เรากับแฟนอยู่ด้วยกันแต่แยกกระเป๋าเงินกัน ต่างคนต่างรับผิดชอบหน้าที่ของตัวเอง เราก็มีหน้าที่ที่ต้องรับผดชอบ เขาก็มีหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบเหมือนกัน
- ค่าใช้จ่ายการกินอยู่เราจะแบ่งกัน เรียกง่ายๆว่าหารทุกอย่าง แต่ก็มีบางวันเขาจ่ายมาก เราจ่ายมาก
- เราเงินเดือนน้อยกว่าแฟน 2เท่าของเงินเดือนเค้า เค้าเลยต้องรับผิดชอบค่าห้อง ส่วนเรารับผิดชอบจำพวกของใช้ภายในห้อง และอาหารเช้า
เรื่องมาจากข้าวเย็น....
ปกติแฟนเราทุกๆเดือนแฟนเราจะซื้ออาหารตุนใว้ในตู้เย็น แต่วันนี้อาหารในตู้เย็นหมดเลยต้องซื้ออาหารเย็นมากินกัน เรากับแฟนเลยแวะตลาด สรุปเราจ่ายเองหมดทุกอย่าง แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะถือว่าเราอยู่ด้วยกันกินด้วยกัน
พอซื้อกับข้าวเสร็จเราอยากซื้อขนมที่เซเว่น เลยขอเงินเค้า พูดในทำนองอ้อนๆ ว่าขอเงินซื้อหนมหน่อยเซเว่น แฟนเราให้คำตอบมาว่าเขาไม่ได้อยากกินอะ แล้วไม่ได้
เราสตั้นและช็อกไปพักนึง ก็เลยพูดหยอกเค้าไปว่าเราล้อเล่น เราซื้อเองได้
= คือเราเป็นผู้หญิงเราเกิดมา 27 ปี เราบูชาความรักมาตลอดอ่ะ ไม่มีเงินเราซัพพอทให้ทุกความรักของเรา ไม่เคยขอให้ใครเลี้ยงข้าวเราเลย แม้กระทั่งเดทแรก เราหารเสมอ ทั้งๆที่รู้ว่าเราเงินเดือนน้อยกว่าเขา แต่ครั้งนี้คือช็อกมาก ขนมราคาแค่ 50 บาทด้วยมั้ง
= หรือเพื่อนว่าเราควรเลิกบูชาความรักคะ ควรกลับไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองสบายกว่านี้ ไม่ต้องมาใช้ชีวิตแบบยึดติดความรัก ควรกลับไปใช้รถยนต์เหมือนเดิม ไม่ต้องมานั่งมอไซร์ตากแดด (เรื่องรถยนต์เราไม่เคยขอให้เขาซื้อเลยนะเพราะเรามีของเราแล้วแต่เขาจะชวนเราใช้มอไซร์ตลอดด้วยเหตุผลว่าประหยัดค่าน้ำมันเดือนนึงจ่ายค่าน้ำมันแค่200 เองดีกว่าจ่ายเป็นพัน แต่ถึงใช้รถยนต์นั่นก็เงินเาจ่ายไหมอะ)
เราหนื่อยใจ แล้วยังเก็บความรู้สึกนั้นมาตลอดอยู่เลย มูฟออนไม่ได้สักที
เราควรมูฟออนออกจากความรู้สึกนี้ยังไงดี
แบบนี้เรียกเห็นแก่ตัวไหม
- ค่าใช้จ่ายการกินอยู่เราจะแบ่งกัน เรียกง่ายๆว่าหารทุกอย่าง แต่ก็มีบางวันเขาจ่ายมาก เราจ่ายมาก
- เราเงินเดือนน้อยกว่าแฟน 2เท่าของเงินเดือนเค้า เค้าเลยต้องรับผิดชอบค่าห้อง ส่วนเรารับผิดชอบจำพวกของใช้ภายในห้อง และอาหารเช้า
เรื่องมาจากข้าวเย็น....
ปกติแฟนเราทุกๆเดือนแฟนเราจะซื้ออาหารตุนใว้ในตู้เย็น แต่วันนี้อาหารในตู้เย็นหมดเลยต้องซื้ออาหารเย็นมากินกัน เรากับแฟนเลยแวะตลาด สรุปเราจ่ายเองหมดทุกอย่าง แต่เราก็ไม่ได้อะไรนะถือว่าเราอยู่ด้วยกันกินด้วยกัน
พอซื้อกับข้าวเสร็จเราอยากซื้อขนมที่เซเว่น เลยขอเงินเค้า พูดในทำนองอ้อนๆ ว่าขอเงินซื้อหนมหน่อยเซเว่น แฟนเราให้คำตอบมาว่าเขาไม่ได้อยากกินอะ แล้วไม่ได้
เราสตั้นและช็อกไปพักนึง ก็เลยพูดหยอกเค้าไปว่าเราล้อเล่น เราซื้อเองได้
= คือเราเป็นผู้หญิงเราเกิดมา 27 ปี เราบูชาความรักมาตลอดอ่ะ ไม่มีเงินเราซัพพอทให้ทุกความรักของเรา ไม่เคยขอให้ใครเลี้ยงข้าวเราเลย แม้กระทั่งเดทแรก เราหารเสมอ ทั้งๆที่รู้ว่าเราเงินเดือนน้อยกว่าเขา แต่ครั้งนี้คือช็อกมาก ขนมราคาแค่ 50 บาทด้วยมั้ง
= หรือเพื่อนว่าเราควรเลิกบูชาความรักคะ ควรกลับไปใช้ชีวิตในแบบที่ตัวเองสบายกว่านี้ ไม่ต้องมาใช้ชีวิตแบบยึดติดความรัก ควรกลับไปใช้รถยนต์เหมือนเดิม ไม่ต้องมานั่งมอไซร์ตากแดด (เรื่องรถยนต์เราไม่เคยขอให้เขาซื้อเลยนะเพราะเรามีของเราแล้วแต่เขาจะชวนเราใช้มอไซร์ตลอดด้วยเหตุผลว่าประหยัดค่าน้ำมันเดือนนึงจ่ายค่าน้ำมันแค่200 เองดีกว่าจ่ายเป็นพัน แต่ถึงใช้รถยนต์นั่นก็เงินเาจ่ายไหมอะ)
เราหนื่อยใจ แล้วยังเก็บความรู้สึกนั้นมาตลอดอยู่เลย มูฟออนไม่ได้สักที
เราควรมูฟออนออกจากความรู้สึกนี้ยังไงดี