สวัสดีครับ มาเจอกระทู้นี้ในช่วงเวลาที่เหมาะสมมาก เรื่องราวของคุณเจ้าของกระทู้คล้ายคลึงกับผมมากเลย ผมกำลังจะสำเร็จการศึกษาปีนี้เหมือนกันครับ และด้วยผมได้รับโอกาสทำงานหลังเรียนจบ ผมไม่อยากเสียโอกาสตรงนี้ไปครับ ผมก็เป็นโปรแกรมเมอร์บริษัทเอกชนด้วยครับ!! (อะไรจะคล้ายกันขนาดนี้) ก็เลยผ่อนผันไปอีกหนึ่งปีครับ เผื่อรอวุฒิการศึกษาด้วย และเป็นการเก็บประสบการณ์ทำงานไปด้วยครับ แต่!!..ช่วงก่อนหน้านี้ผมคิดเยอะจนถึงขั้นเครียด เรียกได้ค่อนข้างวิตกกังวลกับเรื่องเกณฑ์ทหารมากเลยครับ ผมเคยคิดว่า พอได้โอกาสทำงานแล้วก็อยากทำงานต่อไปแล้วเติบโตในหน้าที่การงานไปเลย แต่ประเด็นก็อยู่ที่ว่า (ในกรณีถ้าผมไม่แจ้งสละสิทธิ์ผ่อนผันเพราะสำเร็จการศึกษาแล้ว) แล้วทำงานต่อไปเลยจนกว่าอายุจะครบ 26 ปีบริบูรณ์ ใจหนึ่งก็กลัวว่าถ้าตอนนั้นผมต้องเข้ารับราชการทหาร ผมก็ต้องทิ้ง..สละทิ้งสิ่งทุกอย่าง หน้าที่การงานเอ่ย.. คนที่รักเอ่ย.. ตอนนั้นอาจจะมีภาระอย่างอื่นอีกด้วยบวกกับสภาพร่างกายตอนนั้นด้วย มันก็ไม่คุ้มเนาะ ถ้าสู้สมัครไปเลยดีกว่า แค่ 6 เดือน.. ผมเองไม่กล้าเสี่ยงดวงจับใบดำใบแดงครับ55555 1 ปีสำหรับผมมันนานมากๆ ตอนนี้ผมเริ่มทำใจยอมรับได้บ้างแล้วครับ บอกกับตัวเองว่า สู้สมัครปีหน้าไปเลยดีกว่า 6 เดือน ผลัดแรก เลือกลงใกล้ๆบ้าน รีบไปรีบปลดออกมาตั้งใจทำงานต่อ แต่ว่า!! ผมยังมีอีกเรื่องที่ให้คิดหนัก คือว่า พี่ที่ทำงานเคยขอไว้ครับว่า.. รับเข้ามาแล้วอยู่ด้วยกันนานๆนะ ผมยังไม่กล้าบอกที่ทำงานเลยครับว่า..ปีหน้า ปี พ.ศ.2568 ผมมีแพลนไว้ว่าจะสละสิทธิ์ผ่อนผันแล้วสมัครทหาร... ผมควรไปต่อยังไงดีนะ😂 ไว้ไปบอกช่วงใกล้วันเกณฑ์ปีหน้าดีมั้ยครับ🥲