออกให้(นางก็เลี้ยงเราด้วยนะบางที) เราชอบซื้อของให้นาง อะไรที่เราซื้อให้ได้เราให้ด้วยความเต็มใจ แฟนเด็กกว่าเรา 3ปีค่ะ คบกันแบบเรากับนางอยู่คนละที่แทบไม่ได้เจอกันจริงๆเลย ตั้งแต่คบกันแรกๆเราเป็นคนไปหานางเอง นางแทบไม่เคยมาหาเราเลย เราชอบเก็บเรื่องเล็กๆน้อยๆมาคิด พอคิดมากก็เครียด เราชอบทะเลาะกับแฟนเรื่องเล็กๆน้อยๆจนใหญ่โต แต่ก่อนเขาก็พยายามง้อเรา คุยกับเราดีๆแบบใจเย็น ทำให้เรารู้สึกสบายใจแล้วทำให้เราสงบได้ในที่สุด เราคบกันมาได้ 1ปีครึ่ง พฤติกรรมเขาก็เริ่มเปลี่ยน ไม่สนใจเราเมินเรา ไม่ใส่ใจความรู้สึกเรา แล้วก็ทำเฉยเหมือนเราไม่ได้มีค่าอะไรกับนางแล้ว
จากให้เราสำคัญ ง่ายๆแค่เรื่องเกม แต่ก่อนเล่นเกมก็รอเราได้ไม่ค่อยสนเพื่อน เดี๋ยวนี้นางเอาเพื่อนเป็นหลักแทนเรา ทำให้เราน้อยใจ แล้วบอกนางตลอดว่าทำไมให้เพื่อนสำคัญกว่า แบบเราสนใจนางมากกว่าที่นางสนเรา เราแคร์นางทุกอย่าง อะไรๆเราก็นึกถึงนาง แต่สำหรับนางคือเฉยๆกับเรา เรื่องมันดูเล็กๆนะ แบบเรานอเล่นเกมกับนางงี้ แต่นางอยากเล่นกับเพื่อนมากกว่า คือแต่ก่อนเราก็เป็นแบบนี้แต่นางก็อยากเล่นกับเรา  แต่ก่อนเราบอกอะไรนางก็ฟังหมด ไปๆมาๆตอนนี้นางสนแต่คำพูดเพื่อน แต่ก่อนเลือกเราก่อนเกม เดี๋ยวนี้เลือกเกมก่อนเรา
  มีตอนเรารับปริญญา นางตื่นสาย แถมไม่เตรียมชุดมางานเรา ทั้งๆที่เราบอกแล้วเตือนแล้ว เรื่องมาสายไม่เท่าไหร่ มาแบบเสื้อยืด กางเกงวอร์ม เราก็ไม่ว่าอะไรนะ ตอนนั้นเราดีใจมากที่นางมางานเราได้ แต่พอเราจะลงรูปนางบอกไม่อยากให้ลงเพราะนางแต่งตัวไม่ดี เราน้อยใจใหญ่เลย อุตส่าห์บอกล่วงหน้าแต่ไม่เตรียมตัวเลย
 เวลาคุยกับเราคุยสั้นๆ ตอบสั้นๆ ตอนเราโมโหเราจะพิมพ์ไปยาวๆเลย แล้วนางก็ไม่อ่าน หรือไม่ตอนเคลียร์แบบโทร เราก็พูดๆไป สุดท้ายพอเราถามนางว่าเราพูดไร นางก็ตอบไม่ได้ สิ่งที่นางพูดทุกครั้งซ้ำๆคือ ดีกันๆๆ จะไม่ทำอีกแล้ว นางรู้ว่าเราไม่โอเคกับการที่นางทำอะไรเพราะเราบอกนางแล้ว แต่สุดท้ายนางก็ทำอยู่ดี แล้วพอเราโกรธเรางอนก็บอกแต่ดีกันๆ เหมือนไม่ได้เข้าใจเหตุ หรือผลอะไรเลย แค่ยอมรับหรือพูดให้มันจบๆไป แล้วพอเราให้นางสัญญาว่าจะไม่ทำงี้อีก ถ้าทำต้องง้อนะ ต้องง้อยังไงงี้ ตอนแรกๆนางก็ทำ ไปๆมาๆนางบอกจำไม่ได้แล้ว เปลี่ยนเป็นเมินเราแทนแล้วไม่ง้อแล้ว เพราะนางรู้ว่าเราเป็นของตาย เมินเรา เรารอทั้งวันหวังว่านางจะมาง้อ แต่ก็ไม่มีอะไรจนเราทนไม่ไหวเอง เลยทักไปถามนางทำไมไม่ทักไม่ไรเราเลย นางก็บอกว่า แค่ไม่อยากทะเลาะ เราเข้าใจว่านางคงเบื่อเราแล้ว คงรำคาญเรา แต่เราบอกขอเลิกนางไปหลายรอบแล้ว เพราะนางทำเหมือนเดิมไม่ได้ ทำแบบที่เราสบายใจขึ้น แล้วนางไม่สนเราเท่าแต่ก่อนแล้ว แต่นางก็ไม่ยอมเลิกกับเรา ส่วนตัวเราไม่ได้อยากเลิกเลย แต่ก็อยู่แบบนี้ก็แก้อะไรไม่ได้เพราะนางไม่ทนเราแล้ว เข้าใจได้ว่าเรามันงี่เง่าเอง แต่เรารักนางแบบหวังให้นางรักตอบเราก็พอเข้าใจว่าเราน่าจะงี่เง่าเกินไป เช่นแบบถ้ามีเพื่อนผญทักแชทนางมา หรือคุยแบบสนิทสนม เราก็นอยนางแล้ว หรือการที่นางเมาแล้วไปนอนตักเพื่อนเราก็โวยวาย ทั้งๆที่เรารู้ว่าระหว่าง2คนนั้นไม่มีอะไรแน่ๆ แต่เราก็วีน ว่าไม่เหมาะสม เราเลยไม่ค่อยโอเคกับการกระทำนาง แต่เราก็เลิกเองไม่ได้ต้องให้นางเป็นคนทิ้งเราจริงๆ เราถึงจะเลิกกับนางได้
คือเราไม่เข้าใจทำไมนางต้องทำเป็นเหมือนไม่อยากเลิกกับเรา แต่ถามว่านางแคร์เรามั้ย เราตอบเลยว่าไม่ ถ้าแต่ก่อนยังใช่ ตอนนี้ไม่รู้สึกสักนิดเลยว่านางแคร์เรา เราเสียใจมากๆ ทั้งๆที่มันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ แล้วเราเสียใจตรงที่นางรู้ว่าเราไม่ชอบ แต่นางก็ทำ แล้วก็ไม่ง้อเราอีก จนตอนนี้เราถามนางว่าที่นางเมินเรา ไม่อ่าน ไม่ตอบ นางต้องการแบบนี้จริงๆใช่มั้ย เราจะได้หายไปเลย นางก็ตอบ อืม จบยัง เราอึ้งเลยแบบสุดท้ายมันก็เป็นเราเองที่เสียใจคนเดียว ทั้งๆที่ตอนแรกนางดีกับเรา สัญญานู่นนี่บอกจะไม่ทำนู่นทำนี่ สุดท้ายก็ดีแต่ปาก แต่ที่เราแย่กว่านั้นคือ เราดันไม่ยอมหยุดเสียใจกับนาง ยังไม่ยอมเลิกกับนนางขนาดนางตอบนางโอเค ที่เราจะหายไป เรายังอยากให้นางกลับมาคุยกับเรา เรายังบอกนางไปว่า ถ้านางชอบที่ไม่มีเราอยู่ก็ไม่ต้องพิมพ์ไรมา ให้มันจบแค่นี้ แต่ถ้านางคิดว่านางกลับไปเป็นคนเดิมที่เคยชอบเรา แล้วเราชอบคนนั้นได้ ค่อยตอบกลับเรามา 
ตอนนี้ยังไม่รู้ผล เพราะนางนอนไปแล้ว แต่เราก็พิมพ์ทิ้งไว้ หวังว่านางจะอ่าน และหวังให้ถ้าเราตัดนางขอให้เราทำใจได้จริงๆ 
แต่เรารู้ค่ะ เรากลัวเราเป็นฝ่ายทักเขาไปเหมือนทุกทีที่เราทนไม่ไหวเอง อาจจะเป็นเพราะแบบนี้นางเลยรู้ว่ายังไงเราก็กลับไปหานางอยู่ดี เราอยากเลิกขี้น้อยใจนะแต่เราทำไม่ได้ เราแบบถ้าเราสนใจใครเราจะสนคนๆนั้นมากๆ จนทำให้เอะอะๆก็นอยๆ แย่จริงๆค่ะ เราลองพยายามลดลงแต่ถ้าเราลดก็คือเราเลิกสนใจคนนั้นแล้วอ่ะ แต่ใครมันจะทนคนนิสัยแบบเราได้ เราอยากได้คนที่เข้าใจเรา ทำตามที่คุยกันไว้ได้ ไม่ดีแต่ปาก ตอนแรกๆอะไรๆก็รับได้ ไปๆมาๆก็เปลี่ยนไป เราไม่ชอบเลย ไม่ชอบตัวเองด้วยที่ตัดใจไม่ได้สักที ขอคนช่วยเสนอความคิดดัดนิสัยเราที แล้วก็หยุดไปตามคนที่เขาไม่สนใจเราได้แล้ว
/สรุป/ เราขี้น้อยใจ งี่เง่า กับแฟน จนแฟนเราไม่ทนเราแล้ว เราอยากขอวิธีทำใจ ตัดใจจากเขา แล้วก็วิธีทำให้ความงี่เง่าเราน้อยลง ขอบคุณค่ะ ด่าได้นะคะ เตือนสติเราได้ ขอบคุณที่มาช่วยแนะนำค่ะ