เหมือนเชิงมาหาแฟน แต่ก็ไม่ใช่ซะทีเดียว
รู้สึกว่าตัวเอง ปรึกษาตัวเองเยอะเกินไปจนบางครั้งเหมือนขาดอะไรไป
นี่ อายุ 33 ปีค่ะ  โสดมาประมาณ 1ปีได้ บอกนิสัยตัวและไลฟ์สไตล์ตัวเองก่อน 
นิสัยขี้งก แต่งกแต่ของตัวเองไม่งกของคนอื่น  
ไม่ชอบการเอาเปรียบใครและไม่ชอบให้ใครเอาเปรียบ
ไม่ชอบยุ้งกับเรื่องเงินๆ ทองๆของใคร  และไม่อยากให้ยุ้งเรื่องนี้ของตัวเองเช่นกัน
หากอนาคตมีปัญหาการเงิน
สิ่งที่อยากได้จากคนข้างๆก็คือให้กำลังใจ หากสนิทกันมาอยู่ข้างๆกันปลอบใจกันก็พอ
ไม่จำเป็นต้องมาช่วยเรื่องเงินเรื่องทองเพราะอยากให้ความสัมพันธ์มันเป็นด้วยความจริงใจจริงๆ 
แล้วปราศจากเรื่องผลประโยชน์ ปัจจุบันเลี้ยงหมา ชอบเที่ยวป่า เที่ยวแนวลุยๆ  
ไม่มีสังคมไม่ค่อยชอบวุ่นวายกับใคร  ส่วนตัวรู้สึกว่าการที่เข้าไปวุ่นวายกับคนมันต้องใช้ความฉลาด
หรือพยามที่จะฉลาดเพราะไม่งั้นก็จะกลายเป็นคนไม่ทันคนหรืออาจจะเป็นคนที่ทำตัวไม่เหมาะสม
แต่ก็พอปรับตามสถานการณ์ แต่รู้สึกว่ามันไม่เหมาะกับตัวเอง
ก็เลยชอบอยู่คนเดียวมากกว่า (อาจดูอัคติก็ได้)
แต่ก็ต้องการใครสักคนที่แบบเหมือนคอยคุยคอยปรึกษาหารือแลกเปลี่ยนสารทุกข์สุขดิบโดยที่ไม่คาดหวังอะไรต่อกัน 
เป็นคนโกรธยากแต่เวลาเครียดมากๆก็ใจร้อน 
บางครั้งเหมือนคนสติหลุดง่ายแต่ถ้าใครเตือนอะไรมาก็พร้อมที่จะรับฟังแล้วก็พร้อมที่จะยอมรับความผิด และในขณะเดียวกันตัวเองก็อยากให้คนที่เข้ามาเหมือนกับเราคือฟังในสิ่งที่เราเตือนแล้วก็ยอมรับในสิ่งที่ตัวเองผิดเหมือนกัน (และต่างฝ่ายต่างชี้แจ้งเหตุและผลกันได้เหมือนกัน)
สามารถเตือนตรงๆได้ แบบสุภาพชน เพราะถ้ามีอะไรที่เรารู้สึกไม่โอเคที่เรารู้สึกว่ายังพอเตือนได้เราก็จะเตือนตรงๆเหมือนกัน 
อยากมีเพื่อน  อยากมีแฟน  แต่ไม่อยากมีลูก (บอกเผื่อไว้)
 ถ้าใครที่เข้ามาคุยขอคนที่มีฐานะการเงินดีมั่นคง ไม่ต้องรวยก็ได้  แต่บริการเงินตัวเองได้ดี แบบไม่เดือดร้อนคนอื่น
ไม่ต้องหวังว่าที่ขออย่างนี้จะต้องการอะไร 
ส่วนตัวเคยคุยกับคนที่มีปัญหาการเงินแล้วรู้สึกไม่เหมาะสมกับตัวเองนัก  เราเองก็ไม่ได้รวยอยู่ในฐานนะป่านกลาง
ชีวิตก็มีขึ้นมีลง  เราพยายามจะจัดการด้วยตัวเองไม่ให้เป็นภาระใคร อยากได้คนแบบนี้เหมือนกัน
อยากเป็นความสุขของใครสักคน แบบที่เขาก็เป็นความสุขให้เราด้วย
และเมื่อทุกข์รับรู้ช่วยเหลือเท่าที่พอช่วยได้แค่พอให้รู้ว่าเรามีคนที่ดีๆ ที่พร้อมจะอยู่ข้างเราเวลาที่ยากลำบากเหมือนกัน และเราก็จะอยู่ข้างเขาในวันที่ยากลำบากเหมือนกันคล้ายๆกฎแฟร์ๆ 
คือต่างคนก็รักตัวเอง  แต่รักตัวเองในรูปแบบที่เราก็สามารถที่จะเผื่อแผ่ความจริงใจความอบอุ่นเล็กๆให้กันได้   ก็ไม่รู้ว่าที่พูดไปเนี่ยมันเพ้อฝันหรือเปล่าที่มาพูดในนี้   หรือเป็นการขอมากไปหรือเปล่า แค่อยากลองดูค่ะ อนาคตถ้าคุยกันแล้วไม่ถูกใจก็ก็แค่เงียบหายไปเห็นแล้วถูกคอก็คุยกันไปเรื่อยๆไม่รีบไม่เร่งแต่ก็พูดให้ฟังว่าในมุมของตัวเองรู้สึกว่าอยากได้คนประมาณนี้เข้ามาในชีวิต เป็นเพื่อนกันยาวๆก็ได้  หรือคุยกันทางแชทไปเรื่อยๆก็ได้ หรือถ้าอนาคตมีโอกาสเจอ  กัน จะเป็นเพื่อนก็ได้  นัดเจอนัดเที่ยวด้วยกัน ก็ได้ หรือถ้าเป็นเพื่อนกันไปเรื่อยๆแล้วสามารถคุยกันจนต่างฝ่ายรู้สึกสามารถสานสัมพันธ์เป็นแฟนกันได้ก็เป็นเรื่องอนาคต  โดยที่ถ้าอีกฝ่ายไม่คิดเหมือนกันก็ไม่เป็นเป็นไร จะคุยเแบบเพื่อนแบบเดิมก็ได้ หรือสะดวกใจไม่สะดวกใจไงบอกไ้ด้  คืออนาคตเป็นเพื่อนก็ได้ ถือว่าได้เพื่อนคล้ายๆตัวเอง  แต่ถ้าอนาคตมีโอกาสได้เจอ ได้ชอบกันมากกกว่าเพื่อนในจังหวะที่ต่างคนต่างไม่มีใครจริงๆ ก็ยินดี