เรื่องมีอยู่ว่าที่บ้านเราสามีจะมีผ้าเช็ดตัวหนึ่งผืนเป็นผืนเก่าเก่ามากมีกลิ่นเหม็นแต่คือเค้าไม่ได้ใช้แล้วนะคะแต่เขาก็เอาไว้ที่ราวตากผ้าควบคู่กับการใช้ผืนอื่นซึ่งเราได้สอบถามแล้วว่าสภาพมันคือไม่ควรใช้งานแล้วทั้งในเรื่องของสุขอนามัยและ ความสวยงามของพื้นที่ในบ้านคือมันไม่ควรอยู่ตรงนั้นน่ะค่ะอาจจะเอาไปเก็บหรือเอาไปทิ้ง

แต่สามีก็บอกว่าให้เอาไว้ที่ตรงนั้นซึ่งเค้าก็ไม่ได้ใช้นะคะเพราะเขาใช้ผืนอีกผืนนึง

อ่ะเราก็ปล่อยเหตุการณ์นี้ผ่านไปจนวันนี้เราทำความสะอาดบ้านแล้วมันต้องเคลียร์บริเวณพื้นที่ตรงนั้นเพราะฝนมันตกแล้วอากาศมันก็อบอ้าวมันยิ่งทำให้เราได้กลิ่นจากผ้านั้นเราจึงตัดสินใจ เอาผ้าอันนั้นไปทิ้งค่ะแต่ก่อนจะทิ้งเราก็มีการเอาเอาเอาเช็ดพื้นนิดหนึ่งเพราะว่าเราถูบ้านแล้วมันจะมีน้ำหยดคือไม่ได้ ตั้งใจเช็ดน้ำนะคะ แค่จะเอาไปทิ้งเท่านั้นเอง

จนสามีเรารู้นะคะเค้าก็โวยวายด่าเราว่าอย่ายุ่งของของเขาเค้าเคยบอกหลายครั้งแล้วว่าอย่ายุ่งกับของของเค้าถ้าจะทำอะไรกับของของเค้าให้ถามก่อนซึ่งอันนี้เราก็ขอโทษเค้านะขอโทษจากใจจริง เค้าจึงพูดมาว่าผ้านั้นเป็นผ้าที่พ่อเค้าให้ไว้ซึ่งเราก็ไม่ทราบนะคะคือเรื่องผ้าผืนนี้เนี่ยเราทะเลาะกับเขาหลายครั้งว่าเราจะเอาไปทิ้งหรือแม้กระทั่งที่เราเอาไปซักแล้วมันก็ยังไม่หายเหม็นเนาะเราแต่เขาก็ไม่เคยพูดว่ามันเป็นผ้าของพ่อเขาเราจึงไม่ได้ตระหนักตรงนี้ว่ามันสำคัญขนาดไหน แล้วถ้ามันเป็นของสำคัญน่ะปกติก็ต้องมีการเก็บไว้ในที่ที่สมควรหรือซักแล้วก็เก็บเข้าตู้อะไรอย่างนี้ไม่ใช่มาแขวนไว้ที่ราว(ซึ่งเราก็ไม่รู้นะคะว่าเค้าใช้อยู่มั้ยเพราะว่าอาบน้ำไม่ค่อยตรงกัน)
บอกก่อน คุณพ่อของเค้าก็ยังมีชีวิตอยู่นะค ไม่ได้เสียชีวิตแต่อย่างใดแต่แค่อยู่คนละที่ค่ะ แต่เค้าอาจจะมีเรื่องเซนซิทีฟกับครอบครัว เพราะคุณแม่เค้าเสียแล้วค่ะอาจจะเหลือพ่อคนเดียว
คือเราก็ขอโทษไปหลายรอบแล้วแล้วก็ขอโทษจากใจจริงแทบกราบขอโทษเลยนะในสิ่งที่เราทำเรารู้สึกผิด

เราอยากถามเพื่อนว่า เพื่อนเพื่อนจะมีเหตุผลอะไรทำให้เรามูฟออนจากความรู้สึกความรู้สึกผิดนี้ได้