เช่น ลัทธิเชื่อมจิต

---

โอวาทครั้งสุดท้ายของหลวงปู่มั่น

" .. "ผู้ถือไม่มีบาป ไม่มีบุญ ก็มากมายเข้าแล้ว"แผ่นดินนับวันแคบ มนุษย์แม้จะถึงตายก็นับวันมากขึ้น นโยบายในทางโลกีย์ใดใด ก็นับวันประชันขันแข่งกัน

ขึ้น พวกเราจะปฏิบัติลำบากในอนาคต เพราะเนื่องด้วยที่อยู่ไม่เหมาะสม เป็นไร่เป็นนาจะไม่วิเวกวังเวง

"ศาสนาทางมิจฉทิฏฐิ ก็นับวันจะแสดงปาฏิหาริย์ คนที่โง่เขลาก็จะถูกจูงไปอย่างโคและกระบือ" ผู้ที่ฉลาดก็เหลือน้อย "พวกเราทั้งหลายจงเร่งปฏิบัติธรรมให้

สมควรแก่ธรรม" ดังไฟที่กำลังไหม้เรือน จงรีบดับเร็วพลันเถิด ให้จิตใจเบื่อหน่ายคลายเมาวัฏฏสงสาร

ทั้งโลกภายในคือหนังหุ้มอยู่โดยรอบ ทั้งโลกภายนอกที่รวมเป็นสังขารโลก "ให้ยกดาบเล่มคมเข้าสู้ คืออนิจจัง ทุกขัง อนัตตา" พิจารณาติดต่ออยู่ ไม่มีกลาง

วันกลางคืนเถิด ความเบื่อหน่ายคลายเบาไม่ต้องประสงค์ก็จะต้องได้รับแบบเย็น ๆ และแยบคายด้วย จะเป็นสัมมาวิมุตติ และสัมมาญาณะอันถ่องแท้ ไม่ต้อง

สงสัยดอก

"พระธรรมเหล่านี้ไม่ล่วงไปไหน มีอยู่ทรงอยู่ในปัจจุบัน" จิตในปัจจุบันที่เธอทั้งหลาย ตั้งอยู่หน้าสติ หน้าปัญญา อยู่ด้วยกันกลมกลืนในขณะเดียวนั้นแหละ 

"โอวาทครั้งสุดท้ายของพระอาจารย์มั่น" 
บันทึกโดย พระอาจารย์หล้า เขมปตฺโต จากหนังสือ "เพชรน้ำหนึ่ง"  
http://www.dhammajak.net/forums/viewtopic.php?f=7&t=35940