เราคบกับแฟนตั้งแต่เรียน ม.ต้น แรกๆก็วาดฝันไว้หลายๆอย่าง ครอบครัวเราเข้ากันดีไม่มีปัญหา แฟนเราก็ดีมากๆๆ แต่เราเบื่อนิสัยตัวเอง เราหึงหวงแฟนมาก แต่เราเลือกที่จะไม่พูดหรือทำให้ไม่สะบายใจ เมื่อก่อนนานแล้ว เราก็เคยพุดนะแต่ทะเลาะกัน เราให้พื้นที่แฟนเราทุกอย่าง ให้เกียรติให้ศักดิ์ศรี ให้คุณค่า แต่เรากับน้อยใจส้ะงั้นที่บางทีแฟนเราไม่ได้ให้อย่างเราเคยทำให้ เราไม่ได้หวังให้เขาทำให้ทุกอย่างนะ แต่ ณ.บางเวลาเท่านั้น เราก็เป็นผู้หญิงคนนึงที่อยากมีรักที่หวานชื่น ไม่ต้องบ่อย ไม่ต้องมากมาย แค่มีบ้าง ที่เราอยากเลิก คือเรารู้สึกรักมากจนอึดอัดที่เหมือนบางครั้งต้องไปบีบรัดเขาให้ทำแบบนั้นๆแบบนี้ ถึงแม่เราจะให้พื้นที่มากก็ตาม แล้วคิดว่าถ้าเราอยากให้เขาเป็นแบบไหน เราก็ต้องให้เขาแบบนั้นก่อน แต่จริงๆแล้วเราคิดผิด((หรือเปล่า)) ตอนนี้ที่เรารู้สึก คือเรารู้สึกไม่มีคุณค่า รู้สึกไม่ถูกรัก ทุกครั้งที่เราหึงหวงแล้วเผลอพูดไปก็จะทะเลาะ เราคิดว่าตัวเราเองที่มีปัญหา อันนั้นก็ไม่ดี อันนี้ก็ไม่ดี เราจึงอยากเลือกที่จะเดินออกจากชีวิตเขาไปเองดีกว่าต้องมาขอให้ปรับกัน ซึ่งระยะ 7ปีก็นานมากแล้ว เราไม่ควรต้องรู้สึกอะไรแบบนี้แล้ว

จึงอยากทราบพี่ๆท่านชายคิดยังไงกับความคิดเห็นของเราคะ

เราควรจะไปต่อหรือพอแค่นี้คะ