*อ่านบทความ๒1-5 ได้ที่นี่*
มินิโคกหนองนา #5 วัชพืชและการกำจัดวัชพืช
มินิโคกหนองนา #4 วิกฤตมะละกอ Red Ruby
มินิโคกหนองนา #3 สมาชิกใหม่
มินิโคกหนองนา #2 ความคืบหน้าและความท้าทาย
มินิ โคกหนองนา ความฝันหมายเลข 8
 
ตามแบบ ในโครงการมินิโคกหนองนาที่ผมจะทำ จะมีคลองใส้ไก่ขนาดกว้าง 100 ซม. ลึก 50 ซม. ความยาวรวม 50 เมตร ไม่มีแผ่นพลาสติกรองพื้น ตั้งใจว่าจะเลี้ยงปลา ผมเริ่มทำคลองตามแบบตั้งแต่วันขึ้นปีใหม่ ให้แม็กโครมาขุดเสร็จช่วงกลางเดือนกุมภา หลังจากนั้นก็ไม่ได้มีอะไรคืบหน้าเกี่ยวกับคลองใส้ไก่ คลองยังไม่ถูกแต่งให้ได้ขนาดตามที่ต้องการ ขอบคลองยังมีจุดขรุขระ ต้องใช้แรงคนแต่งขอบอีกมาก บางช่วงก็ลึกมากไป บางช่วงก็น้อยไป แต่ผมได้ไม่ได้ให้ความสำคัญมากนัก คิดว่างานแต่งขอบคลองเป็นงานท้าย ๆ  ผมให้ความสำคัญไปกับการหาต้นไม้มาปลูกมากกว่า 
.
ตั้งแต่ผมเริ่มโครงการโคกหนองนา พ่อมักจะมาเฝ้าดูอยู่บ่อยครั้ง พ่อวัย 83 แล้ว ทำงานไม่ไหวแล้ว  หูไม่ค่อยได้ยิน จะพูดจะคุยกันก็ต้องเสียงดัง ๆ  แกไม่รู้หรอกว่า โคกหนองนาคืออะไร 
.
“กูอยากให้เอ็งทำบ่อเลี้ยงปลา” 
พ่อพูดคำนี้มาตั้งแต่ตอนแรกที่เห็นผมจ้างคนมาตัดหญ้าในบริเวณพื้นที่เตรียมทำโคกหนองนา  คือพ่อจะให้พื้นที่ทั้งหมดเป็นบ่อเลี้ยงปลา แต่หลังจากแกเห็นว่าผมไม่ได้ทำอย่างที่แกบอก ดูเหมือนว่าแกจะรู้สึกผิดหวัง 

“เดี๋ยวนี้กูพูดอะไรไม่มีใครเชื่อใครฟังแล้ว”  
พ่อมักจะพูดคำนี้มาบ่อย ๆ  ผมก็ได้แต่บอกว่า  “เดี๋ยวจะทำ แต่ไม่ได้ทำทั้งหมด ทำเป็นคลอง เล็ก ๆ แล้วใส่ปลาลงไป” ผมพูดเพื่อให้พ่อรู้สึกดีที่คำพูดของแกยังมีคนฟัง  ทั้งที่ในใจผม คลองใส้ไก่เป็นลำดับความสำคัญท้ายที่ผมจะทำ
.
เสาร์ที่ผ่านมา ผมกลับไปทำมินิโคกหนองนาเหมือนกับทุกเสาร์ที่ผ่านมา เสาร์นี้ตั้งไปถอนหญ้าที่ขึ้นคลุมแปลงหญ้าต่างเหรียญที่ผมทำไปทดลองปลูกในแปลงผักหวาน  ระหว่างพักเที่ยง พ่อก็พูดขึ้นมาว่า
“พากูโรงพยาบาลหน่อยกูหายใจไม่ออก” 
พ่อพูดเสียงหอบ หายใจฝืด กินอาหารไม่ได้  ผมรีบเปลี่ยนเสื้อผ้าพาพ่อไปโรงพยาบาล ผลการเอ็กเรย์ปอด หมอบอกว่าพ่อเป็นโรคถุงลมโป่งพอง      
.
หลังกลับจากโรงพยาบาลถึงบ้าน ผมบอกกับพ่ออย่างจริงจังว่า 
“ผมจะเร่งทำบ่อปลาให้เสร็จให้เร็วที่สุด พ่อจะเลี้ยงปลาอะไร บอกได้เลย เดี๋ยวคลองใส้ไก่เสร็จแล้ว จะได้หาปลาที่พ่ออยากเลี้ยงมาปล่อย”