เรื่องมีอย่างนี้ค่ะตอนนี้เรากำลังศึกษาอยู่หนึ่ง เรามีความสุขดีกับการเรียนในสาขาคณะนี้มากๆ จนกระทั่งมีอาจารย์เข้ามาใหม่เข้ามาเปลี่ยนหลักสูตรในเทอมล่าสุดค่ะ ที่เรารู้ว่าเขาเปลี่ยนหลักสูตรเพราะว่าเพื่อนมีแฟนที่เรียนคณะเดียวกันและเป็นรุ่นพี่ จึงได้ทราบ เหตุผลที่เขาเปลี่ยนหลักสูตรในเทอมนี้เขาให้เหตุผลว่าคณะเราสามารถเรียนรู้ได้กว้างๆแต่ในสาขาของเรานั้นที่เรียนมาตลอด 4 ปีมันเจาะจงตลอด โดยไม่มีสิ่งที่เขาเพิ่มมาเลย แต่เรากับเพื่อนๆก็ไม่ได้อะไรหรอกนะคะเพราะว่าเราสามารถเรียนรู้ได้ตลอดเวลา สิ่งใหม่แบบนี้มันก็เป็นสิ่งดีในอนาคตที่เราไปใช้ แต่มันติดตรงที่ว่าปากของอาจารย์คนนี้เนี่ยแหละค่ะ ทำให้เราเกลียดหลักสูตรนี้ไปด้วยแถมเกลียดเขาด้วย เขาช่างยกทุกอย่างมาเปรียบเทียบได้สารพัด แถมคาดหวังนักศึกษาว่าจะต้องเป็นไปตามที่เขาต้องการ พอไม่ได้ตามที่เขาคาดหวังก็มาด่าเอาซะเจ็บช้ำน้ำใจเลยค่ะ เอาจริงๆตั้งแต่แกมาก็ทำให้นักศึกษาหลายๆคนลดถอนคุณค่าตัวเองมากๆเลยค่ะ โดยเฉพาะเราปกติแล้วเราก็ไม่ได้คุยกับเพื่อนในห้องสักเท่าไหร่นะคะ แต่วันก่อนที่ต้องสอบทำให้ต้องได้มานั่งคุยกัน ซึ่งคนที่คุยก็เป็นเด็กเก่งตัวท็อปห้องทั้งนั้น ต้องมานั่งน้ำตาซึมพร้อมกันเพราะโดนด่ามันไม่ได้เรื่องกับสิ่งที่ไม่เคยเรียนมาเลย
ตลอด 4 เดือนที่เขาสอนมาถ้าเขาสอนได้เรื่องจริง เด็กทั้งห้องคงไม่มาบ่นแบบนี้หรอกค่ะ

ปล.เราขอความคิดเห็นทุกคนหน่อยค่ะ เราควรจัดการยังไงความรู้สึกนี้ทั้งๆที่เรื่องจบไปแล้วแต่เรายังเครียดและนอนไม่หลับอยู่เลย มันเป็นเรื่องง่ายๆที่เราไม่สามารถผ่านไปได้ แถมไม่มีใครรับฟังเรา

ปล2 ไม่ได้มีแค่เราที่เป็นแบบนี้เพื่อนเราบางคนถึงขนาดต้องไปพบจิตแพทย์เพราะเทอมนี้เลย