ของผม มัธยม รร.ชายล้วน ส่วนมหาลัยเป็นคณะที่คะแนนค่อนข้างสูง แต่คนเรียนส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง ช่วงนี้เริ่มวัย 30+ กันแล้ว ผมรู้สึกว่าเพื่อนมัธยม ประสบความสำเร็จกว่าเพื่อนมหาลัยมาก
เพื่อนมัธยม (เพื่อนมัธยมนี่เรียนต่อวิดวะเกือบทุกคน แต่ต่างมหาลัยกันไปตามแต่คะแนนแต่ละคน)
1. เป็นหมอระดับ staff แล้ว 5 คน
2. เป็น ผอ. รร. 1 คน
3. เป็นโปรแกรมเมอร์เงินเดือนหลักแสน 1 คน
4. เป็นนักธุรกิจอสังหาระดับพันล้าน 1 คน
5. ไปเป็นวิศวะที่ออสเตรเลีย 1 คน
6. เป็นวิศวะอยู่รัฐวิสาหกิจชื่อดัง 4 คน
7. เป็นวิศวะระดับ manager ของบริษัทที่อยู่ใน SET50 5 คน
8. เป็นนักธุรกิจยิปซัมเบอร์ต้นๆของภาค 1 คน
9. ทำธุรกิจขายอุปกรณ์ก่อสร้าง 1 คน
10. เป็นนายหน้าค้าข้าว+ทำธุรกิจอุปกรณ์การเกษตร 1 คน
11. เป็นวิศวกรอยู่อเมริกา 1 คน
12. เป็นเภสัชกร 2 คน
13. เป็น ร.ต.อ. 1 คน
14. เป็นนักกายภาพ 1 คน (แต่รวยมาก เน้นทำโฮม ชม.นึงได้หลายพัน เดือนนึงได้เป็นแสน)
15. เป็นเซลล์ขายสารเคมี 1 คน
16. เปิดคลินิกรักษาสัตว์ 1 คน
17. ขายกระสอบ อุปกรณ์เครื่องจักรอุตสาหกรรม และทราย 1 คน
18. เป็นสถาปนิก 1 คน
19. เป็นผู้จัดการโรงแรม 1 คน
ส่วนเพื่อนมหาลัยเอาจริงๆถ้าดูจากตอนเรียนมัธยม โดยเฉลี่ยถือว่าเรียนเก่งกว่าเพื่อนมัธยมแน่นอนครับ แต่เพื่อนส่วนมากเป็นผู้หญิง ซึ่งค่อนข้างเห็นความแตกต่างเพราะส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดคือรับราชการอยู่ ตจว. เกือบหมด คนไหนทำธุรกิจก็เป็นธุรกิจเล็กๆ (มีที่ใหญ่หน่อยก็ทำพวกรถบรรทุก) มีไปต่างประเทศคนนึง บางคนพอแต่งงานก็ไม่ได้ทำงานแล้วก็มี เป็นแม่บ้านเต็มตัว
ผมก็นั่งคิด แล้วก็แปลกใจว่า ถ้าวัดตอน ม.6 กลุ่มเพื่อนมหาลัยนี่เหนือกว่าแน่นอนถ้าเทียบกับกลุ่มเพื่อนมัธยม แต่ทำไมพอเวลาผ่านไปกลายเป็นกลุ่มเพื่อนมัธยมประสบกลับความสำเร็จกันมากกว่า หรือว่าเป็นเพราะเรื่องเพศ (ชาย+กระเทย+เกย์ vs หญิง) ตอนจบมาใหม่ๆเพื่อนมหาลัยก็ยังดูรุ่งกันมากกว่า ในขณะที่ตอนจบใหม่ๆเพื่อนมัธยมแต่ละคนดูลุ่มๆดอนๆบ้าง บางคนหางานทำไม่ได้ ต้องไปเรียนต่อโทเพื่อย้ายสายก็มี แต่สิ่งนึงที่ผมสัมผัสได้ก็คือ เพื่อนมัธยมดูมีความทะเยอทะยานมากกว่าเพื่อนมหาลัย ในขณะที่เพื่อนมหาลัยค่อนข้างจะชิวๆ รับราชการ เปิดร้านเล็กๆ เลี้ยงตัวได้ก็พอแล้ว แต่งงาน มีลูก ชีวิตมีความสุข (เพื่อนมหาลัยโดยเฉลี่ยแล้วแต่งงานกันตอนอายุ 25-27 ส่วนเพื่อนมัธยมพึ่งแต่งงานกันไปไม่ถึง 10 คน)
ระหว่างเพื่อนของคุณมัธยมกับมหาลัย กลุ่มไหนประสบความสำเร็จมากกว่ากันครับ
เพื่อนมัธยม (เพื่อนมัธยมนี่เรียนต่อวิดวะเกือบทุกคน แต่ต่างมหาลัยกันไปตามแต่คะแนนแต่ละคน)
1. เป็นหมอระดับ staff แล้ว 5 คน
2. เป็น ผอ. รร. 1 คน
3. เป็นโปรแกรมเมอร์เงินเดือนหลักแสน 1 คน
4. เป็นนักธุรกิจอสังหาระดับพันล้าน 1 คน
5. ไปเป็นวิศวะที่ออสเตรเลีย 1 คน
6. เป็นวิศวะอยู่รัฐวิสาหกิจชื่อดัง 4 คน
7. เป็นวิศวะระดับ manager ของบริษัทที่อยู่ใน SET50 5 คน
8. เป็นนักธุรกิจยิปซัมเบอร์ต้นๆของภาค 1 คน
9. ทำธุรกิจขายอุปกรณ์ก่อสร้าง 1 คน
10. เป็นนายหน้าค้าข้าว+ทำธุรกิจอุปกรณ์การเกษตร 1 คน
11. เป็นวิศวกรอยู่อเมริกา 1 คน
12. เป็นเภสัชกร 2 คน
13. เป็น ร.ต.อ. 1 คน
14. เป็นนักกายภาพ 1 คน (แต่รวยมาก เน้นทำโฮม ชม.นึงได้หลายพัน เดือนนึงได้เป็นแสน)
15. เป็นเซลล์ขายสารเคมี 1 คน
16. เปิดคลินิกรักษาสัตว์ 1 คน
17. ขายกระสอบ อุปกรณ์เครื่องจักรอุตสาหกรรม และทราย 1 คน
18. เป็นสถาปนิก 1 คน
19. เป็นผู้จัดการโรงแรม 1 คน
ส่วนเพื่อนมหาลัยเอาจริงๆถ้าดูจากตอนเรียนมัธยม โดยเฉลี่ยถือว่าเรียนเก่งกว่าเพื่อนมัธยมแน่นอนครับ แต่เพื่อนส่วนมากเป็นผู้หญิง ซึ่งค่อนข้างเห็นความแตกต่างเพราะส่วนใหญ่เกือบทั้งหมดคือรับราชการอยู่ ตจว. เกือบหมด คนไหนทำธุรกิจก็เป็นธุรกิจเล็กๆ (มีที่ใหญ่หน่อยก็ทำพวกรถบรรทุก) มีไปต่างประเทศคนนึง บางคนพอแต่งงานก็ไม่ได้ทำงานแล้วก็มี เป็นแม่บ้านเต็มตัว
ผมก็นั่งคิด แล้วก็แปลกใจว่า ถ้าวัดตอน ม.6 กลุ่มเพื่อนมหาลัยนี่เหนือกว่าแน่นอนถ้าเทียบกับกลุ่มเพื่อนมัธยม แต่ทำไมพอเวลาผ่านไปกลายเป็นกลุ่มเพื่อนมัธยมประสบกลับความสำเร็จกันมากกว่า หรือว่าเป็นเพราะเรื่องเพศ (ชาย+กระเทย+เกย์ vs หญิง) ตอนจบมาใหม่ๆเพื่อนมหาลัยก็ยังดูรุ่งกันมากกว่า ในขณะที่ตอนจบใหม่ๆเพื่อนมัธยมแต่ละคนดูลุ่มๆดอนๆบ้าง บางคนหางานทำไม่ได้ ต้องไปเรียนต่อโทเพื่อย้ายสายก็มี แต่สิ่งนึงที่ผมสัมผัสได้ก็คือ เพื่อนมัธยมดูมีความทะเยอทะยานมากกว่าเพื่อนมหาลัย ในขณะที่เพื่อนมหาลัยค่อนข้างจะชิวๆ รับราชการ เปิดร้านเล็กๆ เลี้ยงตัวได้ก็พอแล้ว แต่งงาน มีลูก ชีวิตมีความสุข (เพื่อนมหาลัยโดยเฉลี่ยแล้วแต่งงานกันตอนอายุ 25-27 ส่วนเพื่อนมัธยมพึ่งแต่งงานกันไปไม่ถึง 10 คน)