เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกเรา แต่เราคบแม่เด็ก แม่เด็กเพิ่งมาขอค่ารถสองแถวรับส่งไปเรียน พร้อมค่าหวย ปัญหาคือ เมื่อก่อน เด็กมันชอบโชว์โหนท้ายรถ เราเห็นตอนขับรถตามรถคันนั้นพอดี เราเลยเสนอ นั่งรถทัวร์สองชั้นได้ไหม ถ้าจ่ายแพงกว่าอีกนิด ปลอดภัยกว่า

แม่เด็กบอกว่า ขนาดพ่อมันยังไม่เอาเลย แล้วฉันจะเลี้ยงดีๆ ไปทำไม มีให้มันกินนอนเล่นมือถือก็หรูแล้ว อย่าไปโอ๋มันมาก ตอนมันเล็กๆ นมก็ไม่ให้ยี่ห้อที่ดาราเลือกให้ลูกดื่ม นมปิ้งๆๆ มันก็ไม่ป่วยอะไร

อีกอย่าง ชีวิตคนเรามันไม่แน่นอนหรอก อยู่บนถนนประเทศนี้มันมีคนตายวันละหลายๆ คน วันนี้ วันหน้า อาจเป็นเราก็ได้

บางทีได้ยินอะไรแบบนี้ ต่อให้ไม่คิดอะไรกับสถานะของเราสองสามคน แต่มันเหมือนว่าถ้าใส่เงินใส่ใจ หลงไปมากกว่านี้ คงไปได้ไม่ไกลหรอก เทอมนี้เราจัดให้ทั้งค่าชุดกระเป๋าเงินฝากเข้าบัญชี ก็เพราะอยากเติมปุ๋ยให้ต้นไม้ของเราน่ะ หวังผลแน่อยู่แล้ว

คิดพลิกไปพลิกมา นอนไม่หลับ สรุปว่า เราคงไม่ได้เจอกันอีก ร้านนวดมือนิ่มๆ ตัวหอมๆ คงไม่ได้มีร้านเดียวในตำบลนี้ ลาก่อน