สวัสดีครับ มีเรื่องมาสอบถามความเห็นจากเพื่อนๆครับเพื่อให้ได้ความเห็นจากคนส่วนใหญ่ ผมอายุ40มีลูกสาวคนโตอายุ20ตัวผมเองเปิดร้านขายแมวและร้านอาบน้ำตัดขนเพาะพันธุ์แมวครับส่วนลูกสาวจบปวช.ที่รร.พาณิชย์ย่านฝั่งธนครับ น้องเรียนไปทำงานไปตั้งแต่ปวช.แล้วครับถ้าเป็นค่าขนมค่าเล่าเรียนอุปกรณณ์การเรียนผมและปู่ย่าลุงอาจะช่วยกันซัพพอร์ทครับ แต่ถ้าเป็นเรื่องอื่นน้องเขาจะดูแลตัวเองครับเช่นไอโฟนมอเตอร์ไซค์เป็นต้น ก่อนหน้านี้น้องเรียนปวส.ครับ แต่ไม่รอดเลยมาเรียนม.เอกชนวันอาทิตย์เอาครับโดยก่อนลงทะเยียนเรียนน้องไปขออนุญาตจากหัวหน้างาน(ผจก.ร้าน) เพราะการหยุดงานวันอาทิตย์ในอาชีพร้านอาหารมันส่งผลเสียต่อองค์กรครับ และได้รับอนุญาตจากผจก.เป็นคำพูดนะครับไม่ใชลายรักษ์อักษร น้องมาขอเงินค่าเทอมที่ผมและไปลงทะเบียนเรียบร้อยชำระค่าเทอมอะไรต่างๆจบ รอวันเปิดภาคเรียนครับระหว่างนั้นองค์กรมีการเปลี่ยนแปลงตำแหน่ง ผจก.เขตครับ ผจก.คนใหม่ไม่อนุญาตให้น้องหยุดงานวันอาทิตย์ครับ โดยให้สองตัวเลือก 1.ย้ายไปสาขาที่ยอดขายวันอาทิตย์ไม่เยอะ
2.ลดตำแหน่งลงเพื่อลดความรับผิดชอบ ตำแหน่งเดิมคือ รองผจก.ครับซึ่งรายได้รวมจะอยู่ที่17,000ส่วนพนง.ฟูลไทม์จะอยู่ที่11,000
ตอนนี้ลูกสาวเครียดร้องไห้มาหลายวันแล้วครับเพราะตัวเลือกข้อ1.จะมีค่าเดินทางเพิ่มขึ้นมา3,400บาท ทางเลือกที่2เหมือนน้องจะอายเพื่อนร่วมงานที่โดนลดตำแหน่งและน้องเชื่อว่าน้องขออนุญาตตามลำดับถูกต้องก่อนยื่นสมัครเรียนแล้วครับ
ผมเองให้คำปรึกษาไปแบบนี้ครับ ให้น้องเดินทางไปที่สำนักงานสวัสดิการและคุ้มครองแรงงานกรุงเทพ เพื่อเล่าเหตุการณ์และปรึกษา
2.ลาออกมาทำงานกับผม ซึ่งข้อนี้ลูกน่าจะไม่ชอบเพราะผมเข้มงวดครับ
ที่ผมอยากทราบความคิดเห็นจากเพื่อนๆคือ 1.ประโยคที่ว่างานไม่ดี ลาออกก็จบ เพื่อนๆมีความเห็นกันยังไงครับ
2.การจ่ายงานของผจก.เขต ถูกต้องและชอบธรรมดีไหมสำหรับมุมมองเพื่อนๆ
ถ้าขาดรายละเอียดส่วนไหนเพื่อนๆสอบถามได้เลยนะครับผมจะเข้ามาพิมพ์ตอบและที่ผมต้องการความเห็นจากเพื่อนๆเพราะว่าเรื่องนี้ผมเป็นพ่อ ผมให้ความเห็นแบบไม่อคติไม่ได้จริงๆครับ ใจมันคอยจะเข้าข้างลูกครับ